Νιχίρ Ντασάντι: Στο όνομα της δημοκρατίας

Η δημοκρατική Δύση κλονίζεται. Ο πρόεδρος Τραμπ στην Αμερική είναι ένα κορυφαίο παράδειγμα του πώς, ακόμα και σε χώρες με βαθύτατα δημοκρατικούς θεσμούς και δομές εξισορρόπησης μιας αυταρχικής εξουσίας, οι βασικοί δημοκρατικοί κανόνες μπορούν να υπονομευτούν.

Στην Ευρώπη ανέτειλε ένας αντιδημοκρατικός λαϊκισμός, η ενίσχυση του οποίου από την ξενοφοβία, τον εθνοκεντρισμό και τον ευρωσκεπτικισμό ενίσχυσε αυταρχικές διακυβερνήσεις, ενώ η υπερψήφιση στη Βρετανία του Brexit επέφερε το πρώτο μεγάλο ρήγμα στη συνοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Έχει λοιπόν αποτύχει και, συνακόλουθα, κινδυνεύει η δημοκρατία;

Το ερώτημα τίθεται σε ένα χρηστικό και εύκολο στην ανάγνωσή του (αλλά καθόλου απλοϊκό) βιβλίο, που μόλις κυκλοφόρησε και στα ελληνικά. Ανήκει στη σειρά «The big idea» της αμερικανικής εκδοτικής εταιρείας Thames & Hudson και είναι το πρώτο που μεταφράζεται στα ελληνικά.

Το ενδιαφέρον με τα βιβλία της συγκεκριμένης σειράς έγκειται στο ότι, πλην των όσων παρατίθενται, υπάρχει φροντίδα τυπογραφική έτσι ώστε ο αναγνώστης να βοηθιέται στην κατανόηση σύνθετων συχνά εννοιών, αλλά και για όσους δεν έχουν χρόνο στην αποσπασματική ανάγνωση των κειμένων.

Τι σημαίνει δημοκρατία

Το βιβλίο αρχίζει με την ιστορία της δημοκρατίας και τον ορισμό της. Υιοθετεί τη θέση ότι οι βασικές προϋποθέσεις μιας σύγχρονης αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας είναι οι εξής τέσσερις: οι ελεύθερες και δίκαιες εκλογές, η ενεργός συμμετοχή των πολιτών στην πολιτική, η προστασία των ανθρώπινων δικαιωμάτων και το κράτος δικαίου.

Ο συγγραφέας εκτιμά ότι η σύγχρονη κρίση της δημοκρατίας την εποχή της άναρχης παγκοσμιοποίησης εκκίνησε από την κατάρρευση της επενδυτικής τράπεζας Lehman Brothers, πριν από δέκα χρόνια, στις 15 Σεπτεμβρίου 2008.

Οι οικονομικές συνέπειες εκείνης της κρίσης επηρέασαν ολόκληρο τον κόσμο και συνέβαλαν στην άνοδο της λαϊκιστικής και εθνικιστικής πολιτικής, στην ανάδυση νέων αυταρχικών ηγετών σε διάφορα μέρη του πλανήτη: στην Αφρική και στη Νότια Αμερική, στην Ασία – όπου το καθεστώς Ερντογάν μετέτρεψε τη χώρα του, για πρώτη φορά, σε «μη ελεύθερη χώρα» (σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση για τη δημοκρατία Freedom House) – και στη Ρωσία του Πούτιν, αλλά και σε διάφορες χώρες της Ευρώπης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Διαβάστε περισσότερα εδώ