Αρσέν Βενγκέρ: Ο άνθρωπος που άλλαξε το ποδόσφαιρο

Το ημερολόγιο έδειχνε 28 Σεπτεμβρίου 1996. Τότε η Άρσεναλ «έδινε τα χέρια» με τον Αρσέν Βενγκέρ της άσημης Nagoya Grampus 8 του Ιαπωνικού πρωταθλήματος και θα άλλαζε για πάντα την ιστορία του συλλόγου, αλλά και του ποδοσφαίρου γενικότερα.

Πριν από 22 χρόνια ελάχιστοι -αν όχι κανένας- θα πίστευε πως ο Γάλλος τεχνικός θα έμενε για περισσότερες από δύο δεκαετίες στους «κανονιέρηδες», με τους Άγγλους τότε να τον βλέπουν περισσότερο σαν «δάσκαλο σχολείου» παρά ως προπονητή όπως είχε πει ο Άγγλος αμυντικός Τόνι Άνταμς.

Αν και το συγκεκριμένο σχόλιο τότε δεν ήταν τίποτα περισσότερο από προσβλητικό λόγω της εμφάνισης του Βενγκέρ, τελικά αποδείχθηκε ιδιαίτερα εύστοχο καθώς ο Βενγκέρ με τον πλήρη έλεγχο του στο κλαμπ υπήρξε «καθηγητής» και αναδιοργανωτής του αγγλικού ποδοσφαίρου.

Σε μια «βαλτωμένη» Άρσεναλ η «φρεσκάδα» που έφερε ο Αλσατός φάνηκε αμέσως. Αν και η καταγωγή του, του πρωτάθλημα από το οποίο προήλθε αλλά και η… εμφάνισή του κακοφάνηκε στους Άγγλους, ο 46χρονος τότε τεχνικός κατάφερε να «επιβληθεί».

Μπόρεσε να κόψει τις ανθυγιεινές συνήθειες των ποδοσφαιριστών του όπως τη μπύρα και το πρόχειρο φαγητό (όπως το τοστ με φασόλια), βάζοντας τους σε ένα πρόγραμμα αθλητών. Ακόμα ανέλαβε προσωπικά το τμήμα σκάουτινγκ της ομάδας, καθώς και την υπογραφή των παικτών που θα ερχόντουσαν στην ομάδα.

Ξοδεύοντας λιγότερα χρήματα από ομάδες όπως η Νιουκάστλ και η Λιντς έφερε παίκτες στην ομάδα όπως ο Εμάνουελ Πετί, ο Μαρκ Όβερμαρς και ο Πατρίκ Βιεϊρά. Στην πρώτη του ολόκληρη χρονιά ως προπονητής της ομάδας κατάφερε να κατακτήσει το νταμπλ με πρωταγωνιστές αυτούς του παίκτες και να βάλει τέλος τόσο στο σερί πρωταθλημάτων της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ του Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, όσο και στην πενταετή ξηρασία τίτλων.

To αποκορύφωμα της καριέρας του Γάλλου με την Άρσεναλ ήρθε τη σεζόν 2003-2004 όταν και κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα αήττητος (26 νίκες, 12 ισοπαλίες), γράφοντας ιστορία. Την θρυλική ομάδα των «Invincibles» αποτελούσαν πάλι «διαμάντια» τα οποία ανακάλυψε ο Βενγκέρ μέσω του απίστευτου τμήματος σκάουτινγκ. Ανρί, Πιρές, Άσλεϊ Κόουλ, Ζιλμπέρτο Σίλβα, Φρέντι Λιούνμπεργκ και πολλοί άλλοι ήταν οι πρωτεργάτες του συγκεκριμένου «άθλου», κρατώντας την ομάδα αήττητη για 49 συνεχόμενα παιχνίδια επί αγγλικού εδάφους.

Η πολιτική του στις μεταγραφές απέφερε χρήματα στον σύλλογο, καθώς με σχεδόν μηδενικό κόστος κατάφερνε να πουλήσει τα ταλέντα του ακριβά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η δημιουργία ενός υπερσύγχρονου προπονητικού κέντρου το 1999, χρηματοδοτούμενο αποκλειστικά από την πώληση του Νίκολας Ανελκά στη Ρεάλ Μαδρίτης (22 εκατ. λίρες). Μάλιστα η εθνική ομάδα της Αγγλίας το χρησιμοποιούσε για περίπου μια δεκαετία (2003-2012) ως «στρατόπεδο» για τα διεθνή φιλικά της.

Το εξαιρετικό ποδόσφαιρο που έπαιζε στις ημέρες του η Άρσεναλ, σε συνδυασμό με την υγιή κατάσταση του συλλόγου εκτός των αγωνιστικών γραμμών έκαναν την Άρσεναλ πρότυπο στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο. Όλα αυτά προέρχονταν από την επιθυμία και το «μεράκι» ενός ανθρώπου να δημιουργήσει το απόλυτο μοντέλο λειτουργίας ενός συλλόγου.

Αν και η «αδυναμία» του να προσαρμοστεί στις «τρελές» επενδύσεις χρημάτων που ξεκίνησε ο Ρόμαν Αμπράμοβιτς στην Τσέλσι και συνέχισαν Άραβες και Κινέζοι δισεκατομμυριούχοι «αμαύρωσαν» την εικόνα του τα τελευταία χρόνια της παραμονής του στο Λονδίνο, ο 68χρονος πλέον τεχνικός αποτελεί έναν από τους θεμελιωτές του σύγχρονου ποδοσφαίρου τόσο στην Αγγλία όσο και στον υπόλοιπο κόσμο.