Ερρίκος Σοφράς: Ο Σαίξπηρ κατόρθωσε να κάνει τον πόνο του άρπα

Η ερώτηση είναι παλιά: δικαιούται κάθε γενιά τη δική της μετάφραση κλασικών κειμένων; Με τον τρόπο του ο Ερρίκος Σοφράς απαντάει καταθέτοντας την πρόσφατη μετάφραση 24 σαιξπηρικών σονέτων, που διακρίνεται για την ίδια στοχοπροσήλωση – ως προς τη γλωσσική και μετρική μεταφορά – με το «Πένθιμο μπλουζ» του Γουίσταν Χιου Οντεν (Κίχλη, 2015), ορισμένα από τα ποιήματα του οποίου ξαναδουλεύει αυτή την περίοδο. Η «πρότασή» του, όπως αναφέρει ο ίδιος στη συζήτησή μας, βασίζεται στον ιαμβικό δεκατρισύλλαβο του Ιάκωβου Πολυλά (σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τον δεκαπεντασύλλαβο που χρησιμοποίησε στη δική της μετάφραση όλων των σονέτων η Λένα Ζαφειροπούλου στον Gutenberg, 2016). Για την Ιστορία, η ακολουθία των 154 «Σονέτων» έχει μεταφραστεί στα ελληνικά μόνο πέντε φορές, ενώ στα γερμανικά εβδομήντα οκτώ. Οπως αναφέρει στην κατατοπιστική εισαγωγή του ο Ερρίκος Σοφράς, το 1911 ο εικοσάχρονος ποιητής Μανώλης Μαγκάκης (1891-1918) τύπωσε σε αυτοτελή έκδοση δεκατρία σονέτα. «Είναι η πρώτη μετάφραση των «Σονέτων» στη γλώσσα μας».

Διαβάστε περισσότερα εδώ