Μια μαύρη Παρθένος στον υπόκοσμο της Κούβας

Tον έχουν αποκαλέσει «Ντάσιελ Χάμετ της Αβάνας» (για την ατμόσφαιρα που δημιουργεί) και «ο καλύτερος αφηγητής αστυνομικών ιστοριών στην ισπανική γλώσσα» μετά τον Μανουέλ Βάθκεθ Μονταλμπάν (για το προσεγμένο ύφος του). Αυτά όμως περιγράφουν μόνο εν μέρει αυτά για τα οποία είναι ικανός ο Λεονάρδο Παδούρα. Οσοι έχουν διαβάσει το έργο του «Ο άνθρωπος που αγαπούσε τα σκυλιά» ξέρουν τις αληθινές δυνατότητες του σημαντικότερου συγγραφέα της σημερινής Κούβας, οι οποίες υπερβαίνουν κατά πολύ την επίλυση μυστηρίων: ο προβληματισμός του για την κοινωνία στην οποία ζει αλλά και την ανθρώπινη ιστορία εν γένει τον έχουν ωθήσει σε συνθέσεις ακόμα μεγαλύτερες και υβριδικές, με στόχευση οικουμενική.

Στο αμέσως προηγούμενο βιβλίο του, τους «Αιρετικούς», έγινε εμφανής η κατεύθυνση την οποία ο ίδιος θέλησε να δώσει. Οχι μόνο η μοίρα των Εβραίων, αλλά γενικότερα των διαφορετικών και αντισυμβατικών απανταχού της γης, συνδέθηκε με την πορεία του δημοφιλούς ήρωα που έχει δημιουργήσει, του πρώην αστυνομικού Μάριο Κόντε. Το νέο φιλόδοξο μυθιστόρημα του Λεονάρδο Παδούρα με τίτλο «Η διαφάνεια του χρόνου» κυκλοφόρησε εφέτος, μόλις πριν από λίγους μήνες, στην Ισπανία. Η ελληνική του μετάφραση είναι η πρώτη διεθνώς και ο κουβανός συγγραφέας επισκέφθηκε και πάλι την Ελλάδα, πριν από μερικές εβδομάδες, για να το παρουσιάσει. Ο πρωταγωνιστής Μάριο Κόντε πλησιάζει πλέον τα εξήντα και έχει αρχίσει να βλέπει τον εαυτό του και τη χώρα του με ανησυχία. Ωσπου ένας παλιός συμμαθητής, από το πουθενά, του αναθέτει μια παράξενη αποστολή: να εντοπίσει το άγαλμα μιας μαύρης Παρθένου που του έκλεψαν. Η έρευνά του στο παρόν του υποκόσμου θα τον οδηγήσει στο παρελθόν, στον ισπανικό εμφύλιο και στις Σταυροφορίες.