Σαν σήμερα γεννήθηκε ο Νέλσον Μαντέλα

Θα ήταν ίδια τα κινήματα για την ισότητα και την ελευθερία αν δεν υπήρχε ο Νέλσον Μαντέλα; Πιθανότατα όχι. Η μορφή του εμβληματικού αγώνα κατά των ανισοτήτων αποδόθηκε στην αιωνιότητα. Είχε γεννηθεί σαν σήμερα, στις 18 Ιουλίου του 1918.

Γεννήθηκε στη Νότια Αφρική, σε ένα μικρό χωριό ονόματι Μβέζο και ανήκε στην φυλή Μαντίμπα. Με το όνομα «Μαντίμπα» θα γίνει αργότερα γνωστός σε όλη την χώρα.

Το 1937 ανέπτυξε για πρώτη φορά φιλικές σχέσεις με ανθρώπους διαφορετικής φυλής από τον ίδιο, όταν στάλθηκε σε κολέγιο μεθοδιστών ιεραποστόλων. Συνέχισε στο Γιοχάνεσμπουργκ, όπου σπούδασε στη Νομική.

Εκεί ξεκίνησε η κοινωνική του δράση. Αγωνίστηκε για να δοθούν πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα στις πολλές και διασπασμένες φυλές των αυτοχθόνων. Το 1944 μπήκε στην οργάνωση «Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο» (ANC), ιδρύοντας μαζί με άλλους και τη Νεολαία του ΑΝC.

Εμπνέεται από τον μαρξισμό, τις ιδέες του Μαχάτμα Γκάντι, που ήταν ήδη σύμβολο του αντιαποικιακού αγώνα και υπερασπίζεται την ισότητα και τη μάχη κατά των θεσμοθετημένων τότε διακρίσεων.

Στη Νότια Αφρική ίσχυε το Απαρτχάιντ, ένα σύστημα που ως αρχή υπήρχε θεσμοθετημένα ή άτυπα σε πολλές αποικίες (αλλά και στις ΗΠΑ). Οι λευκοί άποικοι λάμβαναν δεδομένα προνόμια, τα οποία οι μαύροι αυτόχθονες δεν μπορούσαν ούτε να διεκδικήσουν. Το 1952 ο Μαντέλα έρχεται για πρώτη φορά αντιμέτωπος με το καθεστώς. Του επιβλήθηκαν περιοριστικοί όροι «για κομμουνιστική δράση».

Τον ίδιο χρόνο, άνοιξε, μαζί με τον Όλιβερ Τάμπο, το πρώτο δικηγορικό γραφείο στη Νότια Αφρική με εργαζόμενους μόνο μαύρους νομικούς. Μέσω αυτής της οδού, δηλαδή εξασκώντας την δικηγορία, ξεκίνησε εκστρατεία για την καταπολέμηση του απαρτχάιντ. Το 1956 κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία. Η δίκη κράτησα πολλά χρόνια και το κατηγορητήριο τελικά κατέρρευσε.

Το 1960 τι Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο κηρύχθηκε παράνομο και ο Μαντέλα από την αρχή της μη βίας (που υποστήριζε ο Μαχάτμα Γκάντι) πέρασε στην παρανομία. Το 1964 κατηγορήθηκε για σαμποτάζ και απόπειρα πραξικοπήματος και καταδικάστηκε σε ισόβια.

Η φυλάκιση του Μαντέλα, ενός ήδη αγαπητού προσώπου, ξεκίνησε μία σειρά εξεγέρσεων, οι οποίες πνίγηκαν στο αίμα. Όσα στελέχη του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου βρίσκονταν στο εξωτερικό, ξεκίνησαν διεθνή εκστρατεία κατά του απαρτχάιντ, μια εκστρατεία που στήθηκε γύρω από το πρόσωπο του Νέλσον Μαντέλα.

Η εμβληματική μορφή του Μαντέλα έκανε τον γύρω του κόσμου, όπως και ο αγώνας για απελευθέρωση και ισότητα. Στην άλλη άκρη του Ατλαντικού, θα ξεκινήσει από τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, ο οποίος αντιπαρατίθεται σε ένα διαφορετικό απαρτχάιντ. Ο Μαντέλα είναι σύμβολο του αγώνα για ελευθερία και ισότητα.

Η διεθνής κατακραυγή οδήγησε -με αργά βήματα- στην αποκατάσταση του Εθνικού Αφρικανικού Κογκρέσου και στην απελευθέρωση του Μαντέλα στις 11 Φεβρουαρίου του 1990. Τότε πρόεδρος της Νότιας Αφρικής ήταν ο Φρέντερικ ντε Κλερκ. Ο Μαντέλα ξεκίνησε συνομιλίες με την κυβέρνηση για ένα κράτος ισότητας, ζητώντας κατάρτιση νέου Συντάγματος.

Η διεθνής αποδοχή, ο συγκινητικός αγώνας και η αστείρευτη προσπάθεια για ισότητα του χάρισαν το Νόμπελ Ειρήνης το 1993 (από κοινού με τον Φρέντερικ ντε Κλερκ). Τον επόμενο χρόνο το Εθνικό Αφρικανικό Κογκρέσο κέρδισε με σαρωτική πλειοψηφία τις εκλογές και στις 9 Μαΐου ο Μαντέλα έγινε ο πρώτος μαύρος πρόεδρος της Νοτίου Αφρικής.

Από το 1999 και μετά, οπότε και ολοκληρώθηκε η θητεία του, μέχρι το 2004 που ξεκίνησε να αντιμετωπίζει προβλήματα υγείας, συμμετείχε σε διάφορες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Αφρική.

Μετά το τέλος της θητείας του το 1999, πήρε μέρος ως διαμεσολαβητής σε διάφορες ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Αφρική. Τελικά, αποσύρθηκε οριστικά από τα κοινά το 2004 αντιμετωπίζοντας προβλήματα υγείας. Οι δημόσιες εμφανίσεις του έγιναν έκτοτε όλο και λιγότερες.

Πέθανε στις 5 Δεκεμβρίου του 2013.