Διάλεξη του Serge Gruzinski στο Γαλλικό Ινστιτούτο

Ο διακεκριμένος Γάλλος ιστορικός, Serge Gruzinski, πρωτοπόρος της παγκόσμιας και διακρατικής ιστορίας, μας προσκαλεί σε ένα ταξίδι μέσα στον χρόνο και τον χώρο προκειμένου να κατανοήσουμε καλύτερα τον ευρωπαϊκό πολιτισμό μας, την Πέμπτη 31 Μαΐου 2018 στις 19.30’, στο Γαλλικό Ινστιτούτο Ελλάδος.

Ο Serge Gruzinski είναι ομότιμος διευθυντής ερευνών στο CNRS (Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας) και την EHESS (Σχολή Ανώτατων Σπουδών στις Κοινωνικές Επιστήμες).

Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο του Princeton (Ενωμένες Πολιτείες) και του Belem (Βραζιλία). Εδώ και 2 χρόνια, διευθύνει από κοινού το Centre for Global and Transnational History, του Πανεπιστημίου Shandong στο Jinan (Κίνα).

Το 1996, διακρίθηκε με το αργυρό μετάλλιο έρευνας του CNRS ενώ το 2015, η Διεθνής Επιτροπή Ιστορικών Επιστημών του απένειμε το CISH History Prize, το οποίο θεωρείται το “βραβείο Νobel” ιστορίας.

Έχει εκπονήσει σημαντικό ερευνητικό έργο σχετικά με την κατάκτηση της Αμερικής από τους Ισπανούς και την ιστορία των κοινωνιών της αποικιακής Αμερικής. Υπήρξε ένας από τους πρωτοπόρους που εισήγαγε τη μελέτη της παγκόσμιας και διακρατικής ιστορίας και έκανε γνωστές τις έρευνες σχετικά με την έννοια της «επιμειξίας» και των διασυνοριακών πολιτισμικών «διακινήσεων». Για τον Serge Gruzinski, η αρχή της παγκοσμιοποίησης χρονολογείται από τον 16ο αιώνα, όπου ο ισπανικός αποικισμός απεικονίζει την « αρχική σκηνή» της παγκοσμιοποίησης.

Έχει γράψει πολλά ιδρυτικά βιβλία που έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

Τα σημαντικότερα είναι:

La Pensée métisse, Fayard, 1999.
Les Quatre parties du monde. Histoire d’une mondialisation, La Martinière, 2004, (που απέσπασε τα βραβεία Auguste Gérard, Mémoires de la mer, το 2005).
L’Histoire, pour quoi faire ? Fayard, 2015
La Machine à remonter le temps. Quand l’Europe s’est mise à écrire l’histoire du monde, Fayard, 2017.

Η διάλεξή του μας προσκαλεί να δούμε την κουλτούρα μας από άλλη οπτική.

Αφορμή για τη διάλεξή του αποτελεί η εκπληκτική ανακάλυψή του: οι αυτόχθονες ελίτ και οι μιγάδες του αποικιακού Μεξικού γνώριζαν τον Αίσωπο και τον Πλούταρχο. Με γνώμονα αυτή την παρατήρηση, προτείνει να ορίσουμε τί σημαίνει μια παγκόσμια συνείδηση κατά το δεύτερο μισό του 16ου αιώνα. Θα θέσει το ερώτημα του κατά πόσο η διάδοση της ευρωπαϊκής Αναγέννησης στις αμερικανικές ακτές μας βοηθά να ορίσουμε καλύτερα τί μπορούσε και τί θα μπορούσε να συνιστά έναν ευρωπαϊκό πολιτισμό.

Την εκδήλωση θα συντονίσει η Άννα Καρακατσούλη, αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Θα δοθούν πιστοποιητικά παρακολούθησης στους φοιτητές.