Ρουσλάν Σκβορτσκόφ: Τίποτα δεν συγκρίνεται με το χειροκρότημα των Ελλήνων

«Το μπαλέτο δεν είναι εύκολη υπόθεση. Αν θέλει κάποιος να ασχοληθεί με το μπαλέτο, πρέπει να ξεκινήσει από παιδί. Με όλες τις άλλες τέχνες μπορεί να ασχοληθεί και αργότερα… Όταν πρωτοπήγα να μάθω μπαλέτο, ήμουν οκτώ χρόνων. Στα 18 μου ήμουν ήδη στη σκηνή του Μπολσόι. Ο χορός είναι όλη μου η ζωή..».

Η τελευταία φράση της σπουδαίας Μάγιας Πλισέσκαγια έγινε τίτλος της παράστασης στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Η αυλαία ανοίγει απόψε με τα  ζευγάρια από το θέατρο Μπολσόι, Μαρία Αλεξάντροβα -«το φωτεινό αστέρι της νέας γενιάς χορευτών του Μπολσόι» όπως την χαρακτήρισαν οι Νιου Γιόρκ Τάιμς – και Βλαντισλάβ Λαντραντόφ,   Αλεξάντρ Βολτσκόφ και Αναστασία Γκοριάτσεβα.

Αύριο στην σκηνή του Μεγάρου θα ανέβει  ο πρώτος χορευτής Ρουσλάν Σκβορτσκόφ  και η σολίστ  Ξένια Ζιγκάνσινα. Ο Σκβορτσκόφ είναι από τους βασικούς σολίστ του Μπολσόι, με σπουδαίες ερμηνείες σε μεγάλους πρωταγωνιστικούς ρόλους, ενώ το 2011 κέρδισε τον τίτλο Star στον μεγάλο διαγωνισμό του πλέον έγκυρου περιοδικού για το μπαλέτο στον κόσμο, του Ballet. Με αφορμή την παράσταση  ο «Ο χορός είναι η ζωή μου» μιλάει για την αξία του χειροκροτήματος του ελληνικού κοινού

Ο τίτλος του γκάλα «Ο χορός είναι η ζωή μου » σας εκπροσωπεί; 

Απόλυτα, διότι την ενασχόληση μου με το μπαλέτο άρχισα σε νεαρή ηλικία, συγκεκριμένα στα 5 μου. Στην αρχή ήταν για χόμπι και έπειτα αφού μπήκα στην ακαδημία του Μπολσόι, άρχισα να το βλέπω πολύ πιο σοβαρά, άρχισα να καταλαβαίνω πολύ περισσότερο και να το αγαπώ πραγματικά αυτό που κάνω εδώ και 20 χρόνια. Ο χορός έγινε η ζωή μου.

Τι έπρεπε να εγκαταλείψετε σας και τι επιπλέον θεωρείτε ότι  έχετε αποκτήσει ασχολούμενοι με τον χορό;

«Να απαρνηθώ»… σε νεαρή ηλικία νομίζω πως αν δεν ήταν ο χορός, θα περνούσα περισσότερη ώρα με τα αλλά παιδιά στην αυλή όπως τότε επιθυμούσα, να έπαιζα ποδόσφαιρο, να πηγαίνω βόλτες με το ποδήλατο κτλ Για τέτοιου είδους διασκεδάσεις είχα πολύ περιορισμένο χρόνο. Αλλά «απέκτησα» μέσο του χορού πολύ περισσότερα γιατί γεύομαι την τέχνη που αγαπώ και με εκφράζει, γνώρισα πάρα πολλούς καλούς ανθρώπους που έγιναν φίλοι μου, έχω την τύχη να πηγαίνω λόγο του χορού σε πολλά σημεία του πλανήτη και να γνωρίζω διαφορετικούς κόσμους που μου αρέσει πολύ. Γενικά νομίζω είναι δύσκολο να πω για οκά αυτά που έχω αποκτήσει λόγο του χορού.

Με ποια αφορμή αποφασίσατε να ασχοληθείτε;

Η αρχή δεν έγινε από μένα. Εγώ επιθυμούσα να παίξω χόκεϊ. Ενώ η μητέρα μου με κατεύθυνε στον χορό. Αργότερα η δασκάλα μου με καθοδήγησε στο να πάω στην ακαδημία όπου πραγματικά ένιωσα την επιθυμία να το κάνω. Όλη η καριέρα μου οφείλεται σ’αυτες.

Ποια είναι η καθημερινότητά σας όσον αφορά την προετοιμασία σας;

Από το πρωί έχουμε μαθήματα μπαλέτου μετά αρχίζουν τα μαθήματα του ρεπερτορίου ή αν έχουμε παράσταση τότε παράσταση. Γενικά το σώμα έχει ανάγκη την καθημερινή άσκηση. Δύσκολα περνάει η μέρα χωρίς μάθημα μπαλέτου.

Γιατί προτιμήσατε το κλασσικό μπαλέτο;

Για μένα το κλασικό μπαλέτο είναι αιώνιες αναζητήσεις, παράδοση, ιστορία, πολιτισμός και ομορφιά σε κάθε κίνηση. Είναι το άρτιο. Είναι το σημείο αναφοράς.

Πως θεωρείτε ότι ανταποκρίνεται το κοινό της Ελλάδας;

Για την Ελλάδα έχω τα πιο όμορφα συναισθήματα καθώς εδώ έχω γνωρίσει πολύ ζεστούς και ανοιχτούς ανθρώπους. Ίσως να είναι ο ήλιος που κάνει τους ανθρώπους πιο θερμούς και ανοιχτούς σε φιλοξενία. Ως χορευτές το εισπράτουμε και στην υποδοχή από το κοινό που το ελληνικό χειροκρότημα το έχουμε σημείο αναφοράς και στην Ρωσία όπου έχω ακούσει συναδέλφους να λένε «τίποτα δεν συγκρίνεται με το χειροκρότημα των Ελλήνων».

Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο άνθρωπο που θα ήθελε να ασχοληθεί με το κλασσικό μπαλέτο;

Να αγαπάει αυτό που κάνει και μόνο με την αγάπη ανοίγεις όλες τις πόρτες τις γνώσης που χρειάζεται για να αποκτήσεις την τεχνική και το συναίσθημα που χρειάζεται ο ρόλος. Καμία δυσκολία δεν πρέπει να σε τρομάζει γιατί για όλες τις δυσκολίες θα έχεις ως ασπίδα σου την αγάπη για τον χορό!

Τι θα δούμε στο Μέγαρο Μουσικής;

Θα παρουσιάσουμε στο κοινό τα πιο σημαντικά  αποσπάσματα από αγαπημένα μπαλέτα όπως «Λίμνη των κύκνων», «Ωραία κοιμωμένη», «Δον Κιχώτης», «Ζιζέλ» και αλλά σπουδαία έργα που αποτελούν την αφρόκρεμα του ρεπερτορίου των σπουδαιότερων θεάτρου του κόσμου. Είναι αυτά τα αποσπάσματα που αγαπάμε πολύ να χορεύουμε. Είναι όλα όσα νιώθουμε πως θελουμε να μοιραστούμε με το κοινό.