Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ: Κι όμως, ένιωθα παντοδύναμη
Η ποιήτρια του «Ωραία έρημος η σάρκα» ρίσκαρε εξαρχής τον εαυτό της ως ποιήτρια, χάριν της ποίησής της. Τώρα φτάνει να αποδέχεται τον παντελή αφανισμό του προσώπου της
Spotlight
-
Δεκτή η προσφυγή γονέα θύματος στα Τέμπη κατά εισαγγελικής απόφασης - Παραπέμπεται στον Άρειο Πάγο
-
Barbra Streisand: Η μυθική καριέρα και οι μεγάλοι έρωτες της πολυβραβευμένης τραγουδίστριας
-
Κρατούμενοι έσκαψαν τούνελ σε φυλακή για να αποδράσουν αλλά έπεσαν σε αστυνομικούς
-
Πέντε συμβουλές που θα ενισχύσουν την έμφυτη νοημοσύνη του σκύλου σας
Σε ποιον βαθμό δέχεται να κινδυνέψει κανείς πραγματικά γράφοντας ποίηση και να μην αραδιάζει απλά λέξεις έστω και αρμολογημένες με έναν τόσο εντελή τρόπο ώστε το ποίημα να φαίνεται πως λάμπει; Να κινδυνεύσεις εσωτερικά με έναν τρόπο που καμιά άλλη τέχνη, ακόμα και του λόγου, δεν φαίνεται να προϋποθέτει, με την έννοια ότι ανακαλύπτεις ουσίες που σε κάνουν έναν «άλλον», σε μεταβάλλουν σε έναν εαυτό που δεν θα υποψιαζόσουν καν την ύπαρξή του και θα σου παρέμενε άγνωστος, αν δεν έγραφες ποίηση. Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, με το πρώτο της κιόλας βιβλίο, το εκδομένο το 1963 (55 ήδη χρόνια!), το Λύκοι και σύννεφα, έδειχνε όχι μόνο να αποδέχεται τον κίνδυνο αυτό, αλλά να μη διστάζει να τον εκφράζει ως πρωτογενές βίωμα, σε μια εποχή μάλιστα σχεδόν καθολικά προσανατολισμένη σε μια ποίηση κοινωνικής διαμαρτυρίας, διανθισμένης βέβαια με ανταύγειες μιας υπαρξιακής οιμωγής.
in.gr
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις