Ντάνιελ Ντέι -Λιούις: Από επαγγελματίας τσαγκάρης, κινηματογραφικός μόδιστρος

Η άφιξη του βρετανού ηθοποιού Ντάνιελ Ντέι-Λιούις στην Αθήνα, προκειμένου να παραστεί στην πανελλήνια πρεμιέρα της τελευταίας ταινίας του «Αόρατη κλωστή» την Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου, δεν πρέπει να μας προκαλεί εντύπωση. Σταθερός φίλος της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών / Πόρτα Ανοιχτή, ο Ντέι-Λιούις έχει ανταποκριθεί σε όλες τις προσκλήσεις που του έχουν γίνει, αρχής γενομένης το 1989, όταν έγινε η πανελλήνια πρεμιέρα της ταινίας του «Το αριστερό μου πόδι», για την οποία κέρδισε το πρώτο Οσκαρ του. Εξάλλου τα έσοδα της sold out φιλανθρωπικής προβολής της ταινίας, που θα γίνει στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής (Κέντρο Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος), θα διατεθούν για τους σκοπούς της Εταιρείας Προστασίας Σπαστικών / Πόρτα Ανοιχτή.

Σύμφωνα με το Βήμα στην περίπτωση του 60χρονου βρετανού ηθοποιού, εκείνο που πραγματικά εντυπωσιάζει δεν είναι ούτε το παίξιμό του. Είναι η ευφυΐα, τελικά, στις επιλογές των ρόλων του. Ο Ντέι-Λιούις δεν παίζει συχνά, όποτε όμως το κάνει, είναι φύσει αδύνατον να περάσει απαρατήρητος. Και συνήθως κερδίζει… Οσκαρ. Αυτό έγινε και με το «Θα χυθεί αίμα» και με τον «Λίνκολν», ταινίες για τις οποίες είχε έρθει ξανά στην Αθήνα. Ο Ντέι-Λιούις παίζει μόνον όταν νιώθει. Και δεν παίζει ποτέ πράγματα που έχει ξαναπαίξει. Γι’ αυτό είναι πάντα τόσο γοητευτικός, τόσο «μέσα στον ρόλο».
Στην «Αόρατη κλωστή», ερωτικό δράμα πάνω σε μια σχέση διαστροφής ανάμεσα σε έναν διάσημο μόδιστρο και μια γυναίκα ταπεινής καταγωγής (Βίκι Κριπς) στο Λονδίνο της δεκαετίας του 1950 ο Ντέι-Λιούις υποδύεται έναν ήρωα αμυδρά βασισμένο στον ισπανό μόδιστρο Κριστομπάλ Μπαλενσιάγκα (1895 – 1972). Και όλα ξεκίνησαν από μια ιδέα του σκηνοθέτη Πολ Τόμας Αντερσον με τον οποίο ο Ντέι-Λιούις είχε γυρίσει το «Θα χυθεί αίμα», σκηνοθετώντας τον σε έναν εντελώς διαφορετικό ρόλο.

Ο σκηνοθέτης Πολ Τόμας Αντερσον δεν έδινε ποτέ ιδιαίτερη σημασία στην ένδυση.

Πράγματι, όσες φορές τον έχω συναντήσει, η εμφάνισή του ήταν πάντοτε απλή, έως κοινή, χωρίς τίποτε το ιδιαίτερο πάνω του. Ωστόσο, όταν τελείωνε την προτελευταία ταινία του, «Εμφυτο ελάττωμα», η ιδέα του ρούχου άρχισε για πρώτη φορά να τον απασχολεί. Αρχισε να ντύνεται κομψότερα και να κερδίζει κομπλιμέντα. Ο μουσικός Τζόνι Γκρίνγουντ, που έγραψε το σάουντρακ της «Αόρατης κλωστής», αποκάλεσε τον Αντερσον «Μπο Μπρουμέλ», όνομα για το οποίο ο τελευταίος δεν είχε ιδέα. Τότε άρχισαν όλα όσα σχετίζονται με την «Αόρατη κλωστή».

in.gr