Η Αμερική του Τραμπ έναν χρόνο μετά

Στη μικρή αυτή πόλη της βιομηχανικής κοιλάδας του ποταμού Οχάιο η ανεργία πέφτει, το εργοστάσιο κατασκευής ιαπωνικών φορτηγών επεκτείνεται και η αισιοδοξία επιστρέφει. Είναι η μικρογραφία της μαχητικής Αμερικής που υποσχέθηκε ο Ντόναλντ Τραμπ κατά την εκλογή του στις 8 Νοεμβρίου 2016.

Από το Γουίλιαμστάουν, που απέχει 500 χιλιόμετρα από την Ουάσινγκτον, οι πολιτικές αναταράξεις που κλονίζουν τον Λευκό Οίκο μοιάζουν αδιάφορες και τεχνητές. Στην κομητεία αυτή, το 70% των ανθρώπων γιόρτασε τη νίκη. Και έναν χρόνο μετά παραμένουν πιστοί στην επανάσταση του Τραμπισμού.

Δείχνουν τις φορτηγίδες που διασχίζουν φορτωμένες με προϊόντα αυτόν τον παραπόταμο του Μισισιπή. Τα εργοστάσια που ξερνούν τους καπνούς τους κατά μήκος του αυτοκινητόδορμου αρ. 7. Και στο δίκτυο των εθνικών οδών, την αλυσίδα των φορτηγών φορτωμένων με κομμάτια αγωγών και των υδροφόρων που προορίζονται για τις εγκαταστάσεις εξόρυξης σχιστολιθικού φυσικού αερίου.

Καμάρι αυτής της πόλης της Δυτικής Βιρτζίνια, το εργοστάσιο Hino, θυγατρική της Toyota, απασχολεί 300 εργαζόμενους και ανακοίνωσε τον Σεπτέμβριο άλλες 250 προσλήψεις.

Εδώ είναι αδύνατον να βρίσκεται κανείς στην ανεργία, εάν τουλάχιστον διαθέτει άδεια οδήγησης βαρέος οχήματος. Το γραφείο ευρέσεως εργασίας της πόλης Μαριέτα, από την άλλη πλευρά της γέφυρας στην Πολιτεία του Οχάιο, διαθέτει 898 προσφορές εργασίας για οδηγούς φορτηγών.

«Τα πάμε πολύ καλύτερα απ΄ ό,τι πριν από τις εκλογές», εξηγεί η δήμαρχος του Γουίλιαμσταουν Τζιν Φορντ, μίας πόλης 3.000 κατοίκων. Ο δέκτης της τηλεόρασης στο γραφείο της είναι καρφωμένος στο Fox News, το αγαπημένο του Τραμπ.

Αυτή η ντελικάτη εμφανισιακά, αλλά με σθεναρή φωνή, κοσμηματοπώλης δεν είναι σε θέση να απαριθμήσει τις προεδρικές αποφάσεις που βοήθησαν την περιοχή της. Λέει όμως ότι αυτό που έχει σημασία είναι ότι η εμπιστοσύνη έχει επιστρέψει, πράγμα που ενισχύεται από τους εθνικούς δείκτες για το ηθικό των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.

Όμως, η οικονομία είχε ήδη πάρει μπροστά υπό την προεδρία του Μπαράκ Ομπάμα, απαντά αγανακτισμένος ο Τζέσι Κινγκ. Στα 33 του χρόνια, αυτός ο ειδικός στους αγωγούς φυσικού αερίου έγινε πρόσφατα υπεύθυνος του τοπικού τμήματος του εργατικού συνδικάτου BTP. Εχει ζήσει όλα του τα χρόνια στην περιοχή και έχει παρακολουθήσει την διστακτική οικονομική ανάκαμψη έπειτα από χρόνια απώλειας θέσεων εργασίας. Ο Τραμπ «αποκομίζει τους καρπούς», λέει ο συνδικαλιστής.

Όσο για το εργοστάσιο Hino, η ανάπτυξη ήταν συνεχής εδώ και δέκα χρόνια.

Οι υποστηρικτές του Τραμπ διαπιστώνουν ότι οι μεταρρυθμίσεις βαλτώνουν στην Ουάσινγκτον, αλλά δεν αμφιβάλλουν για την καλή θέληση του εκλεκτού τους και θεωρούν ότι η ευθύνη ανήκει στο Κογκρέσο, τους μηχανισμούς, τους Δημοκρατικούς, τα μέσα ενημέρωσης, τους δικαστές…

«Ξανατηλεφωνείστε μου του χρόνου. Θα δούμε τη διαφορά», λέει η Τζιν Φορντ, δήμαρχος εδώ και 20 χρόνια.

Η τοπική οικονομία εξαρτάται από τα εργοστάσια, το σχιστολιθικό αέριο και πετρέλαιο. Αυτές οι δραστηριότητες δίνουν δουλειά στον 29χρονο Τιμ Ράνιον, οδηγό φορτηγών.

«Είναι αδύνατο να συμφωνήσουν όλοι. Αυτό που εκτιμώ είναι ότι δεν αφήνεται να εντυπωσιαστεί από τις άλλες χώρες», λέει για τον Τραμπ.

Οι υποστηρικτές του συγκρατούν ορισμένες επιτυχίες της επανάστασης του Τραμπισμού: αντιμεταναστευτικά προεδρικά διατάγματα, ρητορική στρατιωτικής πυγμής, απορρύθμιση της περιβαλλοντικής πολιτικής, ιδίως σε αυτήν την περιοχή όπου ο άνθρακας είναι θεός. Και ξεχνούν την αποτυχία της κατάργησης του Obamacare, τις παρεκτροπές στο Twiiter…

«Οι άνθρωποι ξέρουν ότι έχει ελαττώματα, κακό χαρακτήρα…δεν τον αντιμετωπίζουν σαν κανονικό, όπως εκείνοι», λέει ο τοπικός παράγοντας του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος Ρομπ Κορνέλιους. «Του τα συγχωρούν γιατί ξέρουν ότι όλος ο κόσμος είναι εναντίον του».

Καμαρώνει για το 3% της ανάπτυξης του τρίτου τριμήνου, για το επίπεδο ρεκόρ του Dow Jones για την πτώση της ανεργίας (4,2% τον Σεπτέμβριο, 4,7% στην κομητεία).

«Είτε σας αρέσει ο Τραμπ είτε όχι , ….. έχει ανεβάσει πολύ την αξία του εδώ και έναν χρόνο», λέει.

Τραμπ 2020

Τίποτε απ’ αυτά δεν έχει αξία για το 60% των Αμερικανών που αποδοκιμάζουν τις προεδρικές του επιδόσεις.

Στο σημείο αυτό, οι Δημοκρατικοί υπενθυμίζουν ότι ο αριθμός των ατόμων χωρίς ιατρική κάλυψη υποδιπλασιάσθηκε χάρη στο Obamacare , τονίζουν ότι ο πρόεδρος έκανε εννέα μήνες για να κηρύξει κατάσταση έκτακτης ανάγκης για την κρίση των οπιούχων φαρμάκων που αποτελεί πληγή για την περιοχή και σκοτώνει 65.000 Αμερικανούς κάθε χρόνο (περισσότερους από ό,τι οι ανθρωποκτονίες και τα τροχαία μαζί).

Όμως, περισσότεροι από το 80% των Ρεπουμπλικάνων παραμένουν πιστοί στον Τραμπ. Το φράγμα κρατάει.

Μέρος αυτής της υποστήριξης αποτελεί ιδεολογικό αντανακλαστικό, σύμφωνα με την Λιν Βάβρεκ, καθηγήτριας Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Λος Αντζελες.

Ο Ντόναλντ Τραμπ το «αουτσάιντερ» έχει δημιουργήσει έναν επιπλέον συναισθηματικό δεσμό με τους ψηφοφόρους του: «περισσότερο από την απαντοχή, είναι ένα σημάδι βαθιάς πίστης. Όπως στον αθλητικό οπαδισμό». Και υπενθυμίζει ότι οι απερχόμενοι πρόεδροι έχουν πλεονέκτημα για την επανεκλογή τους, κυρίως εάν η οικονομία πηγαίνει καλά.

Ο Τιμ Ράνιον, ο οδηγός φορτηγού, δεν θα διστάσει το 2020: θα ξαναψηφίσει Τραμπ.

Ο Ντόναλντ Τραμπ έναν χρόνο μετά την εκλογή του στην προεδρία

Ένα χρόνο μετά την εκλογή του στις 8 Νοεμβρίου 2016, ο Ντόναλντ Τραμπ έχει σπάσει όλους τους κώδικες της αμερικανικής προεδρίας.

Η εκλογική βάση του χαίρεται, οι επικριτές του απελπίζονται, ενώ ο υπόλοιπος κόσμος παρατηρεί αυτό το πρωτοφανές πολιτικό πείραμα με αισθήματα που εναλλάσσονται από την περιέργεια, στην αμηχανία και την απογοήτευση.

Είτε βρίσκεται στο Οβάλ Γραφείο, στον ουρανοξύστη Trump Tower της Νέας Υόρκης ή μέσα στο προεδρικό αεροπλάνο Air Force One, οι λέξεις και οι χειρονομίες του 71χρονου επιχειρηματία μεταφέρουν μια απογοήτευση από την άσκηση της εξουσίας.

Έχοντας τεθεί επικεφαλής της πρώτης παγκόσμιας δύναμης αρθρώνοντας έναν λόγο «κατά των ελίτ», αυτός που υποσχόταν στην Αμερική να αποκαταστήσει το μεγαλείο της, δυσκολεύεται να προχωρήσει και να ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις που έχει ανακοινώσει, αν και μπορεί να προβάλει τους καλούς οικονομικούς δείκτες (ανάπτυξη και απασχόληση).

Στην πιο εκτεθειμένη στους προβολείς της δημοσιότητας θέση στον κόσμο, ο 45ος πρόεδρος της αμερικανικής ιστορίας μοιράζει ασυγκράτητος χτυπήματα δεξιά κι αριστερά και παρακολουθεί διαρκώς μόνο ένα τηλεοπτικό δίκτυο, το Fox News, στο οποίο δίνει πλέον σχεδόν όλες τις συνεντεύξεις του.

Ο Ντόναλντ Τζ. Τραμπ, για τον οποίο η προεδρία είναι το πρώτο αιρετό αξίωμα που είχε ποτέ στη ζωή του, δίνει συχνά την εντύπωση ότι αρνείται να αλλάξει το κοστούμι του υποψηφίου με αυτό του προέδρου.

Ο άνδρας που διαβεβαίωνε ότι μπορεί να είναι «περισσοτερο προεδρικός» απ’ όλους τους προκατόχους του (με εξαίρεση τον Αβραάμ Λίνκολν), εξαπολύει κάθε πρωί μια ομοβροντία μηνυμάτων στο Twitter με τόνο συχνά εκδικητικό. Στη διεθνή σκηνή, οι αντίπαλοι όπως και οι σύμμαχοί του αναρωτιούνται για την αξία που πρέπει να δίνουν στα μηνύματα του @realDonaldTrump.

Η έρευνα του ειδικού εισαγγελέα Ρόμπερτ Μιούλερ για τη ρωσική ανάμιξη στην προεκλογική εκστρατεία για την προεδρία δηλητηριάζει την προεδρία του και δημιουργεί ένα κλίμα αγωνίας στον Λευκό Οίκο.

Πιστός στις υποσχέσεις του

Για τους υποστηρικτές του, ο εργολάβος ακινήτων της Νέας Υόρκης είναι πιστός στην υπόσχεσή του να προκαλέσει σεισμό στην Ουάσινγκτον και να βάλει στο κέντρο της δράσης του «πρώτα την Αμερική». Αντιστέκεται «στα μέσα ενημέρωσης και στους γραφειοκράτες που το παρατραβάνε», υπογραμμίζει ο Έρικ Μπιτς, από τους διαμορφωτές στρατηγικής στο στρατόπεδο των Ρεπουμπλικάνων.

Όμως έναν χρόνο μετά την εκλογή του και δέκα μήνες αφότου ανέλαβε καθήκοντα, είναι ο λιγότερο αγαπητός πρόεδρος της σύγχρονης ιστορίας των ΗΠΑ.

Σύμφωνα με την τελευταία δημοσκόπηση του ινστιτούτου Gallup, η δημοτικότητά του είναι στο χαμηλότερο σημείο αφότου ανέλαβε τα προεδρικά καθήκοντα, στο 33%. Το ποσοστό αυτό είναι ήδη πολύ χαμηλότερο απ’ αυτό που είχαν στο ίδιο στάδιο της προεδρίας τους οι πέντε προκάτοχοί του, δημοκρατικοί και ρεπουμπλικανοί.

Υιοθετώντας συστηματικά θέσεις και στάσεις αντίθετες απ’ αυτές του Μπαράκ Ομπάμα, υποστηρίζει ότι συνομιλεί απ’ ευθείας με την «ξεχασμένη» Αμερική, η οποία τον έφερε στην εξουσία. Πρόκειται κυρίως για την Αμερική των λευκών που πλήττονται από τη θύελλα της παγκοσμιοποίησης και των οποίων τους φόβους και τα άγχη εξέφρασε στη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας.

«Κληρονόμησα ένα τεράστιο χάος», επαναλαμβάνει προσπαθώντας να υπογραμμίσει την αντίθεση με τους προκατόχους του, στους οποίους σπάνια αναφέρεται.

Πότε αφελής, πότε πονηρός, ο Ντόναλντ Τραμπ ομολόγησε στους μήνες που πέρασαν πως ανακάλυψε πόσο δύσκολη είναι η αποστολή του.

Αυτός που είχε αυτοανακηρυχθεί, σ’ ένα βιβλίο που έγινε μπεστ-σέλερ, μετρ της «Τέχνης της συμφωνίας», δυσκολεύεται να βρει τον σωστό τόνο με το Κογκρέσο, τα δύο σώματα του οποίου ελέγχονται εντούτοις από το κόμμα του.

Πολλαπλασιάζοντας τις αδεξιότητες, τις καυχησιολογίες και τους καβγάδες με παντός είδους αιρετούς αξιωματούχους τους οποίους «στολίζει» με κοροϊδευτικά προσωνύμια, οι ενέργειές του έχουν μπλοκαριστεί, από τη μετανάστευση μέχρι την υγειονομική ασφάλιση.

«Ζιγκ-ζαγκ»

«Αυτός ο πρόεδρος κάνει διαρκώς ζιγκ-ζαγκ, είναι αδύνατο να κυβερνήσει», θρηνολογεί ο δημοκρατικός γερουσιαστής Τσακ Σούμερ.

Ο Ντόναλντ Τραμπ βρίσκεται διαρκώς στην επίθεση εναντίον διαφόρων, είτε πρόκειται για τον επικεφαλής των ρεπουμπλικάνων στη Γερουσία είτε για έναν δικαστή της Χαβάης, τις υπηρεσίες πληροφοριών, την δήμαρχο της πρωτεύουσας του Πουέρτο Ρίκο ή τα «fake news» των μέσων ενημέρωσης.

«Είναι σε πόλεμο σχεδόν με όλους (…) Παρουσιάζει στους Αμερικανούς έναν καινούριο εχθρό κάθε εβδομάδα», υπογραμμίζει ο Τζούλιαν Ζιλάιζερ, καθηγητής του πανεπιστημίου του Πρίνστον.

Η εκπρόσωπος του προέδρου, η Σάρα Χάκαμπι-Σάντερς, υπερασπίζεται αυτό το εικονοκλαστικό στυλ: «Οι κάτοικοι αυτής της χώρας δεν εξέλεξαν κάποιον αδύναμο. Θέλησαν κάποιον ισχυρό που, όταν του επιτίθενται, ξέρει να απαντά».

Πέραν του απολογισμού του, που μένει ακόμη να γραφεί –με φόντο την απορρύθμιση των πάντων και υποσχέσεις για μειώσεις φόρων που συμβάλλουν στην εκτίναξη του χρηματιστηρίου– πολλές φωνές υψώνονται για να εκφράσουν ζωηρή ανησυχία σχετικά με την εξέλιξη του προεδρικού αξιώματος.

Ο πρώην πρόεδρος Τζορτζ Μπους (ο νεώτερος) προειδοποίησε για μια αναδίπλωση στον απομονωτισμό και για αύξηση των θεωριών συνωμοσίας. Δύο ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές κατήγγειλαν έναν πρόεδρο «επικίνδυνο για τη δημοκρατία».

«Οι πράξεις και οι λέξεις του Τραμπ μπορεί να έχουν τεράστια επίδραση σ’ έναν από τους σημαντικότερους για τη δημοκρατία μας θεσμούς», εκτιμά ο Τζούλιαν Ζιλάιζερ. «Ο πιο μεγάλος κίνδυνος είναι ίσως το να μην μας σοκάρει τίποτε πλέον».

in.gr,ΑΠΕ-ΜΠΕ