Οι ταινίες της εβδομάδας – Όλα είναι Έλληνες!

Περνούν οι μήνες σαν νερό /
Και σαν πουλιά οι χρόνοι

Μια ζωή στη φυλακή απλώς επειδή πιστεύεις σε κάτι, επειδή το υπερασπίζεσαι. Επειδή αυτό το κάτι είναι ο εαυτός σου, επειδή χωρίς αυτό το κάτι θα ένιωθες ένα τίποτε. Ακόμη και αν αυτό το κάτι, τελικά, θα είναι ο θάνατός σου…

Διακόσιοι φυλακισμένοι κομμουνιστές, διακόσιοι έλληνες φυλακισμένοι κομμουνιστές έχασαν τη ζωή τους από τους Γερμανούς όταν τον Μάιο του 1944 αποφασίστηκε ότι πενήντα Ελληνες θα εκτελεστούν για κάθε Γερμανό που σκοτώθηκε έπειτα από επίθεση ανταρτών στους Μολάους. Σκοτώθηκαν τέσσερις Γερμανοί, άρα θα εκτελεστούν 200 Ελληνες. Παράλογο, ασφαλώς, αλλά και πάλι υπήρξε ποτέ κάτι λογικό με τους ναζιστές;

Αυτοί οι φυλακισμένοι των φυλακών του Χαϊδαρίου, οι οποίοι εκτελέστηκαν τελικά στην Καισαριανή από τους Γερμανούς, είναι το θέμα του «Τελευταίου σημειώματος» (Ελλάδα, 2017), της τελευταίας, υπέροχης ταινίας του Παντελή Βούλγαρη.

Αλλά δεν είναι μια ταινία με θέμα της τους 200 εκτελεσθέντες κομμουνιστές.

Είναι μια ταινία για τους 200 εκτελεσθέντες Έλληνες.

‘Η, ακόμη καλύτερα, μια ταινία για τους 200 εκτελεσθέντες Ανθρώπους.

Αξονας εδώ, τι άλλο; μια ανθρώπινη σχέση· εξάλλου ο άνθρωπος δεν ήταν ανέκαθεν το θέμα των ταινιών του Βούλγαρη; Από τη μια πλευρά ο Ναπολέων Σουκατζίδης (Ανδρέας Κωνσταντίνου), το παλικάρι, ο «ψημένος» αριστερός, ο νεαρός «συνταξιούχος» των φυλακών λόγω φρονημάτων. Και από την άλλη το «ανθρωπόμορφο τέρας», ο γερμανός διοικητής του στρατοπέδου στο Χαϊδάρι Καρλ Φίσερ (Αντρε Χένικε), δικηγόρος ως πολίτης, καλλιεργημένος, λάτρης των αρχαίων Ελλήνων και μεθυσμένος από την επιρροή της ναζιστικής «ιδεοληψίας». Ο Σουκατζίδης είναι το πρόσωπο-κλειδί της ιστορίας, ο μεσάζων ανάμεσα στους κατακτητές και τους κρατουμένους, καθότι ως γερμανομαθής, ήταν εκείνος τον οποίο ο Φίσερ επέλεξε ως διερμηνέα του.

Διαβάστε περισσότερα στο ΒΗΜΑ

entertainment.in.gr