Μια Σχολή με ιστορία 180 ετών

Η Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών ιδρύθηκε το 1837 και ήταν εκείνη που οδήγησε στη μεταφορά και εφαρμογή της δυτικής ιατρικής, ώστε, εκτός από την εκπαίδευση των επιστημόνων, να συμβάλει τελικά και στη συγκρότηση του υγειονομικού δικτύου στο πλαίσιο του νέου Έθνους Κράτους της Ελλάδας. Ήταν η πρώτη Ιατρική Σχολή των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου.

Όλα αυτά το έτος 1837. Με την Ιατρική Σχολή τότε του Οθώνειου Πανεπιστημίου. Και στην συνέχεια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), πρώτη Σχολή ακόμη και σήμερα στις προτιμήσεις των χιλιάδων νέων που δίνουν εξετάσεις για τα ανώτατα Ιδρύματα της χώρας.

Σήμερα, στην επέτειο των 180 ετών από την ίδρυσή της, οι φοιτητές αλλά και οι εκπρόσωποι της Ιατρικής Σχολής Αθηνών αποφάσισαν να γιορτάσουν την επέτειο από την ίδρυσή της με ένα θεαματικό τρόπο. Με ένα θεατρικό έργο που θα παιχτεί το Σάββατο 30 Σεπτεμβρίου στο αρχαίο Ασκληπιείο της Επιδαύρου. Η θεατρική ομάδα της σχολής έτσι θα παίξει μέρος από τον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, ενώ την παράσταση θα ακολουθήσει και μουσικό δρώμενο.

Όπως λένε οι καθηγητές της Ιατρικής Σχολής σήμερα, η «δύναμή» της σε ερευνητικό επίπεδο έχει εκτοξευθεί, καθώς η μέση ετήσια χρηματοδότηση για τα έργα έρευνας και ανάπτυξης των καθηγητών του Πανεπιστημίου Αθηνώνυπερβαίνει τα 60 εκατομμύρια ευρώ. Η Ιατρική Σχολή συμβάλλει σε αυτά κατά μέσο όρο σε ποσοστό 40%.

Σημειώνεται ότι κατά την περίοδο 2008-2016 απασχολούνταν ως εξωτερικοί συνεργάτες ετησίως κατά μέσο όρο 5.416 άτομα με συμβάσεις έργου ή εργασίας ορισμένου χρόνου στο πλαίσιο έργων που διαχειρίζεται ο ειδικός λογαριασμός του Ιδρύματος, με ένα μέσο συνολικό ετήσιο ύψος αμοιβών στα 29.269.311,78€. Τα 1.300 από αυτά ετησίως απασχολούνταν στο τμήμα Ιατρικής του.

Όπως λέει όμως σχετικά ο πρόεδρος της Σχολής, κ. Πέτρος Σφηκάκης, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων «GOOGLE SCHOLAR»: «Από το σύνολο των αναφορών που έχουν λάβει μέχρι σήμερα οι εργασίες των ερευνητών του πανεπιστημίου Αθηνών που έχουν καταχωρηθεί, το 67% προέρχεται από καθηγητές και ερευνητές της Ιατρικής Σχολής, ενώ από τα 10 πρώτα προφίλ ερευνητών του Ιδρύματος με τους υψηλότερους αριθμούς αναφορών (citations) οι 8 προέρχονται από την Ιατρική Σχολή».

Προσθέτει ακόμη ότι οι στρατηγικοί στόχοι της Σχολής «παραμένουν σταθερά προσανατολισμένοι στο να καινοτομεί και να διακρίνεται, τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς».

«Στόχος μας, επίσης, είναι να αποτελούμε πόλο έλξης των ικανοτέρων υποψηφίων φοιτητών, αλλά και καθηγητών διεθνούς φήμης» αναφέρει ακόμη. Και προσθέτει ότι «βασική μας μέριμνα είναι οι απόφοιτοί μας να χαίρουν ακαδημαϊκής και επαγγελματικής αναγνώρισης, τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό, και παράλληλα όχι μόνον να διατηρήσουμε, αλλά, κυρίως, να βελτιώσουμε την ήδη σημαντική διεθνή αναγνώριση της Σχολής στους παγκόσμιους καταλόγους κατάταξης των Ιατρικών Σχολών».

Η ιστορία του αρχαιότερου Ιδρύματος στη χώρα

Το πρώτο πανεπιστήμιο στην Ελλάδα, το οποίο ονομάστηκε «Πανεπιστήμιο του Όθωνος», ιδρύθηκε το 1837 και περιελάμβανε τις σχολές Θεολογίας, Νομικών Επιστημών, Ιατρικής και Φιλοσοφίας. Το πανεπιστήμιο εγκαταστάθηκε αρχικά στην οικία του αρχιτέκτονα Σ. Κλεάνθη, στην Πλάκα. Το 1841 μεταφέρθηκε στο κεντρικό κτήριο του πανεπιστημίου Αθηνών, που κτίστηκε σε σχέδια του Θεόφιλου Χάνσεν και διακοσμήθηκε από το βιεννέζο ζωγράφο Karl Rahl. Το 1862, μετά την έξωση του Όθωνα, το πανεπιστήμιο μετονομάστηκε σε «Εθνικό Πανεπιστήμιο».

Το 1911, σύμφωνα με όρο της διαθήκης του ευεργέτη Ιωάννη ∆ομπόλη, ο οποίος διέθεσε κολοσσιαία περιουσία για την ίδρυση πανεπιστημίου, το οποίο θα ονομαζόταν «Καποδιστριακό», το πανεπιστήμιο διχοτομήθηκε σε δύο νομικά πρόσωπα με ξεχωριστή νομική υπόσταση: στο «Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο», στο οποίο εισήχθησαν οι σχολές Θεολογική, Νομική και Φιλοσοφική, και στο «Εθνικό Πανεπιστήμιο», στο οποίο εισήχθησαν η Φυσικομαθηματική και η Ιατρική Σχολή. Με τον Οργανισμό του 1932 τα δύο ιδρύματα συνενώθηκαν και αποτέλεσαν το «Εθνικόν και Καποδιστριακόν Πανεπιστήμιον Αθηνών».

Μάρνυ Παπαματθαίου