Πυγμαλίων Δαδακαρίδης: Οδηγούμαστε όλο και περισσότερο στη μοναξιά

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Το 2020, η ανθρωποφαγία έχει εξαπλωθεί πλέον και μέσα στις οικογένειες, το τελευταίο οχυρό αλληλεγγύης. Το πνευματικό σκοτάδι εμφανές και το ερώτημα που, μοιραία, ανακύπτει από την καθημερινή πάλη σε ένα τοξικό περιβάλλον μοιάζει αυτονόητο: Υπάρχει άραγε κάποια αντίρροπη δύναμη ικανή να σταθεί εμπόδιο στον καλπάζοντα εφιάλτη;

Σε μια πραγματικότητα τόσο γνωστή αλλά και τόσο απωθητική, μεταφέρει το κοινό η γραφή του Γιάννη Ξανθόπουλου που μέσα από Το ζευγάρι της χρονιάς, το οποίο ολοκλήρωσε πριν από έξι χρόνια, καταθέτει σκέψεις για την επομένη της «χειμερίας νάρκης».

«Ο Γιάννης Ξανθόπουλος έγραψε το κείμενο πριν από έξι χρόνια και το θέμα που θέτει προς συζήτηση είναι κατά πόσο οι ανθρώπινες σχέσεις είναι αληθινές», δηλώνει στο in.gr ο πρωταγωνιστής της παράστασης του Θεάτρου Νέου Κόσμου, Πυγμαλίων Δαδακαρίδης.

«Ο ρόλος μου είναι ένα κομμάτι δύο χαρακτήρων. Ο Μάκης προσπαθεί να επιβιώσει στο σήμερα και με στήριγμα τη γυναίκα του παλεύει τις αντιξοότητες» εξηγεί ο ηθοποιός αναφερόμενος στο ρόλο του και σχολιάζει τη σύνδεση του κειμένου με ακανθώδη ζητήματα της καθημερινότητας:

«Αντικατοπτρίζεται το πνευματικό σκοτάδι στο έργο, όπου θίγεται η έλλειψη παιδείας και το θυμικό των ανθρώπων απέναντι σε καταστάσεις που θα μπορούσαν να διαχειριστούν εάν είχαν ψυχραιμία και παιδεία».

Στην παράσταση, ο Μάκης και η Λένα συμμετέχουν στο διαγωνισμό προσδοκώντας το πολυπόθητο χρηματικό έπαθλο των εκατό μισθών δημοσίου υπαλλήλου. Στο διάστημα των τεσσάρων πρώτων χρόνων της κρίσης, όταν πλέον έπρεπε να επιβιώνουν με ελάχιστα, σκότωσαν τα δύο χωραφάκια στο χωριό, ύστερα το σπίτι στο χωριό και τελευταίο ένα αστικό διαμερισματάκι της Λένας. Σύντομα δεν υπήρχαν πια μετρητά σε κανένα λογαριασμό. Ο Μάκης καταχράστηκε χρήματα της αδερφής του και στη συνέχεια και της μητέρας του.

Ρίχνοντας φως στην υπόθεση, ο κ. Δαδακαρίδης επισημαίνει ότι το μήνυμα του έργου, που ακολουθεί ένα ζευγάρι της διπλανής πόρτας, είναι αισιόδοξο: όσο δύσκολα και να περνάμε, εάν υπάρχει αγάπη αντιμετωπίζεται το κακό.

Το πιο σκοτεινό σημείο της σύγχρονης εικόνας, κατά τον ηθοποιό, μοιάζει να είναι η μοναξιά που βιώνει ο άνθρωπος αλλά και η κρίση στο πεδίο του πολιτισμού. Θίγοντας το ζήτημα των εκπτώσεων σε θέματα πολιτισμού και παιδείας, ο κ. Δαδακαρίδης δηλώνει ότι η υπουργός Πολιτισμού, Λυδία Κονιόρδου, λόγω της καλλιτεχνικής της ταυτότητας προσφέρει μεγαλύτερη «ηρεμία».

«Στη μελλοντολογική μας προσέγγιση, ύστερα από το πείραμα μιας αριστερής παρένθεσης που κατέρρευσε άδοξα και γρήγορα καθώς μετά από παλινωδίες ήρθε σε τελική ρήξη με τους »δανειστές» και τον Ευρωπαϊκό βορρά, αναδύθηκαν με περίσσια ορμή δυνάμεις που φλέρταραν με ακροδεξιές απόψεις και υποσχέθηκαν για άλλη μια φορά ευημερία. Η κυβέρνηση εκλέχθηκε από έναν εξαθλιωμένο λαό που πιάστηκε από τα μαλλιά του βουλιαγμένος στην απόγνωση, στα χρέη και στην έλλειψη ελπίδας για το μέλλον. Η ιστορία του έργου εξελίσσεται μέσα σε αυτό το κλίμα, με τον Μάκη και τη Λένα να παλεύουν με τα ψέματα για να επιβιώσουν μέσα στο γενικευμένο πνευματικό σκοτάδι. Η έλευση ενός Ελεγκτή του κράτους, ενώ δήθεν κομίζει την οικονομική σωτηρία τους, στην πραγματικότητα, σαν ένας άλλος Φάουστ, τους εξαθλιώνει ψυχικά» σχολιάζει ο σκηνοθέτης και συγγραφέας, Γιάννης Ξανθόπουλος.

Πληροφορίες

Κεντρική Σκηνή έως 30 Μαΐου
Δευτέρα 21:15
Τρίτη 21:15
Κυριακή 7/5, 14/5, 21/5 & 28/5 στις 21:30

Εισιτήρια
Δευτέρα & Τρίτη
Κανονικό 13€
Φοιτητικό / Ανέργων 10€

Κυριακή
Κανονικό 15€
Φοιτητικό / Ανέργων 12€

Σκηνοθεσία: Γιάννης Ξανθόπουλος
Σκηνικά – Κοστούμια: Ιωάννα Κατσιαβού
Σχεδιασμός φωτισμών: Χριστίνα Μουμούρη
Βοηθός σκηνοθέτη: Καρολίνα Ζαπατίνα
Παίζουν οι ηθοποιοί: Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, Ιωάννα Πηλιχού, Δημήτρης Κοτζιάς, Φώτης Θωμαΐδης

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ