El Conde de Torrefiel: Δεν υπάρχει τίποτα ρομαντικό στην Ευρώπη

Συνέντευξη: Μαρία Πετροπούλου

Η έντονη επιθυμία τους να δουν στη σκηνή όσα ήθελαν, αλλά δεν έβλεπαν, οδήγησε τους Τάνυα Μπεγιελέρ και Πάμπλο Γκίσμπερτ στη δημιουργία των El Conde de Torrefiel. Δημιουργούν τη δική τους θεατρική γλώσσα και ξεφεύγουν από την πεπατημένη οδό. Εξερευνούν νέους ορίζοντες και νέους τρόπους έκφρασης των υπαρξιακών προβληματισμών, μιας που, όπως εξηγεί η Τάνυα Μπεγιελέρ στο in.gr, «ο άνθρωπος ανησυχεί πάντα για τα ίδια πράγματα. Αυτό που αλλάζει είναι ο τρόπος προσέγγισης και επίλυσής τους».

Οι δυο Ισπανοί καλλιτέχνες έρχονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα, στο πλαίσιο του πρωτοποριακού MIRfestival, με σκοπό να παρουσιάσουν την Παρασκευή 9 και το Σάββατο 10 Δεκεμβρίου το πρότζεκτ GUERRILLA. Το πρότζεκτ αυτό είναι μια παράσταση για την Ευρώπη που αλλάζει με γρήγορους ρυθμούς και για τον εσωτερικό «πόλεμο» που ξεσπά στον κάθε έναν από τους πολίτες. Στη σκηνή παρακολουθούμε νέους Ευρωπαίους να παίρνουν μέρος σε μια σειρά φαινομενικά συνηθισμένων δραστηριοτήτων. Ωστόσο, ενώ περπατούν, χορεύουν ή παρακολουθούν μια διάλεξη, φανερώνονται ταυτόχρονα οι πιο απόκρυφες σκέψεις τους, μαρτυρώντας ότι η ηρεμία της στιγμής είναι επιφανειακή.

Βέλγιο, Ιρλανδία, Ολλανδία, Αυστρία και τώρα Ελλάδα. «Το GUERRILLA προσαρμόζεται στις ανάγκες της κάθε χώρας στην οποία παρουσιάζεται, αλλά προφανώς υπάρχει ένας κοινός τρόπος κατανόησης της Ευρώπης του 21ου αιώνα», εξηγεί η Τάνυα Μπεγιελέρ, ενώ παρατηρεί ότι μπορεί αρχικά να υπάρχει η πεποίθηση ότι συμβαίνουν μεγάλες αλλαγές στο παγκόσμιο τοπίο, ωστόσο αν το σκεφτεί κανείς καλύτερα, θα διαπιστώσει ότι η ιστορία κάνει κύκλους.

Σχολιάζει την τάση των λαών να οδεύουν προς ακραίες πράξεις και πεποιθήσεις, υποστηρίζοντας ότι ο φόβος της επιβίωσης είναι αυτός που παρακινεί τον άνθρωπο να ψηφίζει ακροδεξιά κόμματα, να επιλέγει Brexit ή να αναδεικνύει τον Ντόναλντ Τραμπ σε νέο πλανητάρχη.

Παράλληλα, τοποθετείται σχετικά με την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης, εκτιμώντας ότι όλες οι αποφάσεις λαμβάνονται με οικονομικά κριτήρια, συνεπώς, η στάση απέναντι στα μείζονα προβλήματα της ανθρωπότητας είναι κάθε άλλο παρά ανθρώπινη, ενώ τονίζει ότι δεν υπάρχει κανένας ρομαντισμός πίσω από την σχήμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Από τη Βαρκελώνη στην Αθήνα. Τι αναμένετε να εισπράξετε από το MIRfestival και τι επιθυμείτε να «προσφέρετε» εσείς στον κάθε θεατή ξεχωριστά;
Η διευθύντρια του Φεστιβάλ είδε την περφόρμανς στις Βρυξέλλες και μάς εξήγησε πόσο σημαντικό θα ήταν για την Αθήνα να παρακολουθήσει το GUERILLA. Ήταν αρκετά πειστική, μας ενέπνευσε εμπιστοσύνη και έτσι, ήρθαμε. Η αλήθεια είναι ότι δεν γνωρίζουμε εις βάθος την ελληνική πραγματικότητα, τουλάχιστον όχι περισσότερο από αυτά που περιγράφει ο διεθνής τύπος. Αυτή, λοιπόν, είναι μια καλή ευκαιρία να έρθουμε σε ουσιαστική επαφή με τη χώρα. Η Αθήνα είναι μια άγνωστη πόλη για εμάς και αναμένουμε να ζήσουμε στο έπακρο την εμπειρία του να παρουσιάσουμε τη δουλειά μας για πρώτη φορά εδώ.

Τεχνικά, πρόκειται για ένα όχι ιδιαίτερα εύκολο κομμάτι και δεν υπήρχε θεατρικός χώρος στην Αθήνα, που να μπορεί να το φιλοξενήσει. Έτσι, προχωρήσαμε σε μια τεχνικής φύσεως προσαρμογή, που θα αλλάξει μεν την αισθητική της παράστασης, αλλά θα κρατήσει αναλλοίωτο το περιεχόμενο, το οποίο είναι και το δυνατό σημείο. Αυτό που θα ήθελα να επισημάνω για το GUERRILLA είναι ότι είναι μια πολύ οικεία προσωπική εμπειρία για τον κάθε θεατή.

Τι εννοούμε με τον όρο «σύγχρονο θέατρο»; Είναι αυτό το μέλλον του θεάτρου ή πρόκειται απλά για ένα είδος του, το οποίο καλωσορίζει τους «διαφορετικούς» τρόπους έκφρασης;
Κάνουμε «σύγχρονο θέατρο» επειδή ό,τι παρουσιάζουμε στη σκηνή, το «δουλεύουμε» εκείνη τη στιγμή και χρησιμοποιούμε κάθε πιθανή θεατρική φόρμα. Σύγχρονο θέατρο είναι κάθε θέατρο που «ζει» στο παρόν. Ακόμη και ένα κομμάτι του Σαίξπηρ, θα το προσεγγίσεις διαφορετικά το 2016 σε σχέση με την προσέγγιση του 1950. Το «σύγχρονο» είναι μια έννοια που έχει να κάνει με τις θεατρικές φόρμες και όχι με το περιεχόμενο. Ο άνθρωπος ανησυχεί πάντα για τα ίδια πράγματα. Αυτό που αλλάζει με το πέρασμα των χρόνων είναι ο τρόπος και η στρατηγική που θα ακολουθήσει για να λύσει τα υπαρξιακά του θέματα.

GUERILLA. Τι ακριβώς θα δούμε και ποια θα είναι η εμπειρία που θα ζήσουμε;
Οπτικά, το GUERRILLA είναι πολύ απλό. Τρεις σκηνές. Μια αίθουσα συσκέψεων, ένα μάθημα πολεμικής τέχνης και ένα ρέιβ πάρτι. Αυτές οι τρεις εικόνες χρησιμοποιούνται για να πλαισιώσουν το πεδίο της μετέπειτα διαμάχης. Το κοινό θα διαβάσει κατά τη διάρκεια της περφόρμανς, λέξεις σχετικά με τις διαμάχες στον 21ο αιώνα, καθώς και σχετικά με μια υποθετική μελλοντική διαμάχη. Όλα αυτά θα «μπλεχτούν» με την ατομική εσωτερική διαμάχη του καθενός.

Πείτε μου λίγα πράγματα για εσάς. Πότε ξεκινήσατε να ασχολείστε ενεργά με τις τέχνες και γιατί; Ποια εσωτερική ανάγκη σάς οδήγησε σε αυτό;
Όταν είσαι νέος, δεν ξέρεις πάντα πολύ καλά γιατί κάνεις ό,τι κάνεις. Είναι ένα ένστικτο. Και οι δυο μας, ο Πάμπλο κι εγώ δεν αισθανθήκαμε ποτέ πραγματικά «ερωτευμένοι» με όσα βλέπαμε στα θέατρα των πόλεων που ζούσαμε. Αλλά πάντα, υπάρχει αυτό το ένα πράγμα, η μια εμπειρία που σε κάνει να πιστεύεις ότι «αυτό» είναι σωστό. Αυτό, λοιπόν, που μας έκανε να ξεκινήσουμε με ένα πρότζεκτ ήταν η επιθυμία μας να τοποθετήσουμε στη σκηνή όσα θέλαμε να δούμε κι εμείς, αλλά δεν βλέπαμε.

Πως καταφέρνετε να προσαρμόζετε το πρότζεκτ στις ανάγκες και στα δεδομένα κάθε χώρας;
Σχετικά με το περιεχόμενο, το πρώτο κομμάτι «Η αίθουσα συνεδριάσεων» είναι ένα κείμενο γραμμένο κάθε φορά για κάθε πόλη, ενώ περιέχει βιογραφικές ιστορίες των εθελοντών. Επεξεργαζόμαστε αυτές τις ιστορίες έτσι ώστε να τις εντάξουμε στη δραματουργία. Αυτό προσδίδει έναν τοπικό χαρακτήρα στο πρότζεκτ. Προφανώς και η περφόρμανς, καθώς και οι αντιλήψεις της αλλάζουν κάθε φορά, ανάλογα με την κουλτούρα της κάθε χώρας, αλλά τουλάχιστον υπάρχει ένας παγκόσμιος τρόπος κατανόησης της Ευρώπης στον 21ο αιώνα. Και το κομμάτι έχει γραφεί ουσιαστικά με αυτή την ευρωπαϊκή ματιά.

Που έχει παρουσιαστεί στο παρελθον το GUERILLA;
Στις Βρυξέλλες, στο Δουβλίνο, στο Χρόνινγκεν της Ολλανδίας, στο Γκρατς της Αυστρίας και τώρα στην Αθήνα.

Η Ευρώπη αλλάζει, όλα όσα είχαμε ως δεδομένα αλλάζουν. Πώς αξιολογείτε αυτές τις αλλαγές; Βασίστηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση και το ευρωπαϊκό όραμα συνολικά σε φρούδες ελπίδες;
Μπορεί να φαίνεται ότι στην αρχή κάθε αιώνα η ανθρωπότητα βιώνει μεγάλες αλλαγές, αλλά αν κοιτάξει κανείς πίσω στην ιστορία, ίσως συνειδητοποιήσει ότι οι αλλαγές αυτές δεν είναι τόσο μεγάλες όσο νομίζουμε και ότι η ιστορία κάνει κύκλους. Η δύναμη και η εξουσία ανέκαθεν ήταν διανεμημένη σε μικρό αριθμό ανθρώπων, οι οποίοι αποφασίζουν εις βάρος άλλων. Ανέκαθεν ήταν έτσι. Η Ευρωπαϊκή Ένωση στηρίζεται σε οικονομικά κριτήρια και προσπαθεί να αντιμετωπίσει άλλες μεγάλες οικονομίες. Δεν υπάρχει κανένας ρομαντικός ιδεαλισμός πίσω από αυτό.

Γιατί πιστεύετε ότι η Ευρώπη, αλλά και ο κόσμος ευρύτερα, αντιμετωπίζει βαθιά κρίση και οι λαοί τείνουν να δρουν ακραία; Άνοδος ακροδεξιών κομμάτων, Brexit, νίκη Τραμπ, για παράδειγμα.
Ο φόβος μάς οδηγεί σε αυτά. Προερχόμαστε από το ζωικό βασίλειο και προσπαθούμε να επιβιώσουμε. Εάν το ένστικτο μας, μας λέει ότι υπάρχει απειλή, θα αρχίσουν να αναπτύσσονται μηχανισμοί επιβίωσης. Μην ξεχνάτε, ότι πάνω από όλα, είμαστε σώματα, σάρκα και καθοδηγούμαστε από το ένστικτο της επιβίωσης.

Πώς μπορούν οι νέοι άνθρωποι να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον, όταν όλα γύρω τους μοιάζουν να καταρρέουν;
Το μέλλον είναι κάτι που χτίζεται από τον καθένα ξεχωριστά. Δεν γίνεται να ελπίζουμε ότι κάποιος άλλος θα το χτίσει και θα λύσει τα προβλήματα για εμάς.

Ευρώπη και προσφυγικό. Ποιο είναι το σχόλιό σας για τον τρόπο με τον οποίο η Ευρώπη χειρίζεται αυτό το κρίσιμο θέμα;
Νομίζω ότι όλα βασίζονται σε οικονομικούς παράγοντες και ακριβώς αυτός είναι ο λόγος που η αντιμετώπιση σε αυτό το ανθρώπινο ζήτημα είναι κάθε τι παρά ανθρώπινη.

Έχετε επισκεφτεί ξανά την Ελλάδα; Πιστεύετε ότι υπάρχει πολιτιστική ανάπτυξη;
Αυτή είναι η πρώτη μας στην Αθήνα, αλλά και στην Ελλάδα. Βρίσκομαι εδώ για λιγότερο από 24 ώρες, οπότε δεν έχω ακόμη καμία εντύπωση.

Τι σημαίνει ο τίτλος του πρότζεκτ GUERILLA;
Δε σημαίνει κάτι. Είναι μια ερώτηση που πραγματοποιείται μέσα από θεατρικούς μηχανισμούς. Ο κάθε ένας από τους θεατές θα δώσει τη δική του προσωπική ερμηνεία.

Πληροφορίες
GUERILLA: Παρασκευή 9 και Σάββατο 10 Δεκεμβρίου στο Τριανόν
Εισιτήρια: 12€ και 10€ (μειωμένο)
http://www.elcondedetorrefiel.com
https://www.facebook.com/condedetorrefiel/?fref=ts

entertainment.in.gr