Ο Θοδωρής Κοτονιάς δεν είναι… «για τα πανηγύρια»

Συνέντευξη στην Τζωρτζίνα Ντούτση

O Θοδωρής Κοτονιάς και ο Δημήτρης Υφαντής, από τις 7/10 και κάθε Παρασκευή έως τις 4/11, επιστρέφουν στο γνωστό μουσικό στέκι της Ηλιούπολης, «Ρυθμός Stage», που φέτος συμπληρώνει επτά χρόνια επιτυχημένης παρουσίας στη live μουσική σκηνή της Αθήνας.

Με αφορμή τον κύκλο των παραστάσεών τους, με τίτλο «Για τα πανηγύρια» ο Θοδωρής Κοτονιάς μίλησε στο in.gr και μεταξύ άλλων, μας αποκάλυψε πώς γεννήθηκε η ιδέα του τίτλου, ποια είναι η σχέση του με τα πανηγύρια και ποιοι κατά τη γνώμη του είναι… για τα πανηγύρια.

Περισσότερα στη συνέντευξη που ακολουθεί.

«Για τα πανηγύρια»: «πιασάρικος» και… εξωστρεφής ο τίτλος της σειράς των εμφανίσεών σας στο «Ρυθμός Stage». Τις μας επιφυλάσσουν οι πέντε Παρασκευές που θα βρεθείτε επί σκηνής με τον Δημήτρη Υφαντή και ποια η διάθεση και η ατμόσφαιρα που επιθυμείτε να δημιουργήσετε;
«Μιλούσαμε στο τηλέφωνο μια μέρα με τον Δημήτρη Υφαντή και του είπα για πλάκα ότι είμαστε »για τα πανηγύρια» και ότι πρέπει να κάνουμε μια παράσταση με αυτό το όνομα. Γελάσαμε αρκετά, αλλά αυτός το πήρε στα σοβαρά και άρχισε να γράφει τραγούδι έναρξης .»Κολλήσαμε» λοιπόν στην ιδέα και κάθε τόσο έπαιρνε ο ένας τον άλλο στο τηλέφωνο και λέγαμε κι άλλες ιδέες που μας έρχονταν. Γελάσαμε πολύ αλλά ξέροντας καλά και οι δυο, πόσο βάρος και ιστορία κρύβει η λέξη »πανηγύρι» μπήκαμε στη διαδικασία του δημιουργικού άγχους.
»Θέλαμε μία παράσταση που ναι μεν να σατιρίζει την τραγελαφική κατάσταση από όσα ζούμε, αλλά να έχει και τα στοιχεία ενός παραδοσιακού πανηγυριού. Μία ατμόσφαιρα από τραγούδια και πρόζες, με χιούμορ κάθε αγαπημένης επαρχίας που ζήσαμε ο καθένας λίγο ή πολύ. Έχοντας κρατήσει μέσα μας λίγο» καθαρό» αέρα γυρίζοντας πίσω στην πόλη από τις μουσικές συναντήσεις του καλοκαιριού».

Ποια η σχέση σας με τα πανηγύρια, ένα αναπόσπαστο στοιχείο της ελληνικής μας παράδοσης και ποιο το θετικό πρόσημό τους στην τοπική κοινωνία σήμερα; Θεωρείτε ότι είναι παρεξηγημένα;
«Τα πανηγύρια ήταν πάντα η μεγαλύτερη και ποιο σημαντική εκδήλωση της κάθε τοπικής κοινωνίας τουλάχιστον μία φορά το χρόνο. Τόπος συνάντησης, γιορτή, τραγούδι, χορός, μεράκλωμα. Λίγο πολύ το έχουμε ζήσει όλοι μας αυτό. Σαν μικρά παιδιά κάνοντας βόλτα στους πάγκους με τα άπειρα παιχνίδια και σαν πιο μεγάλοι χορεύοντας έως το πρωί.
»Εικόνες αξέχαστες για τη δική μου μνήμη, στο χωριό του πατέρα στην Πλέσσα, στης γιαγιάς, στο Μαλανδρίνο. Χαρούμενα συρτά και μετά τις 04.00 το πρωί, αργό μερακλίδικο τσάμικο.
»Από όλα αυτά τα πανηγύρια ξεκίνησαν όλοι οι μεγάλοι τραγουδιστές και οργανοπαίχτες που άφησαν ιστορία από κάθε ορίζοντα της χώρας.
»Σίγουρα όλες οι εκδηλώσεις των ανθρώπων έχουν αλλάξει, η ταχύτητα κερδίζει το αργό και μερακλίδικο. Αλλά ακόμα υπάρχουν μερακλήδες να δείχνουν τον τρόπο, στα όργανα ή στο χορό, και αυτούς ευχαριστιέμαι και θαυμάζω.
»Με τα χρόνια εισχωρούσε το νεολαϊκό στοιχείο από την πρωτεύουσα προσθέτοντας μια »λάμψη» από στρας και άλλαξε αρκετά το ύφος στα περισσότερα, οπότε -πιο εύκολα από κάποιους και δίκαια- παρεξηγείται».

Για ποιους θα χρησιμοποιούσατε την έκφραση «είναι για τα πανηγύρια»;
«Για αυτούς που λένε ότι είμαστε εμείς (γέλια)! Για όσους δεν έχουν αίσθηση, αίσθημα και αισθητική, μονοπωλούν κάθε είδους »εξουσίας», δεν αγαπούν τον άνθρωπο και τη γη, και χτίζουν με αγωνία το »Εγώ», ξεχνώντας τη παροδικότητα στην απεραντοσύνη του σύμπαντος».

Ποια κατά τη γνώμη σας είναι τα βαρίδια που κουβαλάει η σύγχρονη ελληνική μουσική και ποια τα ελπιδοφόρα στοιχεία;
«Η μουσική, ο λόγος και κάθε έκφρασή μας μέσω της τέχνης, είναι ο καθρέφτης. Ο άνθρωπος παντού πια, νομίζω πως ζει περισσότερο με τα βαρίδια της σκέψης παρά με τα φτερά του αυθορμητισμού της καρδιάς του. Έτσι ζούμε τη ζωή και έτσι την εκφράζουμε. Όμως πάντα ακούω κάτι καινούριο με ενδιαφέρον. Υπάρχουν άνθρωποι να μας πάνε ένα βήμα μπροστά, νέοι μουσικοί με ορίζοντα ανοιχτό. Αυτοί βρίσκονται μακριά από τα ριάλιτι και τους »κριτές» και θέλει λίγο ψάξιμο για να τους βρεις».

Ποια είναι η διάθεση του κοινού, των ανθρώπων στην περιφέρεια, πόσο διαφέρει από όσων ζουν στην πρωτεύουσα και πώς βιώνουν τις καταστάσεις οι μεν και πώς οι δε;
«Ευτυχώς η μουσική μάς ταξιδεύει πάντα και μας φέρνει κοντά όλους όπου και αν είμαστε. Οι άνθρωποι που ζουν στην επαρχία έχουν σύμμαχο τη φύση και αυτό είναι ίσως πολύ σημαντικό για να αντιμετωπίζεις τη ζωή».

Που υπάρχει η έμπνευση, η πνευματικότητα, η επαφή με τη φύση και τον εαυτό μας, σήμερα, την ώρα που οι περισσότεροι έχουμε επιδοθεί σε έναν αγώνα δρόμου για να προλάβουμε προθεσμίες, να εξασφαλίσουμε τα προς το ζην, ενώ παράλληλα βουτάμε ολοένα και βαθύτερα στον αχανή, πλασματικό κόσμο του διαδικτύου;
«Περιέγραψες την κατάσταση τέλεια! Αν δίναμε λίγο χρόνο και χώρο να ακούσουμε ξανά τη φωνή μας, αυτόν τον εαυτό που αποφεύγουμε, ίσως είχε να μας πει τραγουδιστά πολλά ωραία που κατάλαβε από εκεί που ήταν χαμένος».

Πιστεύετε ότι η οικονομική στενότητα, έχει συσφίξει τους ανθρώπινους δεσμούς πιο ουσιαστικά, την έννοια της παρέας, της ανθρώπινης επαφής, του σπιτιού;
«Η εσωτερική φτώχεια μας αποξενώνει από εμάς και από τους άλλους. Τα λεφτά είναι ένα πρόβλημα σίγουρα και οι δυσκολίες μας φέρνουνε κοντά».

Εκτός από τις εμφανίσεις στο Ρυθμός Stage, τι άλλο περιμένουμε από εσάς τη νέα σεζόν που ξεκινά;
«Με τον Δημήτρη Υφαντή και δύο ακόμα εξαίρετους μουσικούς σχεδιάζουμε να συναντήσουμε φίλους και να αποκτήσουμε καινούριους σε όλη την Ελλάδα».

entertainment.in.gr