Μόνικα: Σκοπεύω να γυρίσω στην Ελλάδα όσο πιο σύντομα γίνεται

Συνέντευξη στην Τζωρτζίνα Ντούτση

«Αυτή την περίοδο νιώθω πιο δημιουργική από ποτέ και ανυπομονώ να μοιραστώ με το ελληνικό κοινό αυτήν τη μαγική ταξιδιάρικη αύρα που κουβαλώ τον τελευταίο χρόνο», τονίζει η Μόνικα στη συνέντευξή της στο in.gr, εν όψει της μοναδικής της συναυλίας στην Αθήνα, στο Gagarin 205 (16/09).

H Mόνικα, η οποία τα τελευταία χρόνια ζει και δημιουργεί στην Αμερική, επέστρεψε στην Ελλάδα –που της λείπει πολύ, όπως δηλώνει η ίδια- για ένα μικρό αριθμό συναυλιών, μεταξύ αυτών και το live στο Gagarin, όπου επιστρέφει ύστερα από 10 ολόκληρα χρόνια, ενθουσιασμένη και έτοιμη να ροκάρει. Επιπλέον, μας εξηγεί τους λόγους για την αναβολή της συναυλίας στον Κήπο του Μεγάρου, μας μιλά για τη ζωή της στο εξωτερικό και τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί, τόσο στην προσωπικότητα της όσο και στη μουσική της και μας αποκαλύπτει τα επόμενα δημιουργικά της σχέδια. Περισσότερα στη συνέντευξη που ακολουθεί…

Πίσω στα πάτρια εδάφη, όπου βρίσκεσαι για ορισμένες συναυλίες. Πόσο θερμό βρήκες το ελληνικό κοινό επιστρέφοντας, ποιες οι διαφορές του με το ξένο και σε τι φάση σε βρίσκουμε την περίοδο αυτή;
«Πίσω στη πατρίδα ειδικά το καλοκαίρι, όλα δείχνουν όμορφα. Το ελληνικό κοινό για μένα είναι ο πιο γλυκός αλλά και πιο αυστηρός κριτής. Αγχώνομαι πολύ περισσότερο όταν παίζω στην Ελλάδα παρά στο εξωτερικό γιατί γνωρίζω πως οι Έλληνες δεν συγχωρούν λάθη. Έχω ανάγκη να γυρίζω πίσω στην Ελλάδα κάθε τόσο γιατί το ελληνικό κοινό, οι φίλοι μου και η οικογένειά μου, όχι μόνο δίνουν πολλή χαρά στη ζωή μου, αλλά με βελτιώνουν και στη μουσική μου.

»Το κοινό στο εξωτερικό είναι ένας άλλος κόσμος. Τους μιλάω και τους τραγουδώ στα αγγλικά παρόλο που από μέσα μου σκέφτομαι ελληνικά. Είναι πολύ θερμοί αλλά καμιά φορά νιώθω μοναξιά στη σκηνή. Δεν ξέρω. Παντού μου αρέσει να παίζω μουσική και η κάθε συναυλία είναι διαφορετική, το μόνο που έχω να κάνω είναι να τα βλέπω όλα θετικά και να απολαμβάνω αυτό που επέλεξα να κάνω.

»Αυτή την περίοδο νιώθω πιο δημιουργική από ποτέ και ανυπομονώ να μοιραστώ με το ελληνικό αυτήν τη μαγική ταξιδιάρικη αύρα που κουβαλώ τον τελευταίο χρόνο».

Έχεις ζήσει εμπειρίες στην Αμερική, που πολλοί έλληνες καλλιτέχνες θα ήθελαν να βιώσουν. Όπως η πόρτα που σου άνοιξε στο στούντιο των Dap-Kings και οι ηχογραφήσεις που έκανες εκεί με διάσημους μουσικούς. Ένα ακόμα «κολύμπι» σε βαθιά νερά για εσένα…
«Χμ, ακριβώς όπως το είπες. Φοβάμαι καμιά φορά, αλλά τελικά όλο στα βαθιά με βγάζει η θάλασσα. Προσπαθώ να κυνηγώ τη ζωή. Κάποιες φορές θα μου φέρει δυσκολίες αλλά τις περισσότερες, ευτυχώς, με γεμίζει με όμορφες εμπειρίες. Ταξίδεψα στην Αμερική μόνη μου, εξερεύνησα, μελέτησα πολύ κι έτυχε να βρεθώ στο κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή. Τρόμαξα όταν σκέφτηκα το βουνό της ταλαιπωρίας στην οποία θα υπέβαλα τον εαυτό μου αλλά μετά συνειδητοποίησα πως απλά είχε έρθει η ώρα να δικαιωθεί το πάθος μου. Κι έτσι, ξεκίνησε ένα ακόμη μεγάλο ταξίδι. Το Secret in the dark».

Κάθε δίσκος έχει τη γοητεία του, έχεις δηλώσει παλαιότερα. Πώς προσδιορίζεις τον ήχο της μουσικής σου σήμερα και παράλληλα, κοιτώντας πίσω, πώς κρίνεις ή πώς χαρακτηρίζεις την «παλιά» Μόνικα, ως μουσικό αλλά και ως χαρακτήρα;
«Ακούω πολλή μουσική καθημερινά και πολλές φορές ακούω μουσικές που δεν είναι καν του γούστου μου. Αλλά μου ανοίγει το μυαλό. Όπως γνωρίζετε, ουδέποτε σπούδασα μουσική και αυτό με περιορίζει πάρα πολύ στο εκτελεστικό κομμάτι. Δεν θα καταφέρω ποτέ να γράψω ένα καινούριο κομμάτι αρχίζοντας να παίζω πιάνο και να περιμένω ξαφνικά να λυθούν τα χέρια μου ώστε να με οδηγήσουν σε μια ωραία ιδέα. Ο μόνος τρόπος για να μπορώ να εξελιχθώ δημιουργικά είναι να χρησιμοποιώ τη φαντασία μου και τη φωνή μου. Επομένως, η κάθε διαφορετική μουσική περίοδος της ζωής μου καθορίζεται από τα τραγούδια που θα με συγκινήσουν και θα με εμπνεύσουν. Για αυτό και δεν θα μπορούσα να επαναλάβω τον εαυτό μου. Γιατί είναι διαφορετικά τα ερεθίσματα της κάθε εποχής.

»Τo Avatar ήταν κατά κάποιο τρόπο η «εφηβεία» μου. Είχα πολλή ανάγκη να εκφράσω τον πόνο και το φόβο που ένιωθα τότε, μόνο και μόνο γιατί ήμουν γενικά ανασφαλής, φοβόμουν το μέλλον. Πονούσα εύκολα σε επίπεδο συναισθημάτων. Το Exit ήταν πιο ώριμη εποχή, μιας και πλέον ήξερα τι έκανα. Είχα ήδη μπει στον κόσμο των ηχογραφήσεων και τσέκαρα τις δυνατότητες μια μεγάλης παραγωγής. Στο ΕP Primal δοκίμασα έναν πιο «γυαλιστερό» ήχο. Στη Νέα Υόρκη με γλύκανε ο «κατεστραμμένος» ήχος, ο χορευτικός ρυθμός και η σκοτεινή μελωδία. Τώρα νιώθω πως θα μπορούσα να κάνω τα πάντα. Να γυρίσω στις μπαλάντες, να παίξω R’n’B ή να κλείσω τα μάτια βυθισμένη σε αργά drum machines.

»Είμαι η ίδια Μόνικα με λίγες περισσότερες γνώσεις στη διαδικασία της παραγωγής ενός δίσκου και στον τρόπο που λειτουργεί η βιομηχανία του θεάματος. Κατά τα άλλα, ευτυχώς, διατηρώ τον ίδιο ενθουσιασμό για καθετί που ανακαλύπτω κάθε καινούργια μέρα».

Πλέον ζεις μόνιμα στο Λος Άντζελες. Τι συντέλεσε στην απόφασή σου να ζήσεις στην Αμερική, πόσο απολαμβάνεις την καθημερινότητά σου εκεί και για ποιο λόγο θα αποφάσιζες να επιστρέψεις στην Ελλάδα;
«Τα τελευταία χρόνια περνούσα αρκετό καιρό στη Νέα Υόρκη, κυρίως για την ηχογράφηση και την προώθηση του Secret in the dark. Στο Λος Άντζελες αποφάσισα να μετακομίσω για προσωπικούς λόγους αλλά εξακολουθώ να επισκέπτομαι συχνά τη Νέα Υόρκη. Η ζωή μου στο Λος Άντζελες έχει πολλή ηρεμία. Αθλούμαι αρκετά και περνάω αρκετό χρόνο με δημιουργικό γράψιμο. Στην Ελλάδα σκοπεύω να γυρίσω όσο πιο σύντομα γίνεται γιατί μόνο εδώ νιώθω ότι είναι το σπίτι μου».

Έφυγες σε μια περίοδο που είχες γίνει ιδιαίτερα αγαπητή και επιτυχημένη στη χώρα σου. Σε απασχολεί το ενδεχόμενο ότι θα μπορούσε να σε ξεχάσει το κοινό σου στην Ελλάδα;
«Όπως ξαναείπα, μπορεί να φοβάμαι καμιά φορά αλλά αδυνατώ να πω «όχι» στο ένστικτό μου. Αυτή η αγάπη του ελληνικού κοινού μού έδωσε τη δύναμη να φτιάξω τις βαλίτσες μου για να εξερευνήσω έναν καινούργιο μουσικό κόσμο. Αν δεν είχα εισπράξει τόση αγάπη δεν θα έβρισκα το κουράγιο. Αυτήν τη σκέψη την κουβαλώ όπου κι αν πάω. Kαι συγκινούμαι. Ό,τι και να ζήσω ή ό,τι και να μάθω εκεί έξω, ανυπομονώ να γυρίσω να το μοιραστώ με τους «δικούς» μου εδώ στην Ελλάδα και να περάσουμε ωραία. Αν το ελληνικό κοινό με ξεχάσει τότε σημαίνει πως εγώ θα έχω κάνει κάτι λάθος και θα πρέπει να επανορθώσω για να κερδίσω τη προσοχή του και πάλι με την αξία μου».

Τι σου έχει διδάξει η ζωή σου στο εξωτερικό και σε τι στάδιο βρίσκονται τα επαγγελματικά σου βήματα για μια διεθνή καριέρα;
«Η εμπειρία μου στο εξωτερικό μού έχει μάθει πολλά. Να μην εγκαταλείπω στις δυσκολίες αλλά να γίνομαι πιο δυνατή, να βασίζομαι στο ένστικτό μου, να μην εμπιστεύομαι εύκολα όπως και το ότι επειδή κάποιος μιλάει αγγλικά κι έχει μεγαλώσει στο Μπέβερλι Χιλς δεν σημαίνει πως είναι καλύτερος από εμένα.

»Εκτιμώ όλο και περισσότερο την Ελλάδα όσο είμαι μακριά και για αυτό ανυπομονώ να γυρίσω πίσω ώστε να χαρώ όλα όσα μου λείπουν τα τελευταία χρόνια. Δεν έχω συγκεκριμένα σχέδια για τα επόμενα επαγγελματικά μου βήματα. Όπως είπα, κυνηγάω τη ζωή μου και αφήνομαι στις επιλογές που μου χαρίζει. Θα κάνω αυτό που μου αρέσει, θα δημιουργώ όσο πιο πολύ μπορώ, ετοιμάζω δύο δίσκους αυτό τον καιρό και θα συνεχίσω να προωθώ τη μουσική μου».

Σε συνέντευξή σου δήλωσες πως είσαι ένας άνθρωπος που θέλει να έχει ένα στόχο στη ζωή του. Ποιο μακρινό ή κοντινό στόχο έχεις θέσει στην παρούσα φάση;
«Θέλω να ξέρω πως ό,τι κάνω γεμίζει την καρδιά μου και τους ανθρώπους γύρω μου με όμορφα συναισθήματα. Είμαι δραστήρια και παρόλο που καμιά φορά ταλαιπωρεί τους πάντες η αδυναμία μου να ηρεμώ, ξέρω ότι στο τέλος της ημέρας θα έχουμε μια ωραία ιστορία να μοιραστούμε κάποια στιγμή στο μέλλον. Ο στόχος που έχω αυτή την περίοδο είναι να μην αφήσω ποτέ τη μουσική στα χέρια των λάθος ανθρώπων. Κάποτε ήμουν πολύ αφελής. Από εδώ και πέρα, θέλω να βλέπω ξεκάθαρα τη ζωή, να κρίνω τη καθημερινότητα και τους ανθρώπους λίγο πιο ωμά, λίγο πιο επαγγελματικά αλλά βαθιά μέσα μου να διατηρώ το ρομαντισμό για τέχνη και την αγνότητα της έμπνευσης».

Οι πρόσφατες τρομοκρατικές επιθέσεις σε χώρες της Ευρώπης σε έχουν επηράσει ως άνθρωπο που ταξιδεύει συχνά και ως μουσικό που ανεβαίνει σε stages σε διάφορα μέρη του κόσμου; Πόσο επιτρέπεις να σε καταβάλλει ο φόβος;
«Έχω επηρεαστεί πάρα πολύ. Βρισκόμουν στο Παρίσι την τραγική νύχτα του Μπατακλάν και δε θα ξεχάσω ποτέ τον τρόμο που ζήσαμε εκείνο το βράδυ. Στις Βρυξέλλες έπαιζα σε μια από τις βασικές σκηνές ενός γνωστού φεστιβάλ περιτρυγισμένοι από αστυνομικούς και στρατιώτες. Όλος ο κόσμος φαινόταν χαλαρός και ασφαλής αλλά νομίζω πως όλοι κρύβαμε λίγες σκέψεις φόβου μέσα μας. Η οικονομική κρίση είναι ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα της εποχής μας. Αλλά η βία που υπάρχει στις ζωές μας είναι μια τεράστια πληγή. Και αυτό που με στεναχωρεί και με εκνευρίζει ακόμη περισσότερο, ζώντας ειδικά στην Αμερική, είναι πως η βιομηχανία του θεάματος όχι μόνο δεν αποτρέπει τη βία αλλά τη διαδίδει στις νεότερες γενιές όλο και πιο συχνά».

Μετά από 10 ολόκληρα χρόνια επιστρέφεις στη σκηνή του Gagarin 205, όπου μεταξύ άλλων θα μας παρουσιάσεις, ένα καινούριο και ακυκλοφόρητο τραγούδι σου. Θέλουμε να μας μιλήσεις για τη συναυλία αυτή, τη μοναδική στην Αθήνα, αλλά και για τους λόγους που ακυρώθηκε το live σου στον Κήπο του Μεγάρου.
«Δεν έχω λόγια να περιγράψω πόσο χαρούμενη είμαι για αυτήν τη συναυλία. Θα έχω μαζί μου την μπάντα με την οποία περιόδευσα τον τελευταίο χρόνο σε Αμερική και Ευρώπη, θα παίξω σε έναν από τους πλέον αγαπημένους μου χώρους στην Αθήνα και επιτέλους θα ροκάρουμε!

»Η συναυλία μου στον Κήπο του Μεγάρου, τον οποίο υπεραγαπώ επίσης σαν χώρο, έπρεπε να ακυρωθεί για λόγους τεχνικούς. Προσωπικά έκανα ό,τι μπορούσα για να ενημερώσω το κοινό όσο το δυνατόν γρηγορότερα για την ακύρωση της συναυλίας. Η ενημέρωση του κοινού ήταν το βασικό θέμα για το οποίο ανησυχούσα, δεν ήθελα να ταλαιπωρηθεί τόσος κόσμος για αυτό και όταν είδα ότι καθυστερούσε αρκετά μια επίσημη ανακοίνωση, πήρα την πρωτοβουλία να ενημερώσω προσωπικά μέσω Facebook. Δεν θα μπορούσα ποτέ να παίξω μπροστά σε κοινό, πόσο μάλλον μπροστά στο ελληνικό κοινό που με ανέδειξε, σε μια συναυλία που δεν συμφωνεί με την ηθική μου. Μακάρι να μην είχε συμβεί ποτέ η ακύρωση κι εύχομαι να μην χρειαστεί ποτέ να ακυρωθεί ξανά συναυλία μου αλλά αναπληρώνω με Gagarin για όλους μας, χωρίς περιορισμούς και ξέρω πολύ καλά ότι θα περάσουμε τέλεια».

Τελειώνοντας τις συναυλίες στην Ελλάδα και επιστρέφοντας στο L.A. ποια πράγματα ή σχέδια σε περιμένουν;
«Υγεία πάνω από όλα και όταν θα γυρίσω με το καλό στο Λος Άντζελες, θα βρω τους φίλους μου εκεί, θα περπατήσω στο Griffith Park, θα μου λείπει η Ελλάδα και θα αρχίσω να γράφω τραγούδια ξανά και ξανά».

Info:
Εκτός από το Gagarin 205 στην Αθήνα στις 16/09, η Μόνικα θα εμφανιστεί live στο Reworks Festival στη Θεσσαλονίκη την Πέμπτη 15 Σεπτεμβρίου. Special guest Moa Bones. Ώρα Έναρξης: 21.00. Tιμή εισιτηρίου: 10 ευρώ. Σημεία προπώλησης: http://reworks.gr/tickets/http://reworks.gr/

Επίσης Cava Mezzo στην Ζάκυνθο, το Σάββατο 17/09. Ώρα έναρξης : 21.30. Τιμή εισόδου : 10 ευρώ με ποτό. https://www.facebook.com/cavamezzo/

entertainment.in.gr