Δημήτρης Λιγνάδης: «Ο Ριχάρδος είναι πολύ μεγάλο φορτίο στους ώμους μου. Μεγάλη καμπούρα!»

Μαρία Παπουτσή

Τον Δημήτρη Λιγνάδη στο ρόλο του «Ριχάρδου Γ’», ένα από τα σημαντικότερα έργα του Σαίξπηρ, θα δούμε στην Κεντρική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Χουβαρδά, πλαισιωμένο από ένα καστ αξιόλογων ηθοποιών.

Πρόκειται για ένα ρόλο μεγάλου διαμετρήματος, πολύ βαθύ και απαιτητικό που ανεβαίνει σπάνια στη σκηνή. Ο ηθοποιός που θα τον υποδυθεί «θα πρέπει, τόσο εμφανισιακά, όσο και ψυχοδιανοητικά να φέρει αυτήν τη ζοφερή και παιδική κακία» αναφέρει στο in.gr ο Δημήτρης Λιγνάδης.

Ο Σαίξπηρ δημιούργησε έναν ήρωα αυθεντικό και ρεαλιστή, μια προσωπικότητα συναρπαστική που με οποιοδήποτε τρόπο υπερπηδά τα εμπόδια με απώτερο σκοπό την κατάκτηση της εξουσίας.

«Είναι από τους ρόλους ζωής που θα ήθελα να παίξω» εξομολογείται στο in.gr επισημαίνοντας: «Ο Ριχάρδος είναι πολύ μεγάλο φορτίο στους ώμους μου. Μεγάλη καμπούρα!».

Για τη σημερινή εποχή και για το εάν μας κυβερνούν άτομα σαν τον Ριχάρδο ο ηθοποιός λέει κατηγορηματικά: «Σήμερα τέτοιοι μεγάλοι άνθρωποι ή έστω παλιάνθρωποι δεν υπάρχουν. Νομίζω ότι σήμερα κυριαρχεί η μετριότητα. Μη σπεύδουμε λοιπόν να πούμε ότι όλη η πολιτική ζωή είναι γεμάτη από Ριχάρδους. Όχι, είναι γεμάτη από ανθυπο-Ριχάρδους^. αλλά όχι σαν το Ριχάρδο τον Γ’. Κανείς από τη σημερινή εποχή δεν θα γίνει έργο: όμως ο Ριχάρδος ο Γ’ έγινε έργο!».

• Ο «Ριχάρδος» ανεβαίνει σπάνια στο θέατρο. Γιατί δεν τον επιλέγουν οι σκηνοθέτες, ενώ πρόκειται για ένα έργο που «μιλάει» στο σήμερα και είναι πολύ επίκαιρο;

Πρόκειται για ένα έργο πάρα πολύ βαθύ, πολύ θεατρικό, πάρα πολύ δύσκολο και πάρα πολύ απαιτητικό. Για να παιχτεί, θα πρέπει να υπάρχει και ο Ριχάρδος που θα τον υποδυθεί. Δηλαδή, να μπορεί να υπάρξει ένας ηθοποιός που να μπορεί -θέλω να πιστεύω όχι τόσο εμφανισιακά αλλά ψυχοδιανοητικά- να φέρει αυτήν τη ζοφερή και παιδική κακία, δηλαδή τη μη ηθική που έχει αυτό το αφύσικο πλάσμα που λέγεται Ριχάρδος.

• Η εξουσία είναι μια μορφή διαστροφής;

Όχι, και σε αυτό το κομμάτι είναι που μοιάζει ο Λιγνάδης με τον Ριχάρδο. Παραδεχόμαστε και οι δύο ότι όλη η ζωή αποτελείται από αμοιβαία παιχνίδια εξουσιών. Οι έρωτες, το σεξ, η επικράτηση, τα λεφτά, η μυική δύναμη είναι παιχνίδια εξουσίας.

Η εξουσία είναι ένα πολύ ισχυρό αφροδισιακό σε κρατάει σε ψυχική μπορεί και σωματική εγρήγορση, αλλά δεν είναι δημιουργικό. Εάν είναι δημιουργική και τη μετουσιώσεις σε πρόοδο τότε είναι για καλό. Όταν όμως θέλεις την εξουσία μόνο για την εξουσία, απλώς για να επιβεβαιωθείς, τότε είναι ένα στείρο πράγμα που σε επιβεβαιώνει και τίποτα άλλο.

• Θα τολμούσαμε να πούμε ότι άνθρωποι σαν τον Ριχάρδο μάς κυβερνούν σήμερα;

«Όχι, το αντίθετο. Γιατί ο Ριχάρδος μέσα σε όλη του αυτήν την κακότητα, την ανηθικότητα έχει ένα μεγαλείο γιατί τα εκδιπλώνει με τεράστια βερτουζιτέ και στο τέλος όταν βλέπει ότι όλα αυτά τον οδηγούν στο θάνατο λέει «ότι δεν πειράζει εγώ έπαιξα τη ζωή μου μια ριξιά και θα το αποδεχτώ».

Σήμερα τέτοιοι μεγάλοι άνθρωποι ή έστω παλιάνθρωποι δεν υπάρχουν. Νομίζω ότι στην εποχή μας κυριαρχεί η μετριότητα. Μη σπεύδουμε λοιπόν να πούμε ότι όλη η πολιτική ζωή είναι γεμάτη από Ριχάρδους. Όχι, είναι γεμάτη από ανθυπο-Ριχάρδους^. αλλά όχι σαν το Ριχάρδο τον Γ’. Κανείς από τη σημερινή εποχή δεν θα γίνει έργο. Όμως ο Ριχάρδος ο Γ’ έγινε έργο!

• Τι είναι η Λαίδη Άννα για τον Ριχάρδο;

Είναι ένα τεράστιο στοίχημα το οποίο βάζει με τον εαυτό του και το κερδίζει, αν και όλα είναι εναντίον του. Αυτό όμως του αποδεικνύει ότι εφόσον πολύ γρήγορα κέρδισε την πιο δύσκολη πίστα, όλες οι άλλες είναι εύκολες. Ποια είναι η πιο δύσκολη πίστα; Ο έρωτας. Δηλαδή η γυναίκα, το άλλο, το εσύ.

• Με το συγκεκριμένο ρόλο εκπληρώνετε μία από τις επιθυμίες σας;
  

Είναι από τους ρόλους ζωής που θα ήθελα να παίξω. Αυτό δεν συνεπάγεται πάντα επιτυχία, ούτε καν ευτυχία. Πολλές φορές παίζουμε ρόλους που δεν τους είχαμε φανταστεί, ούτε ποθήσει αλλά τους παίζουμε ωραία και τελικά κάνουμε επιτυχία. Εγώ με αυτήν την παραγωγή κρατάω χαμηλούς τόνους, παρ’ όλο που είναι πολύ υποσχόμενη δουλειά με ένα σκηνοθέτη πολύ απαιτητικό και με ένα σύνολο συναδέλφων σπουδαίων και πολύ βοηθητικό για εμένα. Δεν παύει πάντως ο Ριχάρδος να είναι πολύ μεγάλο φορτίο στους ώμους μου. «Μεγάλη καμπούρα!».

Το Εθνικό Θέατρο έχει παρουσιάσει το «Ριχάρδο Γ’» δύο φορές στην ιστορία του: το 1939 σε σκηνοθεσία Δημήτρη Ροντήρη με τον Aλέξη Μινωτή και το 1960 σε σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή με τον ίδιο να ερμηνεύει πάλι τον κεντρικό ρόλο.

Η πρεμιέρα του «Ριχάρδου Γ’» θα δοθεί το Σάββατο 12 Δεκεμβρίου στην Κεντρική Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου.

Τον Δημήτρη Λιγνάδη πλαισιώνουν (αλφαβητικά) οι: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης, Μάνος Βακούσης, Ιερώνυμος Καλετσάνος, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Αναστασία Κονίδη, Θεανώ Μεταξά, Περικλής Μουστάκης, Θέμις Μπαζάκα, Κώστας Μπερικόπουλος, Άγγελος Παπαδημητρίου, Δημήτρης Παπανικολάου, Άλκηστις Πουλοπούλου, Κρις Ραντάνοφ, Σοφία Σεϊρλή, Γιάννης Τσορτέκης, Γιωργής Τσουρής, Νίκος Ψαρράς, Νικόλας Χανακούλας.

entertainment.in.gr