Μαρτυρία από τη Συρία: Όλη μας η ζωή έχει μεταφερθεί στα υπόγεια

Τέσσερα χρόνια πολέμου στη Συρία. Ο φόβος έχει αναγκάσει πολλούς ανθρώπους να μεταφέρουν όλη τους τη ζωή στα υπόγεια. «Όλα είναι πλέον κάτω από το έδαφος: σχολεία, νοσοκομεία, σπίτια» λέει χειρουργός από τα βόρεια της πόλης Χομς, περιγράφοντας την κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή.

«Την περασμένη εβδομάδα ένα γειτονικό σχολείο που λειτουργεί με εθελοντές καταστράφηκε, όταν χτυπήθηκε από βόμβες. Το ωστικό κύμα θρυμμάτισε τα τζάμια στο νοσοκομείο μας. Χωρίς καθυστέρηση, μεταφέραμε όλους τους ασθενείς στο υπόγειο. Αυτή τη στιγμή είμαστε παγιδευμένοι ανάμεσα σε δύο ενεργά μέτωπα του πολέμου. Όταν τα άλλα νοσοκομεία γεμίζουν, μας στέλνουν τραυματίες. Συνήθως καταφθάνουν με κανονικά αυτοκίνητα. Δεν υπάρχουν αρκετά καύσιμα για να κινηθούν τα ασθενοφόρα.

»Το να βρίσκεσαι υπό πολιορκία είναι σαν μια ατελείωτη νύχτα. Μια νύχτα που έχουμε μάθει ότι μπορεί να γίνει όλο και πιο σκοτεινή. Πολλές φορές ξεμείναμε από βασικά τρόφιμα και προμήθειες φαρμάκων. Για το λόγο αυτό προσπαθούμε πολύ σκληρά να κρατήσουμε επιπλέον μικρές ποσότητες προμηθειών. Γινόμαστε όλο και πιο οργανωμένοι και όσο είναι εφικτό προσπαθούμε να προβλέψουμε την κατανάλωση των βασικών ιατρικών ειδών. Μόνο οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα μας παρέχουν φαρμακευτικό υλικό, το οποίο όποτε είναι δυνατόν, προσπαθούμε να αποθηκεύουμε. Αλλά στην περιοχή της Βόρειας Χομς, υπάρχουν ζώνες που βρίσκονται κάτω από ακόμα πιο έντονη πολιορκία, όπως είναι η περιοχή Αλ Χουλέ. Εκεί είναι αδύνατο να αποθηκευθεί ο,τιδήποτε. Η κατάσταση δεν επιδέχεται αυτοσχεδιασμούς, όπως συνέβαινε παλιότερα. Σήμερα έχουν ήδη περάσει τέσσερα χρόνια και μάλιστα όλα δείχνουν ότι η κατάσταση θα συνεχιστεί» τονίζει ο χειρουργός.

«Το χωριό μας είναι κατάμεστο με χιλιάδες εκτοπισμένους από όλη τη Χομς. Έτρεξαν για να σωθούν και τώρα βρίσκονται υπό πολιορκία. Εγκλωβισμένοι. Αρχικά στήσαμε ένα μικρό, αυτοσχέδιο νοσοκομείο για την περίθαλψη των τραυματιών. Καθώς όμως περνάει ο καιρός και συνεχίζεται η πολιορκία, τώρα φροντίζουμε πολλά παιδιά, έγκυες μητέρες και ηλικιωμένους ασθενείς. Είναι πολύ επικίνδυνο να περάσει κανείς τα οδοφράγματα για να μεταβεί σε κρατικό νοσοκομείο. Για αυτό πολλοί από τους ασθενείς προτιμούν την περιορισμένη φροντίδα που υπάρχει διαθέσιμη στη Βόρεια Χομς από το να ρισκάρουν να ταξιδέψουν».

Οι ελλείψεις που υπάρχουν είναι τεράστιες. Όπως καταγγέλλει ο γιατρός, η μαιευτική φροντίδα είναι σχεδόν ανύπαρκτη, υπάρχουν μόνο δύο ορθοπεδικά και τέσσερα γενικά χειρουργεία για σχεδόν 350.000 ανθρώπους.

«Πολλοί ακούραστοι εθελοντές υποστηρίζουν τη λειτουργία των νοσοκομείων. Μπορεί να μη διαθέτουν πτυχία, αλλά έχουν την εμπειρία του πολέμου. Θα έδινα σε όλους διπλώματα, αν μπορούσα. Είναι αδύνατο για εμάς να βρούμε ιατροφαρμακευτικό υλικό με οποιοδήποτε επίσημο τρόπο. Ακόμα και οι βασικές προμήθειες είναι σπάνιες. Έτσι, αρχίσαμε να κατασκευάζουμε τις δικές μας χειροποίητες γάζες. Μπορούμε να φτιάξουμε περιορισμένο αριθμό, αλλά ακόμα και έτσι είναι καλύτερα από το τίποτα. Σακούλες αίματος και αναισθητικά είναι σχεδόν αδύνατο να προμηθευτούμε. Άνθρωποι διακινδυνεύουν τη ζωή τους για να μεταφέρουν μικρές ποσότητες. Παλιότερα επιτρεπόταν η είσοδος για τα εμβόλια, αλλά τους τελευταίους τέσσερις μήνες, ακόμη και αυτό δεν είναι εφικτό» τονίζει.

«Το αλεύρι και η μαγιά απαγορεύονται. Από τα σημεία ελέγχου μπορούμε να περάσουμε μόνο οκτώ καρβέλια ψωμί κάθε φορά. Χρησιμοποιούμε ό,τι σπόρους βρίσκουμε διαθέσιμους. Δεν έχει πλέον γεύση ψωμιού, αλλά το τρώμε. Οτιδήποτε είναι διαθέσιμο στην αγορά είναι πολύ ακριβό. Οι τιμές των προϊόντων είναι μέχρι τέσσερις ή πέντε φορές πάνω από τις τιμές πριν τον πόλεμο. Ακόμη και όσοι είχαν λίγα χρήματα πριν, τώρα δεν τους έχει μείνει σχεδόν τίποτα. Το να έχεις ηλεκτρικό ή καθαρό νερό θεωρείται πολυτέλεια.

»Όλοι ζούμε κάτω από μεγάλη πίεση. Δεν έχω φύγει από την περιοχή για περισσότερα από τρία χρόνια. Μπορείτε να φανταστείτε πώς αισθάνομαι. Έχω τρία παιδιά, αλλά δεν τα βλέπω αρκετά. Λειτουργώ σαν ρομπότ, δουλεύοντας μέρα και νύχτα, και όταν μπορώ, πάω σπίτι στην οικογένειά μου» σημειώνει ο γιατρός.

*Στα βόρεια της πόλης Χομς, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα υποστηρίζουν τις αυτοσχέδιες ιατρικές δομές που έχουν δημιουργηθεί για να ανταποκριθούν στις τεράστιες ιατρικές ανάγκες του τοπικού πληθυσμού, συνολικά οκτώ αυτοσχέδια νοσοκομεία και τρία κέντρα επείγουσας ιατρικής φροντίδας.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ