Άλκη Ζέη: «Νιώθω πολύ συγκινημένη που με πρότειναν για επίτιμη διδάκτορα στο Παιδαγωγικό του ΑΠΘ»

Την Πέμπτη 23 Οκτωβρίου 2014 στις 10.30 π.μ., στην αίθουσα τελετών του παλαιού κτηρίου της Φιλοσοφικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (Α.Π.Θ.), θα πραγματοποιηθεί η τελετή αναγόρευσή της ως Επίτιμη Διδάκτορα του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης της Παιδαγωγικής Σχολής του Α.Π.Θ.

Στην επικοινωνία που είχε το in.gr μαζί της μάς ανέφερε τα παρακάτω:
«Νιώθω πολύ συγκινημένη που μου δίνεται αυτή η τιμή, γιατί είναι δάσκαλοι αυτοί που με πρότειναν και οι δάσκαλοι για μένα έχουν σταθεί πάντα βοηθοί στο έργο μου, αυτοί με προωθούν στα σχολεία, αυτοί με προωθούν στα παιδιά, αυτοί έμαθαν τα παιδιά να διαβάζουν τα βιβλία μου» και συμπλήρωσε: «Το μεγαλύτερό μου βραβείο είναι που τα βιβλία μου κυκλοφορούνε 50 χρόνια και τα διαβάζουν τα παιδιά αλλά και τα παιδιά των παιδιών τους».

Στην τελετή την τιμώμενη θα προσφωνήσει ο Πρύτανης του Α.Π.Θ., Καθηγητής Περικλής Μήτκας, ενώ τον έπαινο (Laudatio) θα εκφωνήσει ο Καθηγητής του Τμήματος Επιστημών Προσχολικής Αγωγής και Εκπαίδευσης του Α.Π.Θ., Αντρέας Καρακίτσιος.

Μετά την τελετή αναγόρευσης θα ακολουθήσει η αντιφώνηση-ομιλία της Άλκης Ζέη με θέμα «Γιατί γράφω για παιδιά».

Τελευταίες διακρίσεις της Άλκης Ζέη:
-Το 2010 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών για το σύνολο του έργου της.
-Τον Νοέμβριο του 2012, αναγορεύτηκε Επίτιμη Διδάκτορας από τη Σχολή Κοινωνικών Επιστημών και Επιστημών της Αγωγής του Πανεπιστημίου Κύπρου.
-Τον Μάιο του 2014, έλαβε το βραβείο κοινού στην κατηγορία Μυθιστόρημα-Διήγημα στα Βραβεία Βιβλίου Public 2014.

Πληροφορίες για τη συγγραφέα:
Η Άλκη Ζέη γεννήθηκε στην Αθήνα. Παντρεύτηκε τον θεατρικό συγγραφέα και σκηνοθέτη Γιώργο Σεβαστίκογλου, που πέθανε το 1991. Απέκτησαν δύο παιδιά. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών και στο Κινηματογραφικό Ινστιτούτο της Μόσχας, στο τμήμα σεναριογραφίας.

Από το 1954 έως το 1964 ήταν πολιτική πρόσφυγας στη Σοβιετική Ένωση. Το 1964 επιστρέφει οικογενειακώς στην Ελλάδα, για να ξαναφύγουν πάλι όλοι μαζί με τον ερχομό της Χούντας το 1967, για το Παρίσι, απ’ όπου επιστρέφουν μετά τη δικτατορία.

Από πολύ μικρή ασχολήθηκε με το γράψιμο. Στις πρώτες ακόμη τάξεις του Γυμνασίου άρχισε να γράφει κείμενα για το κουκλοθέατρο. Ένας από τους χαρακτήρες που δημιούργησε, ο Κλούβιος, έγινε κατοπινά ο ήρωας του γνωστού κουκλοθέατρου «Μπαρμπα-Μυτούσης», εμπνεύστρια του οποίου ήταν η Ελένη Θεοχάρη-Περάκη. Πρώτο της μυθιστόρημα είναι Το καπλάνι της βιτρίνας (1963), που το έχει εμπνευστεί από τα πρώτα παιδικά της χρόνια στη Σάμο και είναι σχεδόν αυτοβιογραφικό. Ακολουθεί μια σειρά μυθιστορημάτων για παιδιά, και το 1987 κυκλοφορεί το πρώτο της βιβλίο για μεγάλους Η αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα. Έχει επίσης μεταφράσει πολλά βιβλία από τα ιταλικά, γαλλικά και ρωσικά και έχει συμμετάσχει σε πολλά συλλογικά έργα. Έχει τιμηθεί με πλήθος βραβείων, τόσο στη χώρα μας όσο και στο εξωτερικό («Mildred L. Batchelder» στην Αμερική, «Acerbi» και «Άντερσεν» στην Ιταλία, Βραβείο Βιβλιοφάγων στη Γαλλία, Κρατικό Βραβείο Παιδικής Λογοτεχνίας, Βραβείο Εφηβικού Μυθιστορήματος του Κύκλου Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου και του περιοδικού Διαβάζω στην Ελλάδα), ενώ τα βιβλία της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες.

Το 2013 κυκλοφόρησε το αυτοβιογραφικό της βιβλίο Με μολύβι φάμπερ νούμερο δύο.

ΠΒ