Ο «Υπέροχος Γκάτσμπυ» που δεν σε αφήνει να βαρεθείς επί 2,5 ώρες!

Ο πολύς κόσμος θα φτάσει σε κάποια κινηματογραφική αίθουσα για να παρακολουθήσει την ταινία του Μπαζ Λούρμαν «Υπέροχος Γκάτσμπυ», κυρίως γιατί ο πρωταγωνιστής της, Λεονάρντο ντι Κάπριο, είναι εγγύηση για οποιαδήποτε παραγωγή, γιατί η ταινία είναι ήδη γνωστή ως θέμα, λόγω της προηγούμενης κινηματογραφικής εκδοχής της, το 1974 με πρωταγωνιστή το Ρόμπερτ Ρέντφορντ αλλά και γιατί από το trailer ακόμη καταλαβαίνεις πως πρόκειται για μια χλιδάτη υπερπαραγωγή, που δεν πρέπει να χάσεις!
Είναι η ταινία must see της χρονιάς!

Ωστόσο ο «Υπέροχος Γκάτσμπυ«, στην εκδοχή που οραματίστηκε και κατάφερε τελικά να υλοποιήσει ο δαιμόνιος Μπαζ Λούρμαν, είναι πολλά περισσότερα.

Το μυθιστόρημα του Φ. Σκοτ Φιτζέραλντ, με το οποίο έγινε ευρύερα γνωστός, είναι κατά βάση αυτοβιογραφικό. Έτσι, σύμφωνα με την πλοκή, ο επίδοξος συγγραφέας Νικ Κάραγουεϊ (στα πρότυπα του ίδιου του Φιτζέραλντ), φεύγει από τις Μεσοδυτικές πολιτείες των ΗΠΑ για να πάει στην Νέα Υόρκη του 1922. Σεμνός αρχικά γίνεται κοινωνός μιας εποχής που χαρακτηρίζεται από τα χαλαρά ήθη, την πομπώδη τζαζ, την κυριαρχία του λαθρεμπορίου και της ακμής του χρηματιστηρίου. Μόνο που όλα αυτά τα ζει δίπλα στον μυστηριώδη, αμφιλεγόμενο, κοσμικό εκατομμυριούχο Τζέι Γκάτσμπυ, και στην ξαδέρφη του Ντέζι, η οποία τυχαίνει να είναι το κρυφό του αίσθημα του Γκάτσμπυ και στον γαλαζοαίματο και ερωτύλο σύζυγό της, Τομ Μπιουκάναν.

Στην κατά Λούρμαν κινηματογραφική μεταφορά, ο Νικ Κάραγουεϊ, ξεκινά την εξιστόρηση των εμπειριών του με τον χαρισματικό Γκάτσμπυ, ενώ ψυχαναλύεται. Αυτό είναι κάτι καινούριο, σε σχέση με τις παλιότερες εκδοχές.

Ο Λούρμαν καταφέρνει να μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη – κάπως υπερβολικά είναι η αλήθεια – το οργιώδες κλίμα της εποχής. Τα απίστευτα πάρτι που διοργανώνει ο Γκάτσμπυ στην επιβλητική του έπαυλη, και στα οποία είναι προσκεκλημένοι όλοι οι celebrities, επιχειρηματίες, πολιτικοί, καλλιτέχνες της εποχής, με την ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα εμφανιστεί και ο παλιός του έρωτας, η Ντέζι, δεν έχουν προηγούμενο.

Τα κοστούμια είναι πλούσια και φαντασμαγορικά, τα σπίτια των πλουσίων της εποχής ανυπέρβλητα, η αλαζονεία των πλουσίων και κυρίως των νεόπλουτων ξεχειλίζει ενώ το ελεύθερο σεξ υπονοείται συνεχώς, περίτεχνα.

Η μουσική, μίγμα επιρροών από τσάρλεστον, σουίνγκ, αλλά και σύγχρονο ήχο με έντονο bit, τα οποία δένουν περίεργα και ακολουθούν την οργιώδη ένταση και την χλιδάτη υπερβολή όλης της ταινίας, μοιάζει να κάνει κάτι που υφέρπει σε όλη την ταινία: σκεπάζει τα πιο έντονα συναισθήματα των πρωταγωνιστών!

Την αρρωστημένη αγάπη του Γκάτσμπυ για τη Ντέζι, την οποία αγάπησε πέντε χρόνια πριν, όταν ήταν φτωχός, και υποσχέθηκε στον εαυτό του να την κερδίσει αφού πρώτα αναρριχηθεί οικονομικά και κοινωνικά, το αίσθημα ανεπάρκειας και κατωτερότητας – που τον ακολουθεί σε όλη του τη ζωή, μια και προέρχεται από φτωχή οικογένεια και δεν έχει λάβει τη μόρφωση των πλουσίων που συναναστρέφεται, την επιδερμική αγάπη της Ντέζι, που περιγράφεται από τον Φιτζέραλντ ως «μια όμορφη χαζούλα με τη φωνή της γεμάτη λεφτά», από τα οποία και εντυπωσιάζεται κυρίως, την απέραντη μοναξιά του Γκάτσμπυ αλλά και το φόβο μήπως αποκαλυφθεί η πραγματική του ταυτότητα, την εμμονή του στον πλούτο ενώ αυτό, στο οποίο έχει βασίσει τη ζωή του είναι η αγάπη μιας και μοναδικής γυναίκας.

Δεν σας θυμίζουν όλα αυτά τη εποχή μας; Πόσους νεόπλουτους κενούς πραγματικής παιδείας αλλά φουλ της χλιδής και του εύκολου εντυπωσιασμού δεν βλέπουμε γύρω μας;
Πόσοι δεν έκαναν περιουσίες με το χρηματιστήριο και πόσες «επενδύσεις» δεν αποδείχθηκαν φούσκες;
Πόσο εγκλωβισμένοι και περιχαρακωμένοι δεν είναι οι σημερινοί άνθρωποι και κυρίως οι άντρες, στην εικόνα του πλούσιου και επαγγελματικά επιτυχημένου, με το ακριβό αυτοκίνητο και την γκαρνταρόμπα μοντέλου, με τα οποία και προσπαθούν να πλησιάσουν το άλλο φύλο, ενώ απέχουν από το σπορ, όταν γνωρίζουν ότι δεν πληρούν τις απαραίτητες προϋποθέσεις;
Πόση υποκρισία δεν κρύβεται στις επαγγελματικές -αλλά όχι μόνο- σχέσεις που εύκολα καταρρέουν, όταν αποσυνδεθούν από το συμφέρον;
Και τέλος πόσο εύκολα εγκαταλείπεται η αγάπη, στο όνομα του συμφέροντος, του χρήματος, της κοινωνικής ανέλιξης, ή ακόμη ακόμη της γρήγορης και εύκολης «αποκατάστασης»;

Από αυτή την άποψη ο Γκάτσμπυ ήταν υπέροχος στα μάτια του Κάραγουεϊ, γιατί ήταν αυθεντικός, σε αντίθεση με τις συναναστροφές του, αισιόδοξος, κυνηγώντας το όνειρό του μέχρι το τέλος και ενάντια σε όλες τις αντιξοότητες και ποτέ δεν έγινε μέρος της αρρωστημένης κοινωνίας που έπινε, ξενυχτούσε, ξόδευε, επιδεικνυόταν, και πατούσε επί πτωμάτων.

Ο Γκάτσμπυ χρησιμοποίησε όλα αυτά τα εργαλεία για έναν και μόνο λόγο: για να ξαναέρθει κοντά στον έρωτα, τον ένα και μοναδικό, με την εμμονή σχεδόν ενός εφηβικού έρωτα και με τη σιγουριά ότι το παρελθόν, μπορεί να επαναληφθεί…

Ο ντι Κάπριο δίνει άλλη μια εξαιρετική ερμηνεία, που έρχεται από άλλη εποχή, απόκοσμος και λαμπερός, όπως η εποχή που ανύψωσε και καταβαράθρωσε τον Γκάτσμπυ, η Κάρεϊ Μάλιγκαν, είναι αιθέρια αλλά και αρκούντως αναιδής, ως πλουσία και καλομαθημένη, ο Τόμπι Μαγκουάιρ, τόσο εμβρόντητος όσο ο ρόλος απαιτεί και το κλίμα εκρηκτικό. Από εδώ και στο εξής ο «Υπέροχος Γκάτσμπυ» χτυπά σε τόνους Μπαζ Λούρμαν!

Τζένη Παπαγεωργίου

Διαβάστε την υπόθεση, δείτε τους συντελεστές και το trailer
Οι κινηματογραφικές εκδοχές του «Υπέροχου Γκάτσμπυ», πριν την επέλαση του Λούρμαν!
Ο «Υπέροχος Γκάτσμπυ» του Μπαζ Λούρμαν από το Μάιο στις αίθουσες

Επιστρέψτε στη αρχική σελίδα του σινεμά και δείτε τις νέες προβολές, κινηματογραφικά νέα και αίθουσες προβολής!

Κάντε Like στη σελίδα της Ψυχαγωγίας στο Facebook