Η αγάπη είναι χημικό φαινόμενο, επιβεβαιώνουν οι νευροεπιστήμονες

36

Μπορεί ένα χάπι ή λίγο σπρέι στη μύτη να σώσει το γάμο σας; Ίσως μπορεί να γίνει και αυτό κάποια στιγμή, σύμφωνα με τον Λάρι Γιανγκ, του Πανεπιστημίου Έμορι της Ατλάντα, ο οποίος εδώ και χρόνια μελετά τη χημική βάση του κορυφαίου συναισθήματος, της αγάπης, όπως μετέδωσε το πρακτορείο Reuters.

«Οι βιολόγοι ίσως θα είναι σύντομα σε θέση να ανάγουν ορισμένες νοητικές καταστάσεις που σχετίζονται με την αγάπη σε μια αλυσίδα βιοχηικών συμβάντων» γράφει στο περιοδικό Nature ο Γιανγκ, που ισχυρίζεται ότι ο απώτερος στόχος του είναι όχι το «χάπι της αγάπης», αλλά η αντιμετώπιση καταστάσεων όπως ο αυτισμός, μέσω της μελέτης εκείνων των χημικών ουσιών του εγκεφάλου που εμπλέκονται στη δημιουργία συναισθηματικών δεσμών.

Μελετώντας με ποιο τρόπο η χορήγηση ορμονών, κυρίως της ωκυτοκίνης, επιδρά στον μίκρωτο της σαβάνας -ένατρωκτικό που σχηματίζει μονογαμικές σχέσεις-, ο Γιανγκ έχει διαπιστώσει ότι η συμπεριφορά του μπορεί να αλλάξει από την πολυγαμία στην μονογαμία.

Όπως είπε, η αγάπη είναι πρωτίστως θέμα χημικής αντίδρασης. Αν ένας θηλυκός μίκρωτος πάρει ωκυτοκίνη και τοποθετηθεί δίπλα σε ένα αρσενικό, τότε γρήγορα θα αναπτύξει δεσμό. Αν, αντίθετα, μειωθεί σε αυτό το θηλυκό το φυσιολογικό επίπεδο της ωκυτοκίνης, τότε δεν πρόκειται να σχηματίσει δεσμό με το αρσενικό, όσες φορές κι αν έχει σεξουαλική επαφή μαζί του.


Όπως γράφει ο Γιανγκ στο Nature, ένας απλός ψεκασμός με σπρέι ωκυτοκίνης βελτιώνει το αίσθημα οικειότητας και εμπιστοσύνης και βοηθά τους ανθρώπους να συντονίσουν τα συναισθήματά τους καλύτερα με αυτά των άλλων. Στο Διαδίκτυο, είπε, ήδη πωλούνται προϊόντα, όπως το «Enhanced Liquid Trust» (Ενισχυμένη Υγρή Εμπιστοσύνη), ένα τύπου κολώνιας μίγμα από ωκυτοκίνη και φερομόνες, το οποίο υποτίθεται ότι βοηθά τις συναισθηματικές σχέσεις και τη δημιουργία δεσμών.

Ο Γιανγκθεωρεί πιθανή τη χρήση σκευασμάτων για την αποκατάσταση προβληματικών σχέσεων και γάμων. «Αν μπορεί να συνδυάσει κανείς μια ψυχολογική συμβουλευτική υποστήριξη με ένα φάρμακο, αυτό θα ήταν επιθυμητό» λέει.

Πάντως, διευκρινίζει πως η αγάπη δεν μπορεί να περιοριστεί σε μια μόνο ορμόνη, όπως η ωκυτοκίνη. Αλλές μελέτες έχουν δείξει ότι στην αρχική σεξουαλική έλξη ίσως εμπλέκονται τα γονίδια του «μείζονος συμπλόκου ιστοσυμβατότητας», ενώ στους άνδρες η ορμόνη βασοπρεσίνη φαίνεται να είναι ακόμα πιο σημαντική.

Ο Γιανγκ βλέπει πάντως την αγάπη ως καθαρά βιολογική διαδικασία, που εξελίχτηκε για να φέρει πιο κοντά τα δυο φύλα, ενώ υπάρχει για το λόγο αυτό και στα άλλα θηλαστικά.

Όπως λέει, «πρόκειται για αρχαίες χημικές ουσίες στον εγκέφαλο, που βρίσκονται παντού και, μεταξύ άλλων, ενεργοποιούν το δεσμό μεταξύ μητέρας-παιδιού». Οι άνθρωποι και ορισμένα άλλα ζώα, στην πορεία ανέπτυξαν περαιτέρω αυτό το χημικό μηχανισμό, ώστε να ενεργοποιεί τους μονογαμικούς συναισθηματικούς δεσμούς μεταξύ ανδρών και γυναικών.

«Όπως και να έχει, οι πρόσφατες πρόοδοι στη βιολογία της σύναψης δεσμών σημαίνουν ότι δεν θα περάσει πολύς καιρός μέχρι κάποιος αδίστακτος επίδοξος μνηστήρας να μπορεί να ρίξει στο ποτό μας ένα φαρμακευτικό ελιξήριο της αγάπης. Και αν το έκανε, θα μας ένοιαζε; Στο κάτω κάτω, η αγάπη είναι παραφροσύνη» γράφει ο ερευνητής.

ΑΠΕ-ΜΠΕ