Η Γιούλικα Σκαφιδά ή «Μαρία Πετράκη» μιλά στο in.gr/TV

ΕΡ. Από τον ανατρεπτικό ρόλο της Πένυς στα «Μαύρα Μεσάνυχτα» στην εύθραυστη, ρομαντική αλλά και δυνατή Μαρία Πετράκη. Δύο ρόλοι εντελώς αντίθετοι. Ποιός από τους δύο ήταν ρόλος πρόκληση;
ΑΠ. Και οι δύο ήταν ρόλοι πρόκληση γιατί είναι αρκετά μακριά από εμένα, και η αντιδραστική Πένυ αλλά και η καλοκάγαθη Μαρία Πετράκη, μια κοπέλα βγαλμένη από μια άλλη εποχή. Είχα τη χαρά να υποδυθώ αυτούς τους δύο χαρακτήρες, στη μέχρι τώρα πορεία μου, κάνοντας δύο διαφορετικά πράγματα μεταξύ τους.
Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποια, η κάθε μία είχε τις δυσκολίες της δηλαδή, η Πένυ είχε τη δυσκολία να βρούμε μια ισορροπία, να βγει μια αντιδραστική κοπέλα χωρίς ευαισθησίες ανάμεσα στα νεύρα και τις αντιδράσεις της, αλλά και η Μαρία είχε τις δυσκολίες της γιατί ήταν μια κοπέλα, που έζησε το ’30, το ’50, αντιμετώπισε ακραία προβλήματα, τέθηκε ζητήμα ζωής και θανάτου, μετά την αρρώστια της.

ΕΡ. Με τον Στέλιο Μάινα συνεργάστηκες και πάλι στα «Μαύρα Μεσάνυχτα». Συναντηθήκατε πάλι σαν πατέρας και κόρη στο «Νησί». Τι σημαίνει για σένα η επαγγελματική αλλά και η ανθρώπινη συνύπαρξη;
ΑΠ. Ο Μάινας είναι ένας άνθρωπος που υπήρξε στήριγμα για μένα, από τα πρώτα κιόλας επεισόδια της σειράς «Μαύρα Μεσάνυχτα», υπήρξε μια ασπίδα ασφαλείας για μένα, και αυτός και η κα Παπαοικονόμου στο «Νησί» όχι μόνο για να τους συμβουλευτώ, για θέματα υποκριτικής αλλά και επειδή μείναμε και ενάμισυ χρόνο μακριά από τους φίλους μας, τις οικογένειες μας, ….έχουμε αναπτύξει ένα κοινό κώδικα επικοινωνίας, το θεωρώ τόσο υποκριτικό όσο και επικοινωνιακό στη ζωή, μπορούμε δηλαδή και συνεννοούμαστε τόσο καλά και εύκολα, πράγμα που είναι πολύ καλό, τον αγαπάω πολύ, τον θαυμάζω πολύ, τόσο σαν ηθοποιό όσο και σαν άνθρωπο για τη στάση που κρατάει απέναντι στα πράγματα, και είμαι πολύ χαρούμενη για αυτή τη σχέση και ευελπιστώ και σε μια τρίτη συνεργασία.

ΕΡ. Θεωρείς τον εαυτό σου τυχερό ή δικαιωμένο που συμμετείχε στο «Νησί»;
ΑΠ. Η τύχη βοηθάει μέχρι ενός σημείου. Είμαι τυχερή για την επιλογή, αν όμως δεν έκανα για το ρόλο, έκανα και δύο τρεις οντισιόν, δεν θα ήμουν στη σειρά, από εκεί και πέρα θεωρώ ότι ανέλαβα εγώ.
Πάντως σε μια εποχή δύσκολη που θεωρούμαστε τυχεροί όσοι μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας σ’ αυτό ήμουν τυχερή.

ΕΡ. Πόσο σε έχει επηρεάσει στη ζωή σου, το ότι έχεις ενσαρκώσει μια ηρωϊδα, που βίωσε μια εμπειρία ενός απάνθρωπου εγκλεισμού, λόγω της ασθένειας.
ΑΠ. Μείναμε στην Κρήτη 16 μήνες και τα γυρίσματα διαδραματίστηκαν στο αληθινό χώρο, όπου έζησαν οι άνθρωποι αυτοί, ήταν πολύ θετικό για εμάς σαν ηθοποιούς, από τη μια και από την άλλη μιλούσαμε με τους ντόπιους, δουλέψαμε τους ρόλους μας, μπορέσαμε να μπούμε μέσα στα πράγματα.
Οι συνθήκες ήταν ιδανικές για να κάνουμε τη δουλειά μας, μακριά από την καθημερινότητα της Αθήνας, την πολυκοσμία της, τη ρουτίνα της, από διάφορες άλλες υποχρεώσεις και μας απάλλαξε η παραγωγή από όλα αυτά τα προβλήματα, με αποτέλεσμα να δουλεύουμε απερίσπαστα.
Όσον αφορά την απομόνωση, εμένα προσωπικά με βοήθησε πάρα πολύ, το γεγονός ότι έβλεπα την Σπιναλόγκα παντού, έβλεπα την αλήθεια, μου επιβαλόταν η αλήθεια του πράγματος. Βέβαια υπήρξαν και στιγμές μοναξιάς και βαρεμάρας ή γκρίνιας, 14 μήνες ήταν αυτοί δεν ήταν ένας μήνας, αλλά κοιτάζοντας πίσω νοιώθω πλήρης, ευτυχής και δεν μετανιώνω για την απόφασή μου να είμαι εκεί….

ΕΡ. Θα είναι η σειρά ένας από τους «σταθμούς» στην μικρή καριέρα σου (το μικρή αναφέρεται στην ηλικία σου);
ΑΠ. Είναι μια μεγάλη δουλειά και η συμμετοχή μου σε αυτή είναι σίγουρα σταθμός. Πιστεύω ακόμα πως για χρόνια θα θυμούνται οι τηλεθεατές τη σειρά σαν μια καλή δουλειά που πέρασε ποτέ από την ελληνική τηλεόραση.

ΕΡ. Τι σχεδιάζει η Γιούλικα στο άμεσο τηλεοπτικό, θεατρικό μέλλον;
ΑΠ. Είναι λίγο περίεργα τα πράγματα, υπήρχε μία πρόταση για να παίξω στο φετινό φεστιβάλ Αθηνών, ακυρώθηκε δυστυχώς, συζητάω για μια νέα τηλεοπτική δουλειά κωμωδία στο Mega, ήταν να αρχίσουμε γυρίσματα, πήγε λίγο πίσω αυτό, πήρε μια μικρή αναβολή, όχι ματαίωση.

ΕΡ. Θέατρο κάνεις;
ΑΠ. Όχι δεν κάνω θέατρο έχασα τη χειμερινή σεζόν, οπότε κάθομαι, ξεκουράζομαι και περιμένω κάποια καλή πρόταση για τον επόμενο χειμώνα πλέον ή για το καλοκαίρι.

ΕΡ. Η σχέση σου με την Επίδαυρο ποια είναι;
ΑΠ. Α..πηγαίνω συχνά το καλοκαίρι, βλέπω παραστάσεις….πλάκα κάνω. Θα είναι τιμή για μένα να παίξω στην Επίδαυρο, αλλά δεν το έχω κατατάξει στα όνειρά μου, χωρίς να θεωρηθεί ασέβεια, ή ιεροσυλία.

ΕΡ. Το «Γιούλικα» από πού βγαίνει;
ΑΠ. Το όνομά μου σημαίνει Γεωργία, αλλά επειδή ο νονός μου είναι Κύπριος, χαιδευτικά το Γεωργία στην Κύπρο είναι Γιούλικα.

Καλή επιτυχία στο παρόν και το μέλλον λοιπόν Γιούλικα.