Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024
weather-icon 21o
Η Χριστίνα Σουγιουλτζή μιλάει στο in.gr για την «Εκδίκηση του Πυριτίου»

Η Χριστίνα Σουγιουλτζή μιλάει στο in.gr για την «Εκδίκηση του Πυριτίου»

...

Η Χριστίνα Σουγιουλτζή, υπεύθυνη για τη σκηνοθεσία και τη χορογραφία της παράστασης «Η εκδίκηση του Πυριτίου» μας μιλάει για αυτήν το ιδιαίτερο πάντρεμα των διαφορετικών τεχνών.

Φυσική επιστήμη – χορός – μουσική: πως παντρεύονται στις παραστάσεις σας όλα αυτά;

Το Σωματίδιο του Θεού, είναι μια παράσταση χορού -ακροβασίας, η οποία συμβαίνει, παράλληλα, με μια κανονικότατη διάλεξη φυσικής, από τον Δημήτρη Αποστολάκη, ο οποίος, πολύ μεθοδικά, εξηγεί τί πραγματεύεται η επιστήμη της σύγχρονης φυσικής, με αφορμή την ανακάλυψη του σωματιδίου Χιγκς. Ο στόχος του Δημήτρη, είναι να γίνει κατανοητός, ο στόχος της παράστασης είναι να συνδυάσει, όχι μόνο αφηγηματικά, αλλά και παραθετικά, δύο εξ΄ορισμού διαφορετικές γλώσσες.
Ακολουθώντας το ένστικτό τους, σε σχέση με την ανάπτυξη του κινησιολογικού και μουσικού λεξιλογίου, οι χορευτές – μουσικοί αναπτύσσουν τη δράση τους, ακολουθώντας την παρτιτούρα του κειμένου.
Στην εκδίκηση του Πυριτίου, το κείμενο, ενώ περιέχει επιστημονικές πληροφορίες, μελλοντικά σενάρια της επιστημονικής κοινότητας, μάλλον είναι πιο συμβατό με τη θεατρική- χορευτική δράση, λόγω της δομής του και της προέλευσής του. Πρόκειται για ένα αφήγημα επιστημονικής φαντασίας, ένα παιγνιδιάρικο διήγημα για το τέλος του ανθρώπου και ίσως ,την αναγέννηση του, σ’ ένα σύμπαν πολύ διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε και όμως αρκετά πιθανό, αν ακολουθήσουμε τις επιστημονικές προβλέψεις. Το βασικό ερώτημα, ήταν πώς θα γίνει αντιληπτό το σενάριο, χωρίς να αναγκάσουμε τη χορευτική και τη μουσική συνθήκη, να περιοριστεί στο κάδρο της παντομίμας. Πρόκειται για δύο ιδιαίτερα σύνθετες παραστάσεις . Απευθύνονται και στη λογική και τη συναισθηματική απόκριση του προσκεκλημένου. Ελπίζω… κάπως έτσι το φανταστήκαμε και το επιχειρήσαμε.

Ποια είναι η άποψή σας για την τεχνητή νοημοσύνη;
Στο φάσμα του πολύ μικρού και του πολύ μεγάλου, ο ανθρωπος μπορεί να διαχειριστεί μια μικρή μεσαία περιοχή.
Παρόλα αυτά ο ανθρώπινος πολιτισμός, για κάποιο λόγο, που μάλλον σχετίζεται με το ένστικτο της αυτοσυντήρησης του ανθρώπου ή εντελώς τυχαία, πήρε μια κατεύθυνση προς την ανακάλυψη και τον έλεγχο περιοχών που είτε έχουν να κάνουν με το πολύ μικρό, όπως είναι τα κύτταρα, μόρια, άτομα, κβάντα, είτε το πολύ μεγάλο όπως είναι η διαχείρηση πολύπλοκων συστημάτων, χαοτικών για το ανθρώπινο μυαλό, επικοινωνίες, μετακινήσεις, αστρονομία, διαστημική.
Για να τα καταφέρει με τη διαχείρηση της πληροφορίας και της ευθύνης , ο άνθρωπος φαντασιώνεται και δημιουργεί μια πυριτική , μηχανική μαριονέτα για να κατοικήσει μέσα της, ένα μυαλό-κομπιούτερ. Μία ιδεατή προβολή του ίδιου του, του χωμάτινου εαυτού, που δεν φθίρεται, δε γερνά, δε χαλά, δεν πονά, δε χάνει χρόνο…
Μυαλό, απαλλαγμένο, από την επίλυση καταστάσεων αυτοσυντήρησης, σε σχέση με τη ζωική υπόσταση του ανθρώπου και τα πάθη του. Μυαλό, ταγμένο σε ένα σκοπό, αδιατάραχτα, συνεχόμενα, ακούραστα, εντελώς ψυχρά, αδιασάλευτο από συναισθηματικούς παράγοντες. Από τη μία θαυμαστό, ίσως και απαραίτητο, από την άλλη τρομακτικό.
Ας υποθέσουμε ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης. Και ας υποθέσουμε πάλι, ότι βρισκόμαστε ανάμεσα σε πλάσματα ακέραιας, συμπαγούς λογικής, τέλειες προγραμματισμένες μηχανές, να κάνουν πάντα το λογικά σωστό.
Κι όμως, κάτι δεν πάει καλά, αρχίζει και μοιάζει λίγο με σενάριο θρίλερ. Μάλλον η κατανόηση, η αντίληψη και άρα η δράση, συνδέεται εκτός από τη λογική και με άλλες μεγάλες και ακατανόητες περιοχές, όπως η διαίσθηση και το συναίσθημα. Περιοχές πολλές φορές που δίνουν απαντήσεις και γεννούν ανάγκες, κόντρα στην προφανή λογική λύση.
Δεν ξέρω αν η λεγόμενη απανάπτυξη μπορεί να μας κάνει να αρνηθούμε αυτό το κουτί της Πανδώρας, αφού μαζί με όλα τα δεινά που απελευθέρωθηκαν, με κυριότερο ίσως την εμφάνιση μιας πραγματικότητας, η οποία δεν είναι πια στα μέτρα μας, ούτε του χεριού μας, ελευθερώθηκε και η ελπίδα μιας θεϊκής δυνατότητας, μιας υπεράνθρωπης δύναμης η οποία αναφέρεται και βασιλεύει σε κρυφούς, στα μάτια μας, κόσμους άλλους διαστάσεων.
Μόνο που η σωτηρία με την καταστροφή, σ’ αυτόν τον κόσμο των θαυμάτων, μπορεί να είναι δίδυμες αχώριστες αδελφές.

Η άποψη σας για την κατάσταση του χορού στην σημερινή Ελλάδα;
Ο Χορός υπάρχει, από τις πρώτες ανθρώπινες κοινωνίες ώς τελετή, για να μεταπηδήσει πολύ αργότερα επί Λουδοβίκου 14ου, επισήμως και στα σαλόνια της Τέχνης. Έκτοτε εμφανίζεται σε δύο μορφές, αυτήν της κοινωνικής του έκφρασης (χορός-γλέντι, χορός -τελετή) και αυτήν της καλλιτεχνικής του λειτουργίας (παραστάσιμη τέχνη). Αυτές οι δύο μορφές αλληλοτροφοδοτούνται είτε συγκρουσιακά, είτε συμπληρωματικά.
Το μπαλλέτο εμφανίζεται και ανθίζει στον ευρύτερο χώρο της όπερας. Ο σύγχρονος χορός, έκανε το πρώτο βήμα στο χώρο του θεάτρου, μιας τέχνης πολύ πιο διαδεδομένης και αναγνώσιμης, για να φτάσει στις μέρες μας να δημιουργεί αρτιότατες, πλήρους αφήγησης, μεγάλες παραγωγές, οι οποίες αφορούν πολύ κόσμο και ταξιδεύουν σε ολόκληρο τον πλανήτη. Και λέω παραγωγές και όχι καλλιτεχνικά έργα, γιατί πλέον, όλα μετριούνται και κρίνονται από το κόστος της παραγωγής, το κόστος άρα και τη δεδομένη αξία των συντελεστών, τη δύναμη των φορέων που στηρίζουν, πουλούν, διαφημίζουν, αγοράζουν.
Από την άλλη μεριά οι κοινωνικές εκδηλώσεις, ανάγκες που φιλοξενούσαν το χορό τελετή, στη σύγχρονη πραγματικότητα ή έπαψαν να υπάρχουν ή έγιναν αναβιώσεις και μουσεία του παλιότερου εαυτού τους. Δε μαθαίνεις ένα χορό, για να τον χορέψεις και να παρουσιάσεις τον εαυτό σου, μέσω αυτού. Δεν υπάρχει τέτοια ανάγκη, ούτε τέτοιος χώρος. Οπότε η γλώσσα-κινησιολογικός κώδικας εκπέφτει, απονευρώνεται.
Καλωσήρθατε στον κόσμο του θεάματος και δεν εννοώ τίποτα ρομαντικό η παιγνιδιάρικο. Η εποχή που η Τέχνη ήταν επιφορτισμένη να δώσει όραμα, κοινωνική λύση έχει περάσει. Ο κόσμος του Θεάματος, ένας κόσμος πολλαπλών, συνεχών ψευδογιορτών και γρήγορης, ακριβής, επιδεικτικής παραγωγής αποδεκτών, εύπεπτων αντιτύπων, έχει νόμους, προυποθέσεις και αποτελέσματα, όπως το χρηματιστήριο. Καμιά φορά και κραχ.

Τι ετοιμάζετε αμέσως μετά;
Είμαστε σε πρόβες για το έργο Μετρ και Μαργαρίτα (με αφορμή το μυθιστόρημα του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ) . Θα ανέβει στα μέσα Ιουνίου στο θέατρο Ροές.

in.gr

Sports in

Μεντιλίμπαρ: «Δεν συμβιβαζόμαστε με τίποτα άλλο εκτός από τη νίκη με ΑΕΚ – Να επισκεφτούμε ξανά αυτό το γήπεδο»

Ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ τόνισε πως ο Ολυμπιακός δεν θα συμβιβαστεί με τίποτα λιγότερο εκτός από τη νίκη ενώ υπογράμμισε με... νόημα πως οι «ερυθρόλευκοι» θέλουν να επισκεφτούν ξανά την «Opap Arena».

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

Παρασκευή 29 Μαρτίου 2024