Ο Μίλτος Φιορέντζης μιλάει στο in.gr για την Κλάρα Σούμαν

Η Κλάρα Βικ Σούμαν γνώρισε τον Ρόμπερτ Σούμαν το 1828, όταν η ίδια ήταν εννέα ετών. Ο δεκαοχτάχρονος τότε συνθέτης ήταν μαθητής του Φρίντριχ Βικ, του πατέρα της Κλάρα.
Λίγα χρόνια μετά, οι δύο νέοι ερωτεύονται και παρόλη τη σθεναρή αντίσταση του Βικ, παντρεύονται και αποκτούν οκτώ παιδιά.

Η Κλάρα Σούμαν θεωρούνταν στην Ευρώπη παιδί θαύμα, ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στο πιάνο. Εξελίχθηκε όχι μόνο στη μεγαλύτερη πιανίστρια της Γερμανίας αλλά και ολόκληρης της εποχής της. Ωστόσο, μετά την πρώτη τρυφερή περίοδο του γάμου τους, ο Σούμαν συνθέτει ακατάπαυστα, αφήνοντας την Κλάρα στην απομόνωση και τη σιωπή.

Η Κλάρα επιθυμώντας να ξαναπαίξει μπροστά σε κοινό, αρχίζει πάλι τις περιοδείες της. Γνωρίζει τεράστια επιτυχία ερμηνεύοντας τα έργα του Σούμαν.

Η καταξίωση της Κλάρα προκαλεί τη ζήλεια του Σούμαν, του οποίου ο ψυχισμός αρχίζει να κλονίζεται. Παρουσιάζει ιλίγγους, τρόμο, ακουστικές παραισθήσεις, φοβίες, αϋπνίες. Παρόλο που αφιερώνεται στη σύνθεση και γράφει αριστουργήματα, η ψυχική του υγεία επιδεινώνεται διαρκώς με αποκορύφωμα τον Φεβρουάριο του 1854 όταν διατείνεται πως τα πνεύματα τού υπαγορεύουν τη μουσική και επιχειρεί να αυτοκτονήσει πέφτοντας στον παγωμένο Ρήνο. Μετά από αυτό το περιστατικό, μεταφέρεται στο ψυχιατρείο του Έντενιχ, λίγο έξω από τη Βόννη.

Η Κλάρα τον στηρίζει σε όλες του τις κρίσεις, ωστόσο οι επιστήμονες της εποχής, μη μπορώντας να παρακολουθήσουν την περιπλοκότητα της περίπτωσης Σούμαν, σηκώνουν τα χέρια ψηλά.

O Μίλτος Φιορέντζης, υπεύθυνος για την σύλληψη και τη σκηνοθεσία της παράστασης μας μιλάει για τη σχέση της ζωής με το θέατρο, αλλά και την εμπειρί τη σκηνοθεσίας.

Ποια ανάγκη και ποια επιθυμία σας παρακίνησαν να ασχοληθείτε με τη ζωή της Κλάρα Σούμαν;
Την περασμένη άνοιξη, το Θέατρο της Οδού Κυκλάδων μου πρότεινε να σκηνοθετήσω μια παράσταση με μουσική αφετηρία. Επειδή εκείνο το διάστημα άκουγα πολύ συχνά το κονσέρτο για πιάνο op. 54 του Σούμαν-ήταν η αγαπημένη μελωδία της ανιψιάς μου-θεώρησα καλό οιωνό της ζωής να ρίξω φως στην ζωή αυτού του σπουδαίου μουσικού. Ξαφνιάστηκα ευχάριστα όταν μελετώντας για τον Σούμαν, συνειδητοποίησα πως η ζωή του ήταν άρρηκτα συνδεδεμένη με αυτή την σπάνια περίπτωση καλλιτέχνη, την Κλάρα Σούμαν. Ακολούθησα το ένστικτό μου και τοποθέτησα την Κλάρα Σούμαν στο κέντρο της πρώτης μου σκηνοθετικής απόπειρας.

Πόσο βαθιά συνδέεται η μουσική με το θέατρο;
Στη δική μου συνείδηση η σχέση μουσικής και θεάτρου είναι απόλυτη, καθοριστική, αμετάκλητη. Πολλοί σοφοί δάσκαλοι καταλήγουν πως η μουσική είναι η τέχνη των τεχνών, πως εμπεριέχεται σε κάθε άλλη μορφή τέχνης. Συγκεκριμένα στο θέατρο, τα πάντα μπορούν να υπακούσουν στην δομή μιας άτυπης παρτιτούρας, στο πεντάγραμμο της οποίας ανοίγεται χώρος για τον λόγο, την κίνηση, την αναπνοή, την δράση, την σκηνική ύπαρξη.

Η μεταφορά βιογραφιών στη σκηνή συνηθίζεται πολύ τα τελευταία χρόνια. Τι χρειάζεται για να πετύχει ένα τέτοιο εγχείρημα;
Οι βιογραφίες είναι πάντα γοητευτικές στην σκηνική τους απόδοση γιατί ικανοποιούν μεγάλο μέρος της περιέργειάς μας να μάθουμε λεπτομέρειες της ζωής των προσώπων που θαυμάζουμε. Ποιούς ερωτεύτηκαν, με ποιους συγκρούστηκαν, με τι σπουδαία επιτεύγματα καταπιάστηκαν και ούτω κάθε εξής. Ωστόσο αυτό που κατά τη γνώμη μου κάνει μια σκηνική βιογραφία ενδιαφέρουσα είναι όταν αποτελεί αφορμή για να διαπραγματευτείς μεγάλα ανθρώπινα ζητήματα που στις ρίζες τους ακουμπούν και τις δικές σου ρίζες.
Όταν η βιογραφία υψώνεται πάνω από την κυριολεξία της ζωής και μιλά για κάτι πολύ πιο μεγάλο.

Πως είναι να σκηνοθετεί ένας ηθοποιός; Πως είναι η εμπειρία της πρώτης φοράς;
Η εμπειρία της πρώτης φοράς είναι πάντα αποκαλυπτική. Όχι μόνο για τα μυστήρια της τέχνης σου που σού αποκαλύπτονται όταν βρεθείς πια παρατηρητής του οράματός σου, αλλά κυρίως για τα απέραντα όρια της ανθρώπινης δημιουργίας με τα οποία έρχεσαι αντιμέτωπος.
Ως σκηνοθέτης είχα ως κύριό μου μέλημα να δημιουργήσω τις απαραίτητες συνθήκες που θα επιτρέψουν σε όλους τους συνεργάτες να είναι ευχαριστημένοι ασκώντας την τέχνη τους. Είναι το πλαίσιο μέσα στο οποίο επιδιώκω να δημιουργώ κι εγώ ως ηθοποιός.

Τι θεωρείτε εσείς στις μέρες μας ρομαντικό κύριε Φιορέντζη;
Να αποδέχεσαι τον άλλο όπως είναι και να τον αφήνεις να ζήσει τη ζωή που ονειρεύεται.

in.gr