Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024
weather-icon 21o
Η Ρηνιώ Κυριαζή μιλά στο in.gr για «Το μικρό πόνι»

Η Ρηνιώ Κυριαζή μιλά στο in.gr για «Το μικρό πόνι»

...

Η σχέση ενός ζευγαριού δοκιμάζεται όταν ο δεκάχρονος γιος τους επιλέγει να πάει στο σχολείο κρατώντας μια σάκα που έχει φιγούρες από την αγαπημένη του σειρά κινουμένων σχεδίων.

Ο διευθυντής ζητάει από τους γονείς να μην ξαναπάει το παιδί στο σχολείο με την συγκεκριμένη σάκα, καθώς προκαλεί. Το αγόρι όμως αρνείται να την αφήσει και έτσι τα επεισόδια κλιμακώνονται και παίρνουν διαστάσεις ανελέητης σκληρότητας. Το σχολείο κατηγορεί το παιδί και ζητάει την απομάκρυνση του.

Οι γονείς του παιδιού, που διαφωνούν μεταξύ τους ως προς το χειρισμό της υπόθεσης, μιλάνε συνεχώς για το παιδί τους αλλά ποτέ με το παιδί τους και φυσικά αποφασίζουν ερήμην του. Η σάκα στην παιδική πλάτη «βαραίνει» και το παιδί προσπαθεί πια να υπερασπιστεί τον εαυτό του ολομόναχο.

Ο συγγραφέας, εμπνευσμένος από αληθινά περιστατικά, εξερευνά τις ευθύνες και τα αίτια του εκφοβισμού, εστιάζει στο θέμα της διαφορετικότητας και της αποδοχής του εαυτού μας και των γύρω μας.

Το Μικρό Πόνι είναι αφιερωμένο από τον ίδιο στη μνήμη δύο παιδιών, του Μάικλ Μορόνες και του Γκρέισον Μπρους, τα οποία το 2014 υπήρξαν τραγικά θύματα κακοποίησης.

Ο Κωνσταντίνος Γιαννακόπουλος και η Ρηνιώ Κυριαζή αναλαμβάνουν να φέρουν στον κάτω χώρο του Θεάτρου του Νέου Κόσμου αυτή την ιδιαίτερη ιστορία σε σκηνοθεσία Σοφίας Καραγιάννη.

Η Ρηνιώ Κυριαζή βρήκε λίγο χρόνο να μας εξηγήσει γιατί είμαστε ανέτοιμοι να δεχθούμε το διαφορετικό και τι επιπτώσεις μπορεί να έχει αυτή η συμπεριφορά μας.

Τι πραγματεύεται το έργο;
Την σκληρή ιστορία ενός ζευγαριού που το παιδί τους πέφτει θύμα σχολικού εκφοβισμού. Οι δύο γονείς δεν είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν το γεγονός κι έτσι άθελά τους εγκληματούν και οι ίδιοι απέναντι στο παιδί τους. Σε έναν κόσμο εχθρικό όπου το εκπαιδευτικό σύστημα αλλά και ολόκληρη η κοινωνία συμπεριφέρονται με σκληρότητα και υποκρισία η οικογένεια παρασύρεται σε μια δίνη συναισθημάτων, σ’ ένα ντόμινο συμπεριφορών και αποφάσεων που μόνο πόνο μπορούν να προκαλέσουν στους ίδιους και το παιδί τους. Στη ροή του έργου αντιλαμβάνονται πολλά και αισθάνονται τις πληγές που έχουν ανοίξει, αναρωτιόμαστε μαζί τους αν είναι πια εφικτό να τις γιατρέψουν;

Ποιούς προβληματισμούς θίγει;
Πόσο ανέτοιμοι είμαστε να δεχτούμε το διαφορετικό και πόσο έτοιμοι να κρίνουμε τους άλλους όταν το πρόβλημα δεν μας αγγίζει. Πόσος φόβος μπορεί να κρύβεται μέσα στις σχέσεις των ανθρώπων από το κρεβάτι τους μέχρι τις δουλειές τους, τις πλατείες, τις σχολικές αυλές. Πόσα λίγα ξέρουμε για κάθε τι που συμβαίνει γύρω μας και πόσα πολλά λέμε. Πώς για όλα κρατάμε την άποψη που μας βολεύει κάθε φορά, αυτή που δεν θα μας ταρακουνήσει, αυτή που δεν θα μας ταράξει και πόσο βαθιά τρομαγμένοι παραμένουμε. Πόσο πρέπει να παλέψουμε για τα ‘αυτονόητα’ όπως είναι η σχέση μας με το παιδί μας. Πώς δεν μας χαρίζεται τίποτα γιατί τη ροπή προς την αδικία, την υποκρισία και το ψέμα πρέπει να τα παλεύεις με νύχια και με δόντια, μέρα νύχτα, σε κάθε αναπνοή, αλλιώς δεν σώζεσαι, είμαστε περικυκλωμένοι.

Ποιό είναι το προφίλ των ηρώων;
Δύο εργαζόμενοι άνθρωποι που παλεύουν να τα βγάλουν πέρα, μορφωμένοι, με ενδιαφέρονται, με χιούμορ…ο χρόνος τους ξεφεύγει, η κούραση της καθημερινότητας είναι μεγάλη, το άγχος να βγουν τα απαραίτητα…Συμβαίνει σ’ αυτούς, θα μπορούσε να συμβεί σε άλλους με δέκα σπίτια και πέντε αυτοκίνητα κι αυτοί φοβισμένοι θα ήταν. Κι αυτοί με κάτι άλλο θα ήταν απασχολημένοι. Και μέσα σ’ όλα γλιστράει ένα παιδί και πέφτει… στη λίμνη; στο κενό; στα ναρκωτικά; στο τίποτα;

Τί αναφορές έχει στο σήμερα;
Ο συγγραφέας εμπνέεται από δύο αληθινά περιστατικά που έλαβαν χώρα στη Βόρεια Καρολίνα το 2014 και αφιερώνει το έργο στον Μάικλ Μορόνες, έντεκα χρόνων που μετά από απόπειρα αυτοκτονίας παραμένει φυτό και στον Γκρέισον Μπρους, εννέα χρόνων που του απαγορεύτηκε η είσοδος στο σχολείο επειδή κρατούσε μια σάκα με φιγούρες της σειράς ‘Μικρό μου πόνι’. Δυστυχώς το έργο θα μπορούσε να είναι αφιερωμένο σε χιλιάδες παιδιά του χτες ή του σήμερα, ας ελπίσουμε όχι του αύριο. Η πλειοψηφία είναι μια πλάνη κι όμως μας ορίζει. Κανείς δεν είναι ίδιος με τον άλλον κι όμως παλεύουμε για το δικαίωμα στη διαφορετικότητα…

Ποιό είναι το μήνυμα που θέλετε να πάρει ο θεατής όταν δει την παράσταση;
Ας προσπαθήσουμε να ανοίξουμε τα μάτια μας πριν είναι αργά, πριν καταστρέψουμε τις ζωές μας και πληγώσουμε τους γύρω μας. Ας αντισταθούμε στην τάση να τα ξέρουμε όλα, να τα κρίνουμε όλα, να τα αποφασίζουμε όλα χωρίς καν την δική μας ψυχή παρούσα. Τουλάχιστον απέναντι στα παιδιά ας είμαστε πιο προσεκτικοί, μόνο καλό θα μας έκανε το μεγάλο τους βλέμμα.

Ποιά είναι η αγαπημένη σας σκηνή;
Όταν η Ιρένε αρχίζει να συνειδητοποιεί πόσο έχει απομακρυνθεί από την αλήθεια του παιδιού της. Περιγράφει τις ζωγραφιές με τις οποίες ο Λουίσμι έχει γεμίσει το δωμάτιό του. Έχει ζωγραφίσει επαναλαμβανόμενα ένα παιδί που όλο και μικραίνει κι ένα φεγγάρι που όλο και μεγαλώνει. Μέσα από τις ζωγραφιές καταλαβαίνει ότι δεν είναι το παιδί που αρνείται να τους μιλήσει αλλά οι ίδιοι που αρνούνται να τον ακούσουν. Πώς το σπίτι τους έχει πάψει να είναι σπίτι κι έχει μετασχηματιστεί σ’ ένα φεγγάρι όπου όσο κι αν φωνάξεις, κανείς δεν μπορεί να σε ακούσει.

Νατάσα Μαστοράκου

in.gr

Sports in

«Τελικός» για Παρτιζάν και Ολυμπιακό στο Βελιγράδι

Ο Ολυμπιακός φιλοξενείται απόψε (28/3, 21:30) στο Βελιγράδι από την Παρτιζάν για την 32η αγωνιστική της Euroleague.

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024