Μελίνα Θεοχαρίδου: To «κορίτσι με τη λίστα» είναι πολύ κοντά μου

Συνέντευξη: Ελισάβετ Σταμοπούλου

Mια λίστα με κάθε υπέροχο πράγμα στον κόσμο, με κάθε πράγμα για το οποίο αξίζει κανείς να ζει. Αυτή τη λίστα δίνει το κορίτσι στη μητέρα και τότε ξετυλίγεται μια ιστορία για την κατάθλιψη, αλλά και την αγάπη. Σε αυτή την ιστορία των Ντάνκαν Μακμίλαν και Τζώνυ Ντόναχο, σε Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα, μυεί τους θεατές η ηθοποιός Μελίνα Θεοχαρίδου.

Εξηγεί πώς διαχειρίζεται μόνη ένα έργο φτιαγμένο για τρεις χαρακτήρες. «Πλατεία και σκηνή είναι ένα, οι θεατές με περιτριγυρίζουν, παίζουν μαζί μου, με στηρίζουν», δηλώνει στο in.gr προτού ανέβει στη σκηνή του Θεάτρου του Νέου Κόσμου για να παρουσιάσει το έργο, η πρεμιέρα του οποίου είναι προγραμματισμένη για τις 10 Μαρτίου.

Το πολυβραβευμένο έργο ανεβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα με ένα μήνυμα για τις απλές και καθημερινές χαρές της ζωής.

«Από την πρώτη στιγμή που το διάβασα, ένιωσα ότι το »κορίτσι με τη λίστα» είναι πολύ κοντά μου. Είναι μια από τις λίγες φορές που δεν χρειάστηκε να αποκωδικοποιήσω τον ρόλο, ταυτίστηκα αμέσως με τον εσωτερικό της κόσμο», δηλώνει η κ. Θεοχαρίδου μιλώντας για τη δική της «αδυναμία».

Η υπόθεση του έργου «Όλα αυτά τα υπέροχα πλάσματα» καθηλώνει. Παρακολουθούμε ένα οικογενειακό δράμα, μια ιστορία για την κατάθλιψη, την αγάπη… τι από όλα αυτά;
Το «Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα» μιλά για την κατάθλιψη, αλλά δεν είναι δράμα, τουναντίον, είναι ένα έργο που υπερχειλίζει χαρά. Ακούγεται αντιφατικό, αλλά αυτή είναι και η χάρη και η πρωτοτυπία του. Το «κορίτσι με τη λίστα» πολεμάει τα δύσκολα, τα «δραματικά», το σκοτάδι, με φως, με χιούμορ, με μικρά και μεγάλα υπέροχα πράγματα. Και εμπλέκει και το κοινό σ’αυτό το παιχνίδι. Το «Όλα αυτά τα υπέροχα πράγματα» είναι πάνω απ’όλα ένα έργο για τις απλές, καθημερινές χαρές της ζωής.

Μέσα από το έργο δίνεται απάντηση στην ερώτηση: «Τι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε γι’αυτούς που αγαπάμε»;
Στο έργο βλέπουμε τι είναι διατεθειμένο το κορίτσι αυτό να κάνει για να βοηθήσει την μητέρα του. Και πώς αυτή της η πράξη αποκτά μια εμβέλεια που δεν μπορούσε να φανταστεί – η λίστα με τα υπέροχα πράγματα αγγίζει ολοένα και περισσότερους ανθρώπους και αλλάζει τελικά την δική της ζωή. Αυτό ίσως να είναι και ένα επιπρόσθετο μήνυμα του έργου: ο χρόνος και η ενέργεια που αφοσιώνεις σε μια πράξη αγάπης, σου επιστρέφεται πολλαπλάσια.

Σε ένα σκηνικό όπου η αγάπη κατέχει πρωταγωνιστικό ρόλο, πώς διαμορφώνεται ο ρόλος της μητέρας και πώς του κοριτσιού;
Η ιστορία μάς ταξιδεύει από το 1992 μέχρι και το 2017, οπότε βλέπουμε τους χαρακτήρες να περνούν μέσα από πολλές διακυμάνσεις, χαρές και λύπες που επηρεάζουν την σχέση τους και διαμορφώνουν την προσωπικότητα του κοριτσιού. Η κατάθλιψη της μητέρας φέρνει μια ταχύρρυθμη ενηλικίωση του κοριτσιού και ανταλλαγή ρόλων στη σχέση γονιού-παιδιού ως προς το ποιος φροντίζει ποιον. Η δύσκολη αυτή συνθήκη όμως, γίνεται αφορμή για την απαρχή της λίστας…

Διαβάζουμε για τρεις χαρακτήρες, στη σκηνή όμως δεν εμφανίζονται ούτε δύο. Πώς διαχειρίζεστε μόνη στο σανίδι την παράσταση;
Αν και η μόνη ηθοποιός, δεν είμαι μόνη επί σκηνής. Πλατεία και σκηνή είναι ένα, οι θεατές με περιτριγυρίζουν, παίζουν μαζί μου, με στηρίζουν. Είναι μια παράσταση πολύ ιδιαίτερη – ένας μονόλογος που δεν είναι μονόλογος, μια παράσταση που παίζεται μαζί με το κοινό.

Οι έννοιες αγάπη και ευτυχία θίγονται σε σημαντικό βαθμό μέσα στο έργο. Υπάρχει ορισμός της ευτυχίας; Εσείς πώς θα την ορίζατε;
Η ευτυχία στο έργο είναι η ικανότητα να αναγνωρίζεις την ομορφιά, την μαγεία σε πράγματα απλά και καθημερινά. Όπως όλες οι ικανότητες, εξαρτάται εν μέρει από την «φύση» μας και εν μέρει από μια ενσυνείδητη προσπάθειά μας να την καλλιεργήσουμε. Αυτός ο ορισμός της ευτυχίας, σαν ικανότητα, πιστεύω είναι πολύ διορατικός.

Η δυστυχία και η κατάθλιψη από ποια χαραμάδα τρυπώνουν; Πώς υφίστανται μέσα στο έργο;
Η δυστυχία και η κατάθλιψη τρυπώνουν από παντού στο έργο, όπως και στη ζωή. Τα προβλήματα και οι απογοητεύσεις είναι ένα αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας. Τα υπέροχα πράγματα όμως είναι κι αυτά παντού γύρω μας, είναι κι αυτά αναπόσπαστο μέρος της καθημερινότητάς μας. Φτάνει να τα προσέξουμε.

Τα χαρακτηριστικά των ηρώων φαντάζουν από τη μια γνώριμα και από την άλλη μακρινά. Υπάρχει κάποιος χαρακτήρας μέσα στο έργο με τον οποίο να ταυτίζεστε περισσότερο;
Από την πρώτη στιγμή που το διάβασα, ένιωσα ότι το «κορίτσι με τη λίστα» είναι πολύ κοντά μου. Είναι μια από τις λίγες φορές που δεν χρειάστηκε να αποκωδικοποιήσω τον ρόλο, ταυτίστηκα αμέσως με τον εσωτερικό της κόσμο. Νομίζω πως κι εγώ, όπως κι εκείνη, προσπαθώ πάντα να δω, να γευτώ και να χαρώ τα μικρά υπέροχα πράγματα. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν σε αγγίζουν οι λύπες. Αλλά επιλέγεις το φως – ενσυνείδητα, επιλέγεις και ενσωματώνεις την νίκη του φωτός.

Πληροφορίες
Θέατρο Νέου Κόσμου – Κάτω Χώρος
Από 10.3.2017 μέχρι 9.4.2017
Τετάρτη 21:15
Πέμπτη 21:15
Παρασκευή 21:15
Σάββατο 21:15
Κυριακή 19:00

Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία – Επιμέλεια κίνησης: Ιόλη Ανδρεάδη
Προσαρμογή κειμένου: Ιόλη Ανδρεάδη, Άρης Ασπρούλης
Παίζει η ηθοποιός: Μελίνα Θεοχαρίδου

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ