Θωμάς Διάφας: «Δεν έχουμε αλλάξει καθόλου εμείς οι (ομο) ερωτικοί»

Μαρία Πετροπούλου

«Συνήθιζα ανέκαθεν να μετατρέπω σε ποίηση οποιαδήποτε εμπειρία είχα στη ζωή μου» εξηγεί στο in.gr ο Θωμάς Διάφας, συγγραφέας του βιβλίου «Ομοερωτική Ποίηση» και δημιουργός της ομώνυμης παράστασης- περφόρμανς.

Ο 30χρονος δημιουργός, παρά τη νεαρή του ηλικία, έχει συμμετάσχει σε σημαντικά πρότζεκτ στη Σαραγόσα της Ισπανίας, στη Ζυρίχη και στο Λονδίνο. Αυτή την περίοδο συνεργάζεται με την Biennale της Αθήνας και βρίσκεται σε πρόβες με την ομάδα του, αφού θα παρουσιάσει τη νέα του περφόρμανς.

Εμπνευσμένη από το Συμπόσιο του Πλάτωνα, η «Ομοερωτική Ποίηση» ανοίγει ένα νέο διάλογο, όπου οι συμμετέχοντες «εραστές» και «ερωμένοι» αναλύουν, αλλά και αμφισβητούν τις σύγχρονες Θεωρίες του Φύλου.

Το έργο γράφτηκε κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του κ. Διάφα,την ώρα που στην Ευρώπη εμφανιζόταν το προσφυγικό ζήτημα. Στο σημείο αυτό, αξίζει να επισημανθεί ότι η περφόρμανς «αφιερώνεται με συγκίνηση σε αυτούς που έμειναν πίσω να ελπίζουν ότι θα σωθούν».

«Έγραφα κυρίως για τον έρωτα και έτσι όταν αποφάσισα να κάνω μεταπτυχιακές σπουδές στη λογοτεχνία, έψαχνα να βρω έναν κοινό κώδικα μεταξύ εμού και του ακαδημαϊκού κόσμου». Αρχικά, ο δημιουργός πραγματοποίησε έρευνα στην ισπανόφωνη πορνογραφία, μέχρις ότου ανακάλυψε τον queer ισπανόφωνο κόσμο.

«Μιας και η ποίησή μου είναι queer, με αφορμή τις ήδη υπάρχουσες θεωρίες, ξεκίνησα να αναλύω τα πάθη και τους πόθους μου, να τους μετατρέπω σε δοκίμια». Έτσι, δημιουργήθηκε η «Ομοερωτική Ποίηση». Όπως υπογραμμίζει ο ίδιος, μπήκε στη διαδικασία της δημιουργίας εικόνων που πηγαίνουν σε αντίθεση με τα όσα υπερασπίζεται, με στόχο τη γέννηση μιας νέας αλήθειας που να πηγαίνει το βιβλίο ένα βήμα πιο πέρα.

Οι εμπειρίες του, σε προσωπικό και πολιτικό επίπεδο οδήγησαν στη συγγραφή του έργου. Ποια συναισθήματα, ωστόσο, είναι αυτά που καθόρισαν την ψυχοσύνθεσή του κι έκαναν απαραίτητη την εξωτερίκευσή τους; «Όλα συμπεριλαμβάνονται σε ένα μικρό ποίημα», απαντά ο κ. Διάφας.

Πρόσφυγες στη Λέσβο και στην Κω
Και γω να ψάχνω να ερωτευτώ
-Τι ειρωνεία-
Πώς να αντέξει η ψυχή
Την λιμοκτονία;

Όπως προαναφέρθηκε, η «Ομοερωτική Ποίηση» είναι βαθιά επηρεασμένη από το Συμπόσιο του Πλάτωνα. «Με άγγιξε στο σύνολό του αυτός ο διάλογος» τονίζει ο δημιουργός. «Με πάρα πολύ απλό τρόπο ένιωθα να ξεμπροστιάζομαι αφού είχα με ‘αυτούς’ κοινές ανησυχίες, και ακόμα σημαντικότερο, κοινές εμπειρίες. Δεν έχουμε αλλάξει καθόλου εμείς οι (ομο) ερωτικοί».

Οι αρχαίοι Έλληνες δεν αναζήτησαν ποτέ αιτίες για να εξηγήσουν την ομοφυλοφιλία, τον «ομοερωτισμό». Το αποδέχονταν ως κάτι φυσικό. Εμείς, στην Ελλάδα του 2016, καταβάλλουμε προσπάθεια επεξήγησής της, διοργανώνουμε εκστρατείες για τα δικαιώματα των «ομοερωτικών» ανθρώπων, σα να είναι κάτι διαφορετικό. Γιατί συμβαίνει αυτό; Δεν πρόκειται, απλά, για μια μορφή (από τις πολλές) έρωτα;

«Επιτρέψτε μου να πω, ότι η πλειοψηφία των εκστρατειών που γίνονται, υπερασπίζονται τη σεξουαλική πρακτική και όχι το σύνολο της προσωπικότητας των ομοερωτικών. Δε θεωρώ ότι θα γίνει ποτέ κανείς αποδεκτός αν είναι μόνο το κρεβάτι του και τίποτε άλλο. Όταν ξεκινήσουμε πραγματικά να μιλάμε και να υπερασπιζόμαστε τον έρωτα ως συναίσθημα (και όχι μόνο ως πρακτική), τότε δε θα υπάρξει λόγος για εκστρατείες ούτε για υπεράσπιση αλλά ούτε και επεξήγηση. Όπως λένε και οι (πιο) ειδικοί, η διαφορά μεταξύ ημών και των αρχαίων προγόνων είναι, ότι οι μεν ασχολούνταν αποκλειστικά με τις ορμές ενώ οι σύγχρονοι, με ποιο φύλο τις εκτονώνει. Αν πάψει να υπάρχει η έννοια της σεξουαλικής ταυτότητας, θα πάψουν να υπάρχουν και οι μεταξύ μας διαφορές».

Υπάρχει, άραγε, η έννοια του «χυδαίου» στον έρωτα; Μπορεί να είναι «χυδαία» η οποιαδήποτε μορφή έρωτα και η οποιαδήποτε εξωτερίκευσή του; Ο δημιουργός ορίζει ως «χυδαίο» ο,τιδήποτε απομυθοποιεί τον άνθρωπο, ο,τιδήποτε υπερτονίζει κάποια στοιχεία του, μειώνοντας σκοπίμως κάποια άλλα. «Το ‘χυδαίο’ θέλει τον άνθρωπο ηλίθιο και καλύπτει οποιαδήποτε πράξη τον οδηγεί στο φως. Φως είναι η ποίηση (ό,τι και να σημαίνει αυτό).

Είναι αυτή η περφόρμανς αυστηρώς ακατάλληλη για «ηθικολόγους»;

«Ηθικολόγοι υπερασπιστές και αναλυτές ποιάς ηθικής; Υπάρχει μόνο μια;» αναρωτιέται ο κ. Διάφας. Υπάρχει ελληνική, αγγλική, ιταλική ηθική; Κατανοείται η ηθική ως έννοια από όλους; «Από τη στιγμή που δεν υπάρχει φυσικός θάνατος αθώων ανθρώπων, η περφόρμανς δεν είναι ακατάλληλη για κανέναν» καταλήγει, ενώ αυτό που θα ήθελε να «πάρει» μαζί του ο θεατής φεύγοντας, είναι «τον εαυτό του, έτοιμο για έρωτα (ό,τι και να σημαίνει αυτό)».

*Οι φωτογραφίες από την παράσταση έχουν παραχωρηθεί αποκλειστικά στο in.gr

* Κάθε Παρασκευή, Σάββατο, Κυριακή στις 21.30 από τις 21 Οκτωβρίου
Τιμές εισιτηρίων: 10€ (με κρασί)
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Απαραίτητη η κράτηση θέσης – Τηλ: 6906185155

ΠΡΟΣΩΡΙΝΟΣ
Δεινοκράτους 103, Κολωνάκι, 11521
Σταθμός Μετρό: Μέγαρο Μουσικής

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ
https://www.facebook.com/poiisi

entertainment.in.gr