Oregon: Τρομοκρατημένοι από την εκλογή Τραμπ, είναι ντροπή

Συνέντευξη: Ελισάβετ Σταμοπούλου

Βρέθηκαν στον Λυκαβηττό πριν από 30 χρόνια για να παρουσιάσουν μια διαφορετική εκδοχή της τζαζ. Δεν άφησαν τις μνήμες από εκείνη την εμφάνισή τους να ξεθωριάσουν, αλλά έδωσαν ξανά ραντεβού με το ελληνικό κοινό στο Half Note.

Oι Oregon θα παρουσιάζουν τις δημιουργίες τους στην εγχώρια σκηνή μέχρι την Τρίτη, αναδεικνύοντας τη γοητεία του αυθόρμητου και την αξία της συλλογικότητας.

Η ιστορία της μπάντας γυρνά το χρόνο πίσω στη δεκαετία του 1970 όταν ο κιθαρίστας Ραλφ Τάουνερ και ο μπασίστας Γκλεν Μουρ, παλιοί φίλοι και λάτρεις της μουσικής του πιανίστα Μπιλ Έβανς, συνάντησαν στο γκρουπ «Paul Winter Consort» τον Πολ Μσάντλες(κόρνο και μπάσο κλαρίνο) και τον Κολλίν Βυόλκοτ (σιτάρ και tablas). Με συναίσθημα και μελωδικούς οδηγούς, ανέδειξαν έναν πρωτότυπο και καινοφανή συνδυασμό οργάνων.

Η μπάντα κατάφερε να διατηρήσει την καλλιτεχνική της ισορροπία παρά το αυτοκινητιστικό δυστύχημα που κόστισε την ζωή στον Κολλίν Βυόλκοτ, το φθινόπωρο του ΄84.

Ο Ραλφ Τάουνερ, ιδρυτικό μέλος των Oregon, σε συνέντευξή του στο in.gr δεν μιλά μόνο για τα μυστικά της μουσικής του, αλλά ως Αμερικανός θίγει το θέμα της εκλογής του Ντόναλντ Τραμπ κάνοντας λόγο για «τρόμο», «γελοιότητα» και «ντροπή».

Μέσο έκφρασης, αλλά και μέσο πειραματισμού αποτελεί για εσάς η τζαζ. Το πρώτο σας άλμπουμ είχε τίτλο Music of Another Present Era. Επιβεβαιώνετε εκείνους που ισχυρίζονται ότι όραμά σας είναι η δημιουργία ενός νέου κεφαλαίου στην ιστορία της τζαζ;
Αποτελέσαμε μέρος ενός κινήματος. Πολλές μπάντες, επηρεασμένες από τον τόπο προέλευσης των μουσικών τους, έχουν συγκρουστεί με τα παραδοσιακά στοιχεία της τζαζ, δημιουργώντας κάτι νεό. Εμείς ως μπάντα προσπαθούμε να γράφουμε πρωτότυπη μουσική μέσα από μεθόδους αυτοσχεδιασμού. Δημιουργήθηκε έτσι ένα νέο κίνημα. Ένα κίνημα που έφερε νέο αέρα.

Έχετε χαρίσει στο κοινό ασυνήθιστες δημιουργίες. Τι κρύβεται πίσω από τον αυτοσχεδιασμό; Υπάρχει κάποιο μήνυμα που να στέλνετε σε εκείνους που σας ακολουθούν;
Θέλουμε να αναδείξουμε τις δυνατότητες που έχει ο άνθρωπος όταν είναι συγκεντρωμένος και εργάζεται μεθοδικά πάνω σε κάτι αξιοποιώντας τη δύναμη που του προσφέρει η συλλογικότητα. Μουσικά αυτό που παράγουμε θυμίζει κάτι αφαιρετικό, στην ουσία όμως είναι η χαρά της δημιουργίας που επιτυγχάνεται μέσα από συγκέντρωση και υπομονή.

Αναφέρατε προηγουμένως ότι ελίσσεστε μέσω του αυτοσχεδιασμού. Πώς συνυπάρχουν στοιχεία από την σύγχρονη και κλασική μουσική στις δουλειάς σας;
Είναι αποτέλεσμα της συνεργασίας τεσσάρων ατόμων που γνωρίζουν από κλασική μουσική. Ο καθένας από εμάς έχει ασχοληθεί, πριν ακόμη και από τη σύσταση της μπάντας, με παραδοσιακή τζαζ μουσική. Προσωπικά έχω παίξει πιάνο για τζαζ μπάντες στη Νέα Υόρκη. Από την άλλη, έχω δουλέψει δίπλα σε Βραζιλιάνους μουσικούς. Η μουσική που παράγουν οι Oregon έχει επηρεαστεί τόσο από τη σύγχρονη όσο και την κλασική μουσική.

Πριν από 30 χρόνια επισκεφτήκατε για πρώτη φορά την Αθήνα για να παραχωρήσετε συναυλία στον Λυκαβηττό. Από μια Ελλάδα της δεκαετίας του 1980, τι μπορείτε να θυμηθείτε;
Μιλούσα πριν από λίγες ημέρες με τον μουσική των Oregon, Πολ Μσάντλες για την πρώτη φορά που παρουσιάσαμε τις δημιουργίες μας στην Ελλάδα. Συναισθήματα ικανοποίησης μάς είχε αφήσει η συναυλία εκείνη στον Λυκαβηττό, ένα υπέροχο μέρος. Μια διαφορετική εμπειρία αντλήσαμε παίζοντας μουσική εκεί. Από τις ΗΠΑ, από όπου προερχόμαστε, βρεθήκαμε σε έναν αρχαίο μέρος. Μας άρεσε η ατμόσφαιρα που κυριαρχούσε.

Τρεις δεκαετίες αργότερα, παρουσιάζετε τη μουσική σας σε ένα περιβάλλον αρκετά διαφορετικό. Διαφορετικό λόγω της σημαντικής ύφεσης που θέτει νέα δεδομένα και δημιουργεί καινούριες ανάγκες.
Γνωρίζω τι σημαίνει να βρίσκεται μια χώρα σε ύφεση γιατί ζω στην Ιταλία που έχει έρθει αντιμέτωπη με οικονομικές δυσκολίες. Οι άνθρωποι όμως με δύναμη συνεχίζουν να παλεύουν για ζωή παρά το διεφθαρμένο κλίμα που επικρατεί εξαιτίας της κυβέρνησης

Προέρχεστε από τις ΗΠΑ. Το αποτέλεσμα των αμερικανικών εκλογών ερμηνεύτηκε από πολλούς ως κάτι αναμενόμενο σε μια εποχή που η κρίση δεν έχει «χτυπήσει» μόνο τον οικονομικό τομέα, αλλά έχει οδηγήσει στην ανάδειξη ακραίων φωνών. Πώς αισθανθήκατε όταν είδατε τον Ντόναλντ Τραμπ να αναλαμβάνει την προεδρία των ΗΠΑ;
Τρομοκρατημένος. Είναι απίστευτο που αυτός ο απαίσιος άνθρωπος κατάφερε να εκλεγεί. Μιλάμε για ό,τι πιο ντροπιαστικό έχε συμβεί. Αυτός ο άνθρωπος έχει φτάσει ως εκεί που έχει φτάσει όντας γελοίος. Είναι μια κινούμενη ντροπή.

Μετά την εκλογή Τραμπ έχουν συσταθεί δυο ομάδες προβληματισμού. Σύμφωνα με τη μια, δεν θα συντελεστούν σημαντικές αλλαγές στον παγκόσμιο χάρτη με τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ και σύμφωνα με την άλλη ένα νέο κεφάλαιο ανοίγει, ένα κεφάλαιο με θέμα το τέλος της λογικής. Εσείς σε ποια ομάδα ανήκετε;
Πραγματικά φοβάμαι γιατί ο Τραμπ θα καταφέρει, πιστεύω, να εμποδίσει την επίτευξη της προόδου. Ο καθένας από μας, ωστόσο, οφείλει να παλεύει και να δημιουργεί κάτι ξεχωριστό, όπως είναι η μουσική.

Τι σας φοβίζει στις ΗΠΑ με πρόεδρο τον Ντόναλντ Τραμπ;
Πριν εκλεγεί νόμιζα ότι η υποψηφιότητά του ήταν προϊόν αστεϊσμού. Πλέον όμως δεν είναι. Μιλάμε για κάτι τρομακτικό.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ