Gadjo Dilo: Οι «τρελοί μπαλαμοί» που διασκευάζουν Τσιτσάνη σε gypsy jazz ρυθμούς μιλάνε στο in.gr

Ποιοι είναι οι Gadjo Dilo και πότε εμφανίστηκαν στα μουσικά πράγματα;

Κώστας Μητρόπουλος – κιθάρα
Σωτήρης Πομόνης – κιθάρα
Νίκος Βλάχος (Tattoo) – κοντραμπάσο
Σέργιος Χρυσοβιτσάνος – βιολί
Γιώργος Τσιατσούλης – ακορντεόν
Ηλιάνα Τσαπατσάρη – φωνή

«Gadjo Dilo». Tι σημαίνει το όνομά σας και πως προέκυψε;
«Το όνομα είναι παρμένο από το ομότιτλο κινηματογραφικό έργο του Tony Gatlif και στη γλώσσα των Ρομά σημαίνει «παλαβιάρης μη-τσιγγάνος». Ο πρωταγωνιστής της ταινίας αναζητά μέσα στον καταυλισμό των τσιγγάνων τις μνήμες του παρελθόντος του. Έτσι λοιπόν κι εμείς, οι τρελοί μπαλαμοί, ανακαλύπτουμε μέσα στο πολύχρωμο σύμπαν της gypsy jazz τις μνήμες και τα αρώματα του τόπου μας.»

Είναι γνωστό πως έμπνευσή σας αποτελεί ο μεγάλος κιθαρίστας Django Reinhardt. Εκτός από τον Django, ποιες άλλες είναι οι επιρροές της μουσικής σας;
«Ο Django φυσικά ως πατέρας του είδους αποτελεί μια μεγάλη δεξαμενή έμπνευσης και υλικού για μελέτη, όμως δεν είναι η μόνη επιρροή. Στα πλαίσια της σπουδής μας στο είδος αυτό γνωρίζουμε και θαυμάζουμε όλους τους μεγάλους αυτούς δεξιοτέχνες της «σχολής» που δημιούργησε ο Django, τους μελετούμε, τους «αντιγράφουμε», μας γίνονται έμμονη ιδέα, κοιμόμαστε με τη σκέψη τους και ξυπνούμε έτοιμοι να μετουσιώσουμε αυτή τη σχέση αγάπης στους δικούς μας μουσικούς πειραματισμούς. Βεβαίως, σαν καλλιτεχνική προσωπικότητα ο καθένας απο μας προέρχεται απο διαφορετικούς χώρους και έχει στο κεφάλι του, στα χέρια του και στην καρδιά του τη δική του μουσική ιστορία. Να τονίσουμε τέλος οτι, έχοντας ζήσει και μεγαλώσει στην Ελλάδα, έχουμε πάντα κάτω από το δέρμα μας την ελληνική μουσική παράδοση, και το έργο των μεγάλων μαστόρων αυτής αποτελεί κύρια επιρροή.»

Το είδος της μουσικής με το οποίο ασχολείστε, αντικειμενικά δεν είναι τόσο διαδεδομένο στη χώρα μας. Θα θέλαμε να πείτε δυο λόγια για αυτό, στο κοινό που δεν είναι ιδιαίτερα μυημένο σε αυτό το είδος μουσικής.
«Η gypsy jazz, ή αλλιώς jazz manouche, είναι ένα μουσικό υποείδος της jazz που πρωτοξεκίνησε στη Γαλλία του 1930 από τον τσιγγάνο κιθαρίστα Django Reinhardt, ο οποίος καθιέρωσε έναν ιδιαίτερο τρόπο παιξίματος του swing της εποχής, με ιλιγγιώδεις ρυθμούς και σκοτεινές, τσιγγάνικες μελωδίες. Η μουσική αυτή παίζεται συνήθως με ακουστικά όργανα και χωρίς ντραμς, με τις κιθάρες να αναλαμβάνουν το ρόλο του κρουστού και όλα τα όργανα να συμπράττουν αυτοσχεδιαστικά στη δημιουργία του μουσικού έργου.»

Πώς ανταποκρίνεται το κοινό στη μουσική σας και τι ατμόσφαιρα επικρατεί στα live σας;
«Μας δίνει μεγάλη χαρά το ότι βρίσκουμε μεγάλη ανταπόκριση από το ελληνικό και ξένο κοινό. Στα live μας όλοι συμμετέχουν με τον τρόπο τους, άλλοι σιγοτραγουδώντας, άλλοι χορεύοντας, άλλοι απολαμβάνοντας το δεξιοτεχνικό παίξιμο των οργάνων και άλλοι διαπιστώνοντας το ότι τελικά η μουσική αυτή δεν είναι πολύ μακριά από τα δικά τους ακούσματα. Ναι μεν, όπως αναφέρατε, ο κόσμος δεν είναι ιδιαίτερα μυημένος στη gypsy jazz, όμως θα αισθανθείτε μια παράξενη οικειότητα όταν βάλετε δίπλα δίπλα την κιθάρα του Django και το μπουζούκι του Χιώτη!»
Mιλήστε μας για το πρώτο σας άλμπουμ που κυκλοφορεί ήδη, πώς λέγεται, τι περιλαμβάνει και σε ποια σημεία μπορεί να το βρει το κοινό;
«Το δυνατό χαρτί μας είναι οι ζωντανές μας εμφανίσεις, μιας και η μουσική αυτή είναι κατά βάση αυτοσχεδιαστική, γεννιέται και πεθαίνει κατά τη διάρκεια της μουσικής παράστασης. Το καλοκαίρι που μας πέρασε όμως, συλλέξαμε και καταγράψαμε υλικό αυτών των πειραματισμών και το παρουσιάζουμε στο πρώτο μας άλμπουμ, το οποίο φέρει τον τίτλο «Manouce de grec», δηλαδή ελληνική manouche, και κυκλοφόρησε πρόσφατα σε δική μας παραγωγή. Μέσα σ’ αυτό ενορχηστρώνουμε και επαναδιατυπώνουμε στο πλαίσιο της gypsy jazz δέκα κομμάτια του ελληνικού ρεπερτορίου, ρεμπέτικα και λαϊκά, αυτοσχεδιάζουμε πάνω στις φόρμες τους, παίζουμε με το ρυθμό και την αρμονία, αφηγούμαστε λίγο διαφορετικά την ιστορία τους και σας καλούμε να απολαύσετε αυτό το πάντρεμα απενοχοποιημένα και με ερευνητική διάθεση. Το δίσκο τον βρίσκετε σε επιλεγμένα δισκοπωλεία και βιβλιοπωλεία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, σε ηλεκτρονικές πλατφόρμες όπως In ART shop, http://www.shop-inart.gr/#!/~/category/id=6528809&offset=0&sort=normal, CdBaby (http://www.cdbaby.com/cd/gadjodilo1) , Αmazon και iTunes, αλλά φυσικά και στις μουσικές μας παραστάσεις ανά την Ελλάδα, αναλυτικά στη σελίδα μας στο Facebook.»

Η διασκευή παλιών λαϊκών και ρεμπέτικων τραγουδιών -ιδιαίτερα αγαπημένων στο ελληνικό κοινό- δεν είναι και ένας εύκολος δρόμος/τρόπος, μια σταθερή συνταγή ώστε να γίνει πιο γνωστή η δουλειά σας, αφού πάντα το κοινό στέκεται να ακούσει ένα παλιό κομμάτι αγαπημένο και το ακούει ευχάριστα;
«Σίγουρα η οικειότητα αυτή είναι το μέσο να φέρουμε τη μουσική που αγαπούμε και στα αυτιά ενός κοινού που δε θα ερχόταν σε μια συναυλία gypsy jazz. Και από την αντίθετη μεριά, με τον τρόπο αυτό φέρνουμε και στα αυτιά του ξένου κοινού μια γεύση της ελληνικής μουσικής, μέσα από ένα στυλ που του είναι οικείο. Ζητούμενο όμως για κάθε μουσικό δεν είναι το να «γίνει γνωστός», αλλά το να δοκιμάσει, να πειραματιστεί, να αναζητήσει τρόπους να συνθέσει τις διαφορετικές μουσικές του καταβολές ώστε να δημιουργήσει νέα πεδία έκφρασης. Τα παλιά ρεμπέτικα και λαϊκά δεν είναι μόνο «αγαπημένα στο κοινό», αλλά αποτελούν συνθέσεις μεγάλων μαστόρων και αξίζουν χίλιες φορές να εξερευνηθούν μουσικά με τον τρόπο που εξερευνά π.χ. ένας μουσικός της jazz ένα jazz standard.»

Σε τι στίχο προτιμάτε να τραγουδάτε, ελληνικό ή ξένο;
«Νομίζω πως δεν τίθεται τέτοιο δίλημμα. Κάθε κομμάτι, είτε είναι ελληνικό είτε αμερικάνικο ή γαλλικό, μέσα από το στίχο του παρουσιάζει μια ιστορία, και είναι χρέος του ερμηνευτή να την αφηγηθεί με τον καλύτερο τρόπο -σύμφωνα με την αισθητική του και σύμφωνα με το μουσικό πλαίσιο που προσφέρουν οι συμπαίκτες του. Φυσικά, στο live είναι εντελώς διαφορετική η αίσθηση να τραγουδάς στη γλώσσα του κοινού που βρίσκεται μπροστά σου, όμως εκπλαγήκαμε ευχάριστα όταν, σε διεθνή φεστιβάλ με ξενόγλωσσο κοινό βλέπαμε τον κόσμο από κάτω να συμμετέχει και να δέχεται τον ελληνικό στίχο σαν να τον καταλαβαίνει.»

Πρόσφατα εμφανιστήκατε ζωντανά στη Θεσσαλονίκη και συγκεκριμένα στο Club Mylos. Τον επόμενο καιρό που μπορούμε να ακούσουμε live τους Gadjo Dilo;
«Κάθε φορά που ανεβαίνουμε στη Θεσσαλονίκη περνάμε υπέροχα! Η επόμενή μας στάση είναι στην όμορφη σκηνή του Gazarte στις 8 Φεβρουαρίου, και ακολουθούν πολλές παραστάσεις σε μουσικές σκηνές της Αθήνας και της επαρχίας. Ενημερώνουμε σχεδόν καθημερινά τη σελίδα μας στο facebook, https://www.facebook.com/GadjoAthens, οπότε εκεί θα βρίσκετε πάντα πληροφορίες εγκαίρως!»

Το καλοκαίρι βρεθήκατε σε δυο διεθνή Jazz Festival στα Βαλκάνια. Πώς ήταν ως εμπειρία για εσάς η συμμετοχή σας σε αυτά;
«Το φετινό καλοκαίρι ζήσαμε μια πολύ όμορφη εμπειρία με τη συμμετοχή μας σε δυο από τα μεγαλύτερα φεστιβάλ των Βαλκανίων, στο Bansko International Jazz Festival στη Βουλγαρία και στο Nisville Jazz Festival στη Σερβία. Μιας και η «τσιγγάνικη ψυχή» μας δεν εξαντλείται στο είδος μουσικής που παίζουμε, μαζέψαμε την όμορφη οικογένειά μας σε τρία αυτοκίνητα, φορτώσαμε τα όργανα και ταξιδέψαμε οδικώς, σαν ένα πολύχρωμο καραβάνι, περνώντας ένα απίστευτο δεκαπενθήμερο. Γνωρίσαμε διαφορετικά μέρη και ανθρώπους και παρουσιάσαμε τη δουλειά μας σε ένα κοινό που την εισέπραξε με τον πιο θετικό τρόπο. Ήταν πολύ συγκινητικό να βλέπουμε μπροστά μας ένα τεράστιο κοινό διαφόρων εθνικοτήτων να σηκώνεται όρθιο και να συμμετέχει στη γιορτή μας χορεύοντας ασταμάτητα στο άκουσμα ελληνικών τραγουδιών.»

Θεωρείτε πως έχουν υλοποιηθεί κάποιοι στόχοι στην, έως τώρα, πορεία σας;
«Σίγουρα με την ηχογράφηση του δίσκου, «Manouche De Grec», έχει υλοποιηθεί ένας πρώτος στόχος, αυτός της καταγραφής μέρους της δουλειάς μας ώστε αυτή να παρουσιαστεί σε ευρύτερο κοινό. Επίσης, είχαμε τη χαρά και την τύχη να συμμετάσχουμε σε πολύ σημαντικά μουσικά γεγονότα και να παίξουμε σε πολλές και διαφορετικές σκηνές με ακροατήριο που εκτίμησε τη μουσική και την παρουσία μας. Πέρα από αυτά, όπως γνωρίζετε εμείς οι μουσικοί θα έχουμε πάντα την καλλιτεχνική «πείνα» που μας ωθεί σε περισσότερη μελέτη, περισσότερη εξερεύνηση, περισσότερη δουλειά, άρα νομίζω πως δεν υπάρχει η έννοια «στόχος», εκτός από την ίδια τη φευγαλέα απόλαυση του παιξίματος και της δημιουργίας.»

Με ποιους καλλιτέχνες θα θέλατε να βρεθείτε μαζί στη σκηνή ή να συνεργαστείτε δισκογραφικά;
«Δύσκολη ερώτηση. Δύσκολη, επειδή είναι αδύνατο να σας πούμε ένα-δυο ονόματα, τη στιγμή που εκτιμούμε και θαυμάζουμε και μελετούμε το έργο τόσων πολλών αξιόλογων μουσικών και ερμηνευτών και φυσικά θα θέλαμε να δούμε πώς θα ταιριάζαμε με εκείνους πάνω στη σκηνή. Να σας πούμε ένα μυστικό: έχουμε στα σκαριά μια σύμπραξη επί σκηνής με ένα σημαντικότατο καλλιτέχνη, αλλά θα το μάθετε κι εσείς κι εμείς όταν το σιγουρέψουμε!»

Ποια είναι τα επόμενα σχέδια σας; Δουλεύετε πάνω σε νέα τραγούδια για επόμενη δισκογραφική δουλειά;
«Συνεχίζουμε τις συναυλίες στην Ελλάδα με σκοπό να συστηθούμε καλύτερα σε μεγαλύτερο κοινό και να παρουσιάσουμε το σύνολο της δουλειάς μας και σε ανθρώπους που ίσως είχαν μόνο τη δυνατότητα να ακούσουν ένα τραγούδι μας στο ραδιόφωνο. Δουλεύουμε πάντα πάνω σε νέο υλικό (και πολλές φορές το «δοκιμάζουμε» στις παραστάσεις μας), αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουμε κατασταλάξει στο πώς θα είναι η επόμενη δισκογραφική μας δουλειά. Προς το παρόν απολαμβάνουμε το παίξιμο και την εξερεύνηση, και φυσικά την παρέα -μουσική και φιλική- ο ένας του άλλου!»

Συνέντευξη: Τζωρτζίνα Ντούτση

Ιnfo
Toυς Gadjo Dilo θα τους δείτε στο Gazarte το Σάββατο 8 Φεβρουαρίου 2014 (Βουτάδων 32-34 Γκάζι, τηλ.: 210 3460347)
Τιμές Εισιτηρίων:
Προπώληση: A ζώνη: 15 ευρώ – Β ζώνη: 12 ευρώ – Όρθιοι: 7 ευρώ
Ταμείο: A ζώνη: 17 ευρώ – Β ζώνη: 14 ευρώ – Όρθιοι: 9 ευρώ
Ώρα έναρξης στις 22.00