Η Αντζελίνα Τζολί ξεσπά σε συνέντευξή της για την παρουσίαση της νέας της ταινίας

Τζένη Παπαγεωργίου

Την τρίτη της ταινία της ως σκηνοθέτης, με τίτλο «First They Killed my Father», παρουσίασε η Αντζελίνα Τζολί, όχι στο Χόλιγουντ αλλά στη χώρα που έχει σχέση με το θέμα της ταινίας, την Καμπότζη. Η ταινία έχει να κάνει με τη γενοκτονία, το ρόλο της πολιτικής και την οικογένεια…

Είναι μια παραγωγή του Netflix, που μετά την επίσημη πρώτη πρεμιέρα της, στους αρχαίους ναούς του Ανγκορ Βατ, παρουσία του Βασιλιά της Καμπότζης, ανθρώπων που επέζησαν της γενοκτονίας και πλήθος κόσμου, αναμένεται στον υπόλοιπο κόσμο το Σεπτέμβριο του 2017.
Συμπαραγωγός, στην ταινία είναι ο Ρίτι Παν, πολύ εξαιρετικά γνωστός σκηνοθέτης στην Καμπότζη, ο οποίος έχασε ολόκληρη την οικογένειά του στα χέρια των Κόκκινων Χμερ.

Η Τζολί παρευρέθηκε στην Ανγκορ Βατ μαζί με τα παιδιά της, σε μία από τις ελάχιστες εμφανίσεις της, μετά τον χωρισμό της με τον Μπραντ Πιτ.

Σύμφωνα με την ηθοποιό η ιδέα για την ταινία ανήκε αρχικά στο μεγάλο γιο της, τον 15χρονο πια Μάντοξ, τον οποίο και είχε υιοθετήσει από την Καμπότζη, και ο οποίος ζήτησε να δουλέψει για την ταινία. Και το έκανε. Η ταινία είναι γυρισμένη στη Χμερ, την εθνική γλώσσα των Καμποτζιανών, ενώ το μεγαλύτερο μέρος των ηθοποιών και του συνεργείου που συμμετείχαν είναι Καμποτζιανοί.

Η έμπνευση για την ταινία ήρθε από το αυτοβιογραφικό βιβλίο της Λουνγκ Ανγκ, της οποίας η οικογένεια τοποθετήθηκε σε στρατόπεδο εργασίας και βασανιστηρίων, μέχρι που η ίδια απέδρασε στην Αμερική. Η ταινία περιγράφει ακριβώς το χρονικό διάστημα μεταξύ 1975 και 1979, όταν οι Κόκκινοι Χμερ σκότωσαν δύο εκατομμύρια Καμποτζιανούς, συντελώντας έτσι σε μια από τις μεγαλύτερες και τραγικότερες γενοκτονίες στη σύγχρονη ιστορία.

Στο μεταξύ, με αφορμή την προώθηση της ταινίας της, η Τζολί παραχώρησε συνέντευξη στο BBC, κατά την οποία, εκτός από το να μιλήσει για την ταινία της, φάνηκε ιδιαιτέρως αμήχανη όταν ερωτήθηκε σχετικά με το πρόσφατο διαζύγιό της.

«Ήρθα στην Καμπότζη 17 χρόνια πριν, αγάπησα τους ανθρώπους εδώ, έμαθα για την ιστορία του λαού και συνειδητοποίησα πόσο λίγα ήξερα για τον κόσμο, εκεί γύρω στα 20 μου χρόνια. Η επίσκεψή μου επομένως σε αυτή τη χώρα, ήταν η αφύπνισή μου»

Σχετικά με την ταινία και το πώς προέκυψε, σχολιάζει: «Δεν υπήρχε κάποιο σχέδιο για αυτήν την ταινία. Είμαι σκηνοθέτης και, ως τέτοια, σκέφτηκα ποια ιστορία πρέπει να πω. Ο πόλεμος στον οποίο αναφέρεται η ταινία και το τι συνέβη σε αυτούς τους ανθρώπους, θεώρησα ότι δεν είχαν γίνει κατανοητά στον κόσμο αλλά και οι ίδιοι οι άνθρωποι εδώ στην Καμπότζη αρνούνταν την ιστορία του πολέμου ή ήθελαν απλά να την ξεχάσουν».

Μίλησε ακόμη για τους πρόσφυγες και ποια είναι η δικής της συμβολή.

«Υπάρχουν στη ζωή απλές αλήθειες, όπως για παράδειγμα ότι η πραγματική αξία είναι η ίδια ανθρώπινη ζωή. Δεν ξεχωρίζω λοιπόν τους ανθρώπους σύμφωνα με τη θρησκεία, το χρώμα , την καταγωγή και όταν το κάνω είναι, για να υμνήσω τη διαφορετικότητα στον κόσμο.
Η όλο και αυξανόμενη ανοχή μας απέναντι στο διαφορετικό είναι μια παλιά ιστορία. Τα μόνο που μπορώ να κάνω είναι να υψώσω τη φωνή μου και να μάθω τα παιδιά μου να έχουν μια ευρύτερη ματιά του κόσμου, να σέβονται τους άλλους. Γιατί όλοι πρέπει να γίνουμε το καλύτερο που μπορούμε».

Και φθάνει η επίμαχη ερώτηση της δημοσιογράφου, σχετικά με το ρόλο που έχει παίξει η Καμπότζη στη ζωή της, καθώς έλκει ένα μέρος της καταγωγής της από εκεί, εκεί υιοθέτησε το πρώτο της παιδί και ξεκίνησε την οικογένειά της, εξκεί επιστρέφει έχοντας πια πάρει διαζύγιο.

«Είναι ένα σταυροδρόμι αυτή η χώρα για μένα. Ελπίζω να δώσω πίσω όσα πήρα. Για το διαζύγιό μου, δεν θέλω να πω πολλά πράγματα. Μόνο ότι είναι μια πολύ δύσκολη περίοδος. Είμαστε μια οικογένεια και πάντα θα είμαστε. Πολλοί άνθρωποι βρίσκονται στη θέση μου. Η προσοχή μου σε αυτή τη δύσκολη φάση είναι στα παιδιά μας και στο να βρω μια διέξοδο από αυτή την κατάσταση. Το αντιμετωπίζω με το να πιστεύω ότι θα βγούμε πιο δυνατοί από αυτή τα διαδικασία» εξομολογείται συγκινημένη και εμφανώς ζορισμένη.

Όσο για το πώς φαντάζεται τον εαυτό της σε πέντε χρόνια από τώρα:

«Θα είναι όλα τα παιδιά μου έφηβοι!» λέει και ξεσπάει σε γέλια. «Θα ήθελα να ταξιδεύω στον κόσμο και να επισκέπτομαι τα παιδιά μου, ελπίζοντας να είναι ευτυχισμένα, να τα υποστηρίζω και να εκπροσωπώ κάτι καλό για αυτά».

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που σκέφτεται όταν ξυπνά;

«Να βγάλω πέρα τη μέρα! Είναι δύσκολο. Παιδιά, σκυλιά, όλα είναι γύρω μου. Ξυπνάω και προσπαθώ να σκεφτώ ποιος θα βγάλει το σκύλο βόλτα, ποιος θα φτιάξει pancakes, έκανε κανείς τσάι;»

entertainment.in.gr