Εναλλακτικές ρομαντικές ταινίες για την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου

Μαντώ Σιώμου

Η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου πλησιάζει και φέτος, και είναι καιρός να τη γιορτάσετε λίγο διαφορετικά, χωρίς τα συμβατικά λουλούδια και τις κλασικές ρομαντικές ταινίες, όπως η «Καζαμπλάνκα» ή «το Ημερολόγιο».

Το in.gr προτείνει 10 εναλλακτικές ταινίες, για την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου, που προέρχονται από πιο τολμηρούς σκηνοθέτες με εξίσου γλυκές και συγκινητικές στιγμές. Ερωτικές ιστορίες που εξελίσσονται διαφορετικά, με αναπάντεχο τέλος, και που πραγματεύονται καταστάσεις πιο κοντά στην πραγματική ζωή.

Ο φόβος τρώει τα σωθικά / Ali: Fear Eats the Soul (1974)
Μια από τις λιγότερο κυνικές ταινίες του σκηνοθέτη Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ, με την μεγάλη ηθοποιό,Μπριγκίτε Μίρα να δίνει μια συγκλονιστική ερμηνεία, έπειτα από πολλά χρόνια απουσίας.
Ένα συγκλονιστικό μελόδραμα για μια μεσήλικη χήρα γυναίκα, την Έλι που παντρεύεται έναν νεαρό Μαροκινό εργάτη, τον Αλί. Στην αρχή η κακοβουλία των άλλων τους φέρνει πιο κοντά, όταν όμως ο περίγυρος αρχίζει να αποδέχεται το ιδιόμορφο ζευγάρι, η σχέση τους κλονίζεται.

Πριν Το Ηλιοβασίλεμα / Before Sunset (2004)
Ρομαντικό, ρεαλιστικό και πιο ευχάριστο απ’ όλα. Στην δεύτερη ταινία της τριλογίας του Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ ξανασυναντάμε στο Παρίσι, τον Τζέσι (Ήθαν Χοκ) και τη Σελίν (Τζούλι Ντελπί), που γνωρίσαμε για πρώτη φορά στην Βιέννη το 1995, σε ένα ροζ-λουσμένο παριζιάνικο σούρουπο εννέα χρόνια μετά την τελευταία τους συνάντηση. Μια ιστορία αγάπης από αυτές που μόνο ο ίδιος θα μπορούσε να αφηγηθεί: τόσο αληθινή, όσο κινηματογραφική.

Boys don’t Cry (1999)
Βασισμένο στην αληθινή ιστορία της Τίνα Μπράντον, ένα κορίτσι που μεταμφιέζεται σε αγόρι και έχει πολλές κατακτήσεις στο γυναικείο πληθυσμό, δολοφονείτε όταν ανακαλύπτεται η πραγματική ταυτότητά της. Η ανεξάρτητη ταινία της Κίμπερλι Πιρς μιλάει για την κρίση της σεξουαλικής ταυτότητας, την υποκρισία και τον πουριτανισμό της δήθεν φυσιολογικής ζωής των υπόλοιπων πρωταγωνιστών. Το Boys Don’t Cry μιλάει για το θάρρος που χρειάζεται ώστε να αποδεχτούμε τον εαυτό μας, μέσα από ένα υπέροχο ταιριαστό soundtrack.

Drive (2011)
Ένα σκοτεινό underground φιλμ, φόρος τιμής στα neon noir του ’70 και του ’80. Το ρετρό θρίλερ του Νίκολας Βίντινγκ Ρεφν μας συστήνει έναν κασκαντέρ (Ράιαν Γκόσλινγκ) που το βράδυ συμμετέχει σε διάφορες ληστείες ως οδηγός, και βρίσκεται μπλεγμένος σε μια θανάσιμη παγίδα ενώ βοηθάει τη νεαρή γειτόνισσά του Κάρεϊ Μάλιγκαν. Το φιλμ περιέχει αρκετές σκηνές ωμής βίας, πολλές ανατροπές, χωρίς υπερβολές και ένα ιδιαίτερο ερωτικό ειδύλλιο… στο ασανσέρ. Για το soundtrack τα λόγια είναι περιττά.

Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού / Eternal Sunshine of the Spotless Mind (2004)
Όσο και να πονάς, θες πράγματι να σβήσεις κάποιον από την μνήμη σου; Αυτό το ερώτημα θέτει ο Τσάρλι Κάουφμαν στην σπαρακτική και βαθιά στοχαστική ταινία, Η αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού, που αντλεί δύναμη από την απώλεια. Ο Τζόελ, (Τζιμ Κάρεϊ) συντετριμμένος που η κοπέλα του Κλέμενταϊν (Κέιτ Γουίνσλετ), έσβησε τη σχέση τους από το μυαλό της, αποφασίζει να κάνει το ίδιο. Καθώς βλέπει τις αναμνήσεις του να διαγράφονται, συνειδητοποιεί ότι την αγαπάει ακόμα και ότι μπορεί να είναι αργά για να διορθώσει το λάθος του.

Οι Ομπρέλες του Χερβούργου / The Umbrellas of Cherbourg (1964)
Ανάλαφρο αλλά και βαθιά συγκινητικό, το αριστούργημα του Ζακ Ντεμί, είναι μια ρομαντική ιστορία αγάπης πλημμυρισμένη από μουσική και τραγούδια, με την αξιομνημόνευτη μουσική του Μισέλ Λεγκράν. Η 17χρονη Ζενεβιέβ (Κατρίν Ντενέβ), κόρη μιας χήρας, ιδιοκτήτριας ενός χρεωμένου ομπρελάδικου, είναι ερωτευμένη με τον Γκι (Νίνο Καστελνουόβο), νεαρό μηχανικό αυτοκινήτων. Όταν όμως εκείνος φεύγει για τον πόλεμο της Αλγερίας, τα ίχνη του χάνονται.

Η μέρα της μαρμότας /
Groundhog Day (1993)
Σπάνια μπορεί μια κωμωδία του Χόλιγουντ να περιγραφεί φιλοσοφική, αλλά αυτή η ιστορία ενός αλαζόνα μετεωρολόγου της τηλεόρασης (Μπιλ Μάρεϊ), που αναγκάζεται να ζει την ίδια ημέρα ξανά και ξανά, έως ότου κάνει το σωστό, οφείλεται τόσο στον Νίτσε όσο και στο Second City. Τελικά, για τον Χάρολντ Ράμις, η αγάπη είναι η σωτηρία του.

Ερωτική Επιθυμία / In the Mood for Love (2000)
Δύο παντρεμένοι γείτονες (Μάγκι Τσεουνγκ και Τόνι Λιούνγκ) που ζουν σε μια πολυκατοικία στη δεκαετία του ’60 στο Χονγκ Κονγκ, έρχονται πιο κοντά, μετά την ανακάλυψη ότι οι σύζυγοί τους είναι εραστές. Ο σκηνοθέτης Γουόνγκ Καρ-βαι, διεισδύει στις πιο μύχιες πτυχές των συναισθημάτων τους, μέσα σε ένα σκηνικό γεμάτο με φλοράλ φορέματα, ξεχασμένες παντόφλες και σημάδια από κραγιόν. Η ταινία αποτελεί μία εμπειρία, με τις αδύναμες κινήσεις της κάμερας και την μεταξένια φωνή του Νατ Κινγκ Κόουλ.

ΓΟΥΟΛ·Υ / WALL-E (2008)

Ο κινηματογραφικός ήρωας ΓΟΥΟΛ·Υ, είναι ένα ρομπότ καθαρισμού αποβλήτων, και απόγονος της αυτοκρατορίας του Στηβ Τζομπς. Το ρομπότ ζει εκατοντάδες χρόνια πάνω στη γη, μέσα στην απόλυτη μοναξιά, αφού ο πλανήτης είναι πλέον εγκαταλελειμμένος από τους ανθρώπους λόγω της τεράστιας ρύπανσης. Η άφιξη ενός μυστηριώδους ρομπότ που ονομάζεται Eve πυροδοτεί διαγαλαξιακό ερωτοτροπία. Αυθεντικό, συγκινητικό κινούμενο σχέδιο της Pixar σε σκηνοθεσία Άντριου Στάντον, με πολλά οικολογικά μηνύματα.

Ατίθαση καρδιά / Wild at Heart (1990)

Έχοντας σκοτώσει έναν κακοποιό ο οποίος αποπειράθηκε να τον δολοφονήσει, ο Σέιλορ (Νίκολας Κέιτζ) βγαίνει από τη φυλακή και φεύγει με την αγαπημένη του Λούλα (Λόρα Ντερν) για την Καλιφόρνια. Η μητέρα της όμως έχει ορκιστεί να τους σταματήσει με κάθε τρόπο. Σε σύγκριση με το «Μπλε βελούδο» ή το «Οδός Μαλχόλαντ», η «Ατίθαση καρδιά» του Ντέιβιντ Λιντς, θεωρείται η πιο αδύναμη του σκηνοθέτη, αλλά υπάρχουν πολλές σουρεαλιστικές απολαύσεις σε αυτό, με το κεντρικό ειδύλλιο, να βάζει φωτιά στην οθόνη.

entertainment.in.gr