Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024
weather-icon 21o
Ρωσικές και σοβιετικές αντιπολεμικές ταινίες στην «Αλκυονίδα»

Ρωσικές και σοβιετικές αντιπολεμικές ταινίες στην «Αλκυονίδα»

...

Ρωσικές και σοβιετικές αντιπολεμικές ταινίες θα προβληθούν στον κινηματογράφο Αλκυονίς από τις 18 Νοεμβρίου έως τις 30 Νοεμβρίου. Πολλές από αυτές θα προβληθούν για πρώτη φορά στην Ελλάδα.

Μάλιστα, στην Αθήνα θα βρεθούν ρώσοι καλλιτέχνες, όπως ο Γιούρι Ιβάνοβιτς Κολόσοφ, επικεφαλής του διεθνούς τμήματος της Ρωσικής Ένωσης Κινηματογραφιστών ή η ρωσίδα ηθοποιός Μαρίγια Γιουρίεβνα Κάρποβα.

Το φεστιβάλ ​ξεκινάει την Παρασκευή στις 19:00 με την πρεμιέρα της ταινία​ς​ «Λευκός Τίγρης» του Κάρεν Γκεόργκιεβιτς Σαχαναζάροφ και μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.

Οι ταινίες που θα προβληθούν

Λευκός τίγρης (2012)

Συμβολική παραβολή, ένα μυστικιστικό θρίλερ. Ένας οδηγός τανκ, ο Ιβάν, ως εκ θαύματος γλιτώνει από πολύ σοβαρά εγκαύματα σε μια μάχη με το μυστηριώδες τανκ που έχει την ονομασία White tiger, το οποίο καταστρέφει τα στρατιωτικά τάγματα και παραμένει αλώβητο.

Όταν Πετούν οι Γερανοί (1957)

Ο Μιχαήλ Καλατόζοφ υπογράφει τη σκηνοθεσία της βραβευμένης -με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ Καννών 1958- αντιπολεμικής ταινίας. Η ταινία βασίζεται στο ανατρεπτικό για τα κινηματογραφικά δεδομένα της εποχής, σενάριο του Βίκτωρ Ροζόβ. Λυρικό αλλά ταυτόχρονα και σκληρό δοκίμιο πάνω στα αιώνια θέματα της ζωής αλλά και του κινηματογράφου: ο έρωτας, ο χωρισμός, το καθήκον, η πατρίδα, η προσωπική αγωνία, ο θάνατος, η αθανασία, η ελπίδα, η απελπισία, η πίστη και η προσδοκία. Βρισκόμαστε στο Β` Παγκόσμιο Πόλεμο. Η Βερόνικα και ο αγαπημένος της Μπόρις ζούνε στιγμές ευτυχίας. Πάνω τους πετούν οι γερανοί συμπληρώνοντας ειδυλλιακά το ερωτικό σκηνικό της ευτυχίας. Ένα ζευγάρι που ο πόλεμος, σκληρός, απάνθρωπος και αδιάφορος για κάθε τι ωραίο, το χωρίζει. Οι Γερμανοί εισβάλλουν και κηρύσσεται γενική επιστράτευση. Παρά τη θέληση όλης της οικογένειάς του και της Βερόνικα, ο Μπόρις κατατάσσεται εθελοντής και φεύγει για το μέτωπο.

Η Μπαλάντα Ενός Στρατιώτη (1959)

Μια από τις πρώτες σοβιετικές ταινίες που ανέτρεψαν τα στερεότυπα του σοσιαλιστικού ρεαλισμού, με τον πικρό ρομαντισμό της. Η ταινία βραβεύτηκε με το Ειδικό Βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Καννών 1960. Ένας Ρώσος στρατιώτης καταστρέφει μόνος του δυο γερμανικά τανκς και παίρνει έξι μέρες τιμητική άδεια. Στο δρόμο για το σπίτι του συναντά μια κοπέλα, και θα αγαπηθούν παράφορα. Κάποτε θα φτάσει στο σπίτι του, αλλά δεν προφταίνει παρά να αγκαλιάσει τη μάνα του και να ξαναφύγει, γιατί οι μέρες της άδειάς του τελείωσαν. Μέσα από αυτό το ολιγοήμερο ταξίδι, ο ήρωας βλέπει, παρατηρεί και γεύεται – φευγαλέα και αμυδρά – τις χαρές της ζωής.

Τα παιδικά χρόνια του Ιβάν (1962)

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Ταρκόφσκι βασίστηκε σε αντιπολεμικό διήγημα του Βλαντιμίρ Μπογκομόλοφ. Η ιστορία εκτυλίσσεται κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, με κεντρικό ήρωα ένα δωδεκάχρονο αγόρι, τον Ιβάν, η οικογένεια του οποίου ξεκληρίστηκε από τους Ναζί. Μην έχοντας να χάσει κάτι, κατατάσσεται στον Σοβιετικό στρατό ως ανιχνευτής και αναλαμβάνει επικίνδυνες αναγνωριστικές αποστολές, για τις οποίες είναι ο πλέον κατάλληλος χάρη στο μικρό του μπόι και τη σβελτάδα του.

Ήρεμες ήταν οι αυγές (1972)

Ο Ροστότσκι στο Ήρεμες ήταν οι αυγές αφηγείται ένα φαινομενικά ασήμαντο επεισόδιο από τα χιλιάδες που διαδραματίστηκαν στις μάχες των Σοβιετικών κατά των Γερμανών στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Μια ομάδα πέντε γυναικών- πυροβολιστριών που μόλις έχουν αρχίσει να γνωρίζουν τη φρίκη του πολέμου, ξεκινούν με το διοικητή τους για επικίνδυνη αναγνωριστική αποστολή. Στην πορεία τους αυτή έρχονται αντιμέτωπες με 16 Γερμανούς.

Ο δρόμος για το Βερολίνο (2015)

Το 1942 παραμονές της μάχης του Στάλινγκραντ. Ένας αξιωματικός κατηγορείται για δειλία και καταδικάζεται σε θάνατο, ένας εντεταλμένος στρατιώτης τον προσέχει. Αυτοί είναι οι δυο πρωταγωνιστές της ταινίας. Σε μια νέα επίθεση των Γερμανών καταφέρνουν να γλιτώσουν και περιπλανώνται σε ερειπωμένα και κατεστραμμένα μέρη. Η ταινία του Σεργκέι Ποπόφ απέσπασε Ειδικό βραβείο της Επιτροπής στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Μόντρεαλ.

Αγωνίστηκαν για την μητέρα πατρίδα (1975)

Ο σκηνοθέτης του Πόλεμος και Ειρήνη σε μία διασκευή του βιβλίου του Νομπελίστα Μιχαήλ Σόλοκο. Ιούλιος του 1942 ο Σοβιετικός στρατός είναι εξουθενωμένος και σε οπισθοχώρηση απέναντι στις γερμανικές μεραρχίες του Panzer. Οι ανώτεροι αξιωματικοί λαμβάνουν την απόφαση να κρατήσουν με κάθε τρόπο την κορυφογραμμή, για να μπορέσουν οι υπόλοιποι να αποσυρθούν διαμέσου του ποταμού και να βοηθήσουν στην οχύρωση του Στάλινγκραντ.

Ο Πατέρας του Στρατιώτη (1965)

Η σκληρότητα του πολέμου πάνω στους ανθρώπους φανερώνεται μέσα από τη δραματική ιστορία ενός ηλικιωμένου αγρότη από τη Γεωργία. Ο ηλικιωμένος άνδρας βρίσκεται στο δρόμο για το νοσοκομείο, όπου νοσηλεύεται ο στρατιώτης γιος του. Όμως πριν εκείνος καταφέρει να φτάσει εκεί, ο γιος του έχει ήδη φύγει για το μέτωπο.

Η Μοίρα Ενός Ανθρώπου (1959)

Η πραγματική ιστορία ενός γενναίου στρατιώτη από τον Σεργκέι Μπονταρτσούκ σε μία ταινία που κέρδισε βραβείο Grand Prix στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας 1959. Η ταινία αφηγείται την ιστορία του Αντρέι Σοκόλοφ, που ο μεγάλος πόλεμος τού έκοψε στα δύο την ζωή. Η σύζυγος και η κόρη του πέθαναν στον βομβαρδισμό του χωριού του, ενώ ο ίδιος παρέμεινε αιχμάλωτος σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.

Ο χορός της τέφρας (2010)

Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος κοντεύει να τελειώσει. Στην βόρειο- δυτική Σοβιετική Ένωση, οι Γερμανοί οπισθοχωρούν βιαστικά για να μαζευτούν στο Βερολίνο. Πίσω έχουν αφήσει για προστασία τους ναρκοπέδια. Εκεί όπου πριν υπήρχε ζωή τώρα υπάρχουν χιλιάδες κατεστραμμένα χωρία και άνανδροι έτοιμοι να σκοτώσουν χωρίς καμία διάκριση. Σε ένα μικρό χωρίο της Σοβιετικής Ένωσης έχουν απομείνει μόνο γυναίκες, ορισμένα παιδιά και οι ηλικιωμένοι. Το χωριό είναι περικυκλωμένο από απέραντα ναρκοπέδια, οι κάτοικοι πρέπει να μάθουν να ζούνε με τον θάνατο. Τρεις σοβιετικοί στρατιώτες έχουν προσκληθεί για να μάθουν στις γυναίκες να εξολοθρεύσουν τις νάρκες. Η παρουσία τριών νέων ωραίων αντρών σε ένα χωριό γεμάτο γυναίκες θα φέρει έκρυθμες καταστάσεις, ζήλιες, κόντρες,, επιθυμίες.

Στην μάχη πάνε μόνο οι άσοι (1974)

Βετεράνοι ρώσοι πιλότοι διδάσκουν τους νεοσύλλεκτους για τη ζωή, το θάνατο και την αγάπη. Οι νεαροί πιλότοι είναι έτοιμοι να πολεμήσουν – πόσοι όμως θα επιστρέψουν; Περισσότεροι από 44 εκατομμύρια θεατές είδαν την ταινία στις αίθουσες την πρώτη χρονιά προβολής της.

Καθαρός Ουρανός (1961)

Η ταινία βραβεύτηκε με το Βραβείο Grand Prix στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Μόσχας 1961 και την ίδια χρονιά για καλύτερη σκηνοθεσία με το Βραβείο Χρυσής Πύλης στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου San Francisco. Ο «Καθαρός Ουρανός» -από τις σημαντικότερες ταινίες του Τσουχράι- χρησιμοποιεί με μαεστρία την παράδοση του ρωσικού λυρισμού και το σοσιαλιστικό ρεαλισμό. Κατά την έναρξη του πολέμου, ο Αλεξέι, ένας αεροπόρος, παντρεύεται την Σάσα Λιόβα, μια νεαρή εργάτρια. Μια μέρα, ο Αλεξέι δεν θα επιστρέψει από την αποστολή του και όλοι πιστεύουν ότι είναι νεκρός.

Έλα να δεις (1985)

Λευκορωσία 1943, οι Γερμανοί ναζί καταστρέφουν ολοσχερώς 618 χωριά καίγοντας ζωντανούς τους κατοίκους τους, κυρίως γυναικόπαιδα και ηλικιωμένους. Η ταινία του Έλεμ Κλίμοφ είναι ένα έπος για τις φρικαλεότητες των ναζί και αποτελεί μια βίαιη καταδίκη του πολέμου. Η ταινία ακολουθεί ένα 12χρονο αγόρι, τον Φλόρια. Όταν ξεθάβει ένα χαμένο όπλο, ο Φλόρια κατατάσσεται στον ρωσικό στρατό ανυπομονώντας να ζήσει σαν στρατιώτης. Όμως, η φαντασίωσή του γρήγορα διαλύεται, όταν έρχεται αντιμέτωπος με την πραγματικότητα.

Το ημίχρονο του θανάτου (1960)

Πρόκειται για μια αληθινή ιστορία που συνέβη το καλοκαίρι του 1942 στην κατεχόμενη από τους Ναζί Ουκρανία. Ο Γερμανός διοικητής θέλοντας να «συσφίξει» τις σχέσεις των στρατευμάτων κατοχής με τους ντόπιους, αποφάσισε να διοργανώσει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα. Συγκέντρωσε λοιπόν όλους τους αιχμαλώτους πολέμου που ήταν ποδοσφαιριστές, τους έντυσε, τους έδωσε δελτία τροφής και τους υποσχέθηκε ότι θα τους αφήσει τελείως ελεύθερους μετά το τέλος του αγώνα. Οι Σοβιετικοί αποφασίζουν να αγωνιστούν σε έναν αγώνα που μοιάζει από την αρχή χαμένος.

Αληθινός Φασισμός (1965)

Ντοκιμαντέρ με υλικό από τα πολεμικά αρχεία της ΕΣΣΔ, της Γερμανίας και της Πολωνίας, αλλά και από τα απόρρητα αρχεία του χιτλερικού υπουργείου προπαγάνδας και από τις ταινίες της Λένι Ρίφερνσταλ. Μια απόπειρα σπουδής του φασισμού από τη μια και μια προσπάθεια ερμηνείας του από την άλλη.

Το Αστέρι (2002)

Είναι καλοκαίρι του 1944. Στο Πολωνικό Μέτωπο που χωρίζει τα Γερμανικά και Σοβιετικά στρατόπεδα, μια ανιχνευτική ομάδα του Κόκκινου Στρατού με το κωδικό όνομα «Αστέρι» αποστέλλεται στο μετόπισθεν του εχθρού για να κατασκοπεύσει τις κινήσεις του γερμανικού στρατεύματος. Έχοντας γνώση ότι δύο ομάδες που στάλθηκαν για τον ίδιο σκοπό συνελήφθησαν και εξαφανίστηκαν χωρίς να αφήσουν ίχνη, τα μέλη «Του Αστεριού» θα δώσουν μια απελπισμένη μάχη επιβίωσης.

ΑΛΚΥΟΝΙΣnewstarart cinema (Ιουλιανού 42 – 46, Πλατεία Βικτωρίας)

Ημερήσιο εισιτήριο 5 ευρώ

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Sports in

O Τζόλης των 17 γκολ και η… αδικία του Πογέτ (vids)

Ο Γκουστάβο Πογέτ δεν έκανε σωστή διαχείριση στο ματς με τη Γεωργία και αυτό φαίνεται από τον Χρήστο Τζόλη, που είναι ο πιο φορμαρισμένος Έλληνας παίκτης αυτή τη στιγμή και ήταν εκτός αποστολής.

Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

in.gr | Ταυτότητα

Διαχειριστής - Διευθυντής: Λευτέρης Θ. Χαραλαμπόπουλος

Διευθύντρια Σύνταξης: Αργυρώ Τσατσούλη

Ιδιοκτησία - Δικαιούχος domain name: ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ ΜΜΕ Α.Ε.

Νόμιμος Εκπρόσωπος: Ιωάννης Βρέντζος

Έδρα - Γραφεία: Λεωφόρος Συγγρού αρ 340, Καλλιθέα, ΤΚ 17673

ΑΦΜ: 800745939, ΔΟΥ: ΦΑΕ ΠΕΙΡΑΙΑ

Ηλεκτρονική διεύθυνση Επικοινωνίας: in@alteregomedia.org, Τηλ. Επικοινωνίας: 2107547007

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2024