Ασοι με προοπτική

Μόνο σύνηθες δεν είναι, οπότε πρέπει να επισημανθεί και ταυτόχρονα να αναδειχθεί: η Ελλάδα ξαφνικά έφτασε στο σημείο να διαθέτει πολλούς τερματοφύλακες και όλοι τους ερίζουν για τη φανέλα του βασικού στην εθνική ομάδα. Από τη στιγμή που ο Σκίμπε αποφάσισε να γυρίσει σελίδα και να εμπιστευθεί κάποιον άλλον και όχι τον Καρνέζη, βγήκαν στην επιφάνεια οι ταλαντούχοι που πολύ θα ήθελαν να φορέσουν στις προσεχείς διοργανώσεις γάντια βασικού. Θα μπορούσε βέβαια να υποστηρίξει κάποιος ότι η απουσία ενός κλασάτου «άσου», δηλαδή ενός αναμφισβήτητα κορυφαίου, δίνει στη διεκδίκηση της θέσης διαστάσεις θρίλερ. Και ο καθένας λέει το μακρύ και το κοντό του.

Εφτασε μάλιστα μια όντως εντυπωσιακή απόδοση του Οδυσσέα Βλαχοδήμου στο παιχνίδι της ΑΕΚ με την Μπενφίκα στο ΟΑΚΑ για να τον χρίσει πρωταγωνιστή σε μια συζήτηση του στυλ «γιατί δεν τον καλούν και αυτόν στην ομάδα». Οντως, με δεδομένο ότι πρόκειται για εξελίξιμο γκολκίπερ, ενδιαφέρον θα είχε να διαπιστώσουμε αν θα μπορούσε να πάρει φανέλα βασικού.

Γιατί μία καλή βραδιά δεν φτάνει. Και μάλλον ο Σκίμπε αυτή τη στιγμή έχει άλλες προτεραιότητες για τη θέση, προφανώς τον Μπάρκα, που όμως ενώ τη μία κάνει εντυπωσιακά πράγματα και φαίνεται να έχει υψηλό ταβάνι, την άλλη δεν επιβεβαιώνει τα ξεχωριστά του προσόντα. Ο Βλαχοδήμος, για να επιστρέψω, είναι ταλαντούχος μολονότι δεν γέμιζε σε αρκετούς το μάτι κατά τη θητεία του στον Παναθηναϊκό. Εκανε όμως καλή μεταγραφή στη Μπενφίκα, σε ένα κλαμπ δηλαδή που δεν απλώνει δίχτυα αν δεν υφίσταται η προοπτική απόσβεσης της κίνησης στο απώτερο μέλλον.

Γρήγορος και με καλά ρεφλέξ, ο ομογενής κάνει αρκετούς να ποντάρουν πάνω του ως μια λύση πρώτης γραμμής. Τέτοια είναι και αυτή του Γιαννιώτη, άσχετα αν ο βασικός τερματοφύλακας του Ολυμπιακού χρειάζεται να αποκτήσει εμπειρίες και μια σταθερότητα τέτοια που θα τον οδηγήσει σε υψηλές πτήσεις. Προσόντα έχει, η ψυχολογία του ανεβαίνει σταδιακά, η θητεία στο Λιμάνι τού δίνει πολλούς πόντους.

Και φτάνουμε στον Πασχαλάκη, έναν άκρως εκρηκτικό τερματοφύλακα που έκανε το προσωπικό μπαμ μετά τα 28 του χρόνια. Δεν πρόκειται κατ» ανάγκη για αρνητικό στοιχείο, και άλλωστε οι γνωρίζοντες εκτιμούν πως με την πάροδο των ετών η αντίληψη ενός κίπερ αυξάνεται.

Ο Πασχαλάκης είναι της υπερβολής, που πάει να πει πως κάνει ενέργειες που θα μπορούσε να τις είχε αποφύγει. Σίγουρα, όμως, αποτελεί έναν εν δυνάμει διεκδικητή της θέσης του βασικού σε μια τριπλέτα της Εθνικής που όποιος και να είναι εκτός παράπονα δικαιολογημένα θα είχε!