Υποκρισία Τσίπρα για το Προσφυγικό – Ζητά βοήθεια στην ΕΕ, αδιαφορεί για την ντροπή της Μόριας

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο πρωθυπουργός τόνισε ότι το μεταναστευτικό είναι ένα ευρωπαϊκό πρόβλημα και, ως τέτοιο, πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά από την Ευρώπη, στη βάση της αλληλεγγύης και της δίκαιης κατανομής των ευθυνών, με σεβασμό στο Διεθνές Δίκαιο.

Όμως, για πιο διεθνές δίκαιο και για ποια αλληλεγγύη μπορεί να μιλά η κυβέρνηση όταν αντικρίζει κανείς τις εικόνες από τη Μόρια ή από τη Σάμο όπου συγκεντρώνουν υπογραφές για να διώξουν το hot spot από το νησί τους;

Κι όμως, η κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες που έχει διογκωθεί το πρόβλημα κάνει απλές διαπιστώσεις και δεν λαμβάνει μέτρα για να αποσυμφορήσει το hot spot. Ο δε υπουργός για τη μεταναστευτική πολιτική, Δ. Βίτσας, δεν άλλαξε στον πρόσφατο ανασχηματισμό προφανώς διότι θεωρήθηκε επιτυχημένος.

Ο υπουργός που προβαίνει μόνο σε διαπιστώσεις κι όχι σε συγκεκριμένες ενέργειες. Ο Βίτσας μιλώντας για το θέμα που έχει δημιουργηθεί στην Μόρια τόνισε ότι «από τις 11 Σεπτεμβρίου, από την Μόρια έχουν φύγει προς την ηπειρωτική Ελλάδα 772 άτομα, είτε έχοντας πάρει άσυλο είτε επειδή είναι χαρακτηρισμένοι ως ευάλωτοι. Το ίδιο διάστημα, έχουν φτάσει 816 άτομα».

Ο υπουργός Μεταναστευτικής Πολιτικής επεσήμανε ακόμα ότι το ίδιο το υπουργείο από τα μέσα Αυγούστου χαρακτήρισε την κατάσταση στη Μόρια ως οριακή και είπε πού οφείλεται, στην αύξηση των ροών των αιτούντων άσυλο ή διεθνή προστασία στα νησιά, κατά την διάρκεια του καλοκαιριού. «Είναι 34 οι δομές, τουλάχιστον στις 26 η κατάσταση είναι πολύ καλή. Αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την κακή κατάσταση σε ορισμένα από τα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης», σημείωσε λες και δεν είναι αυτός που είναι υπεύθυνος για την κατάσταση.

Η κυβέρνηση έχει δεσμευθεί ότι μέχρι τέλος Σεπτεμβρίου θα φύγουν σταδιακά 2.000 πρόσφυγες από τα νησιά προς την ηπειρωτική Ελλάδα όπως φαίνεται όμως ακόμα και αυτό το μέτρο δεν θα λύσει την κατάσταση.

Μια κυβέρνηση που εμφανίζεται αλληλέγγυα στον… Ρουβίκωνα αδυνατεί να λειτουργήσει με όρους ανθρωπισμού απέναντι σε μερικές χιλιάδες εξαθλιωμένων. Πολλοί αναρωτιούνται τι θα συνέβαινε αν η αύξηση των ροών ήταν μεγαλύτερη και η Ελλάδα αντιμετώπιζε πρόβλημα αντίστοιχο της Ιταλίας ή της… Τουρκίας με τις εκατοντάδες χιλιάδες να βρίσκονται στα παράλια.

Αν δηλαδή δεν ήταν 70.000 οι φιλοξενούμενοι αλλά διπλάσιοι, πώς θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα από μια ανέτοιμη αλλά και… ανέντιμη κυβέρνηση της Αριστεράς που λειτουργεί μόνο με επικοινωνιακούς όρους και δήθεν με ανθρωπισμό.

Η κατάσταση που επικρατεί στη Μόρια ακυρώνει εκ των προτέρων τις εκκλήσεις για αλληλεγγύη από τους Ευρωπαίους οι οποίοι μάλιστα εμφανίζονται περισσότερο σκληροί από ποτέ. Ούτε η Μέρκελ είναι διατεθειμένη να κάνει υποχωρήσεις (βλέποντας να καταρρέει η δημοτικότητά της), ούτε βεβαίως και η Ιταλία με τον «σκληρό» Σαλβίνι να επιβάλει την ατζέντα του.

Το μόνο που μπορεί να κάνει η ΕΕ είναι να διαπραγματευτεί εκ νέου με την Τουρκία καθώς φαίνεται ότι ο Ερντογάν εκβιάζει ανοίγοντας τις πόρτες και αφήνοντας περισσότερους πρόσφυγες να περάσουν τα σύνορα.

Αντ’ αυτού έχει αφήσει το πρόβλημα να «σέρνεται» μόνο του χωρίς να δίνονται λύσεις ούτε για την καλύτερη φύλαξη των συνόρων, ούτε για την ανθρωπιστική κρίση που βιώνει κυρίως η Λέσβος. Και ο στρουθοκαμηλισμός της κυβέρνησης είναι αυτός που ενισχύει τις ακραίες, εθνικιστικές και ρατσιστικές φωνές και στην Ελλάδα.

Την ίδια στιγμή η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις ούτε καν για τη διαχείριση εκατοντάδων εκατομμυρίων και το «πάρτι» από τις ΜΚΟ που λειτουργούν ανεξέλεγκτα.

Αλλωστε, ακόμη και η πρόσφατη συμφωνία της κυβέρνησης με τη Γερμανία να δέχεται κι άλλους πρόσφυγες και μετανάστες που συλλαμβάνονται στα σύνορα, είναι ενδεικτικό της ανικανότητας διαπραγμάτευσης και διαχείρισης του προβλήματος. Μια συμφωνία που για πολλούς θεωρήθηκε ως «αντάλλαγμα» για μια πιο ευνοϊκή αντιμετώπιση της ελληνικής οικονομίας, ειδικά στην υπόθεση του χρέους και στις εν εξελίξει διαπραγματεύσεις για τις περικοπές στις συντάξεις και το αφορολόγητο όριο.