Δρόμοι

Τελικά ο Πρωθυπουργός και ο Αγγελος Διονυσίου έλεγαν αλήθεια, απλώς ο Πρωθυπουργός έλεγε αλήθεια για πρώτη φορά. «Δυο δρόμους έχει η ζωή».
Τον έναν τον περιέγραψε το Σαββατοκύριακο στη Θεσσαλονίκη ο Μητσοτάκης. Οποιος τον εμπιστεύεται, τον διαλέγει.
Τον άλλο τον ζούμε καθημερινά με την ευγενή φροντίδα του Τσίπρα. Οποιου του αρέσει, συνεχίζει.
Δεν νομίζω ότι άλλη φορά ο έλληνας ψηφοφόρος είχε τόσο σαφή εικόνα της κατάστασης και των διλημμάτων. Κι ούτε η κατάσταση ούτε τα διλήμματα πρόκειται να αλλάξουν έως τη μέρα των εκλογών.
Ο καθένας λοιπόν καλείται να αντιδράσει στο προφανές ανάλογα με το μυαλό που κουβαλάει.
Το Μαξίμου, ας πούμε, κατάλαβε ότι στη ΔΕΘ «ο Μητσοτάκης εξήγγειλε ένα Μνημόνιο ΔΝΤ». Προφανώς. Οταν έχεις φάει στη ζωή σου μερικά μποστάνια ραδιενεργά μαρούλια κάτι σου μένει.
Πάμε στην ουσία. Ο Μητσοτάκης περιέγραψε έναν δρόμο που κατ» αυτόν οδηγεί στην ανάπτυξη, άρα στην παραγωγή πλούτου και ευημερίας.
Μπορεί να μη μας αρέσει η ανάπτυξη ή ο δρόμος, αλλά άλλος δρόμος για ανάπτυξη στη σημερινή ανθρωπότητα δεν υπάρχει, εκτός αν βρεις πετρέλαιο. Καμία χώρα δεν πλούτισε βάζοντας φόρους κι εισφορές ούτε μοιράζοντας κουπόνια κι επιδόματα.
Ομολογώ πως εδώ και μήνες περιμένω να ακούσω τον δρόμο του Τσίπρα.
Το παραμύθι του «αντι-Μνημονίου» ξεψύχησε το 2015. Τα «προοδευτικά μέτωπα» αναμασούν μεταξύ τους μόνο κάτι παπαρολόγοι.
Τη «στροφή στη σοσιαλδημοκρατία» την ξεφτιλίζει καθημερινά ο Πολάκης. Κι «η συμμαχία κατά του παλιού συστήματος» ψωνίζει μόνο από τα αζήτητα ρετάλια του παλιού συστήματος – δηλαδή της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ…
Για τα άλλα, μούγγα.
Οχι απαραιτήτως επειδή είναι κακοί άνθρωποι, αλλά επειδή δεν τους ενδιαφέρει η δουλειά. Εχουν πολλές εμμονές, ελάχιστες ικανότητες κι ανύπαρκτες παραστάσεις.
Πώς τους αποκάλεσε ο «Economist»; «Μια ερασιτεχνική ομάδα πρώην κομμουνιστών και κακοπληρωμένων καθηγητών». Που απλώς πολιτεύεται με την ασυνειδησία του τυχοδιώκτη, προσθέτω εγώ.
Η ωμή αλήθεια είναι ότι καμία δημοκρατική χώρα δεν πλούτισε ποτέ χάρη στην Αριστερά. Σε καμία εποχή και σε κανένα σημείο του χάρτη.
Κι η πικρή αλήθεια ότι τρία χρόνια μετά την κωλοτούμπα του 2015, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κανένα σχέδιο για τη χώρα. Μόνο παλιομοδίτικες παπάτζες, κόλπα και κουπόνια.
Οι άλλοι τουλάχιστον έχουν ένα αφήγημα για την Ελλάδα στον σύγχρονο κόσμο σαν αυτό που παρουσίασε ο Μητσοτάκης. Καλώς ή κακώς. Μας αρέσει, δεν μας αρέσει.
Αυτό είναι το απλό συμπέρασμα της φετινής Θεσσαλονίκης.
Οι ψηφοφόροι πλέον ξέρουν. Οπως έμαθαν επίσης ότι τα λάθη πληρώνονται – από την τσέπη τους.
Τι θα κάνουν; Δικό τους θέμα!