Το παραμύθι και ο δράκος

Αν κατάλαβα καλά, η ανάλυση του ΣΥΡΙΖΑ και των (έμμισθων ή μη) φίλων του είναι ότι η Ακροδεξιά απειλεί την Ευρώπη, ότι η ΝΔ είναι Ακροδεξιά κι όλοι μαζί να κάνουμε μέτωπο εναντίον της Ακροδεξιάς μήπως σωθεί ο Τσίπρας από τη ΝΔ.
Ωραίο το παραμύθι. Αλλά ποιος είναι ο δράκος;
Διότι, όπως τα μετράω, σε καμία ευρωπαϊκή χώρα η Ακροδεξιά δεν ξεπερνάει το 20%, πραξικοπήματα στις ημέρες μας δεν γίνονται και εναντίον του Ορμπαν (που ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί ακροδεξιό…) ψήφισε και η ΝΔ.
Συνεπώς ποιο είναι το πρόβλημα; Δεν υπάρχει.
Θα πάμε στις εκλογές, θα ψηφίσουμε ό,τι νομίζει ο καθένας κι αν ποτέ φανεί ότι η Ακροδεξιά πάει για εξουσία, τότε φωνάζουμε τις Διεθνείς Ταξιαρχίες.
Ασε που παίζεται τι είναι Ακροδεξιά.
Προ ημερών μια κυβερνητική εφημερίδα αποκάλυπτε «Γιατί γέρνει δεξιά ο Κυριάκος».
Το διάβασα με επιμέλεια και ύστερα από δυο σελίδες αερολογίας βρήκα ότι το «γέρσιμο» του Κυριακού συμπυκνώνεται σε μια δήλωση του 2017, όταν είπε ότι:
«Η τρομοκρατία στην Ελλάδα έχει προέλθει από τη μήτρα της Ακρας Αριστεράς (…) Αυτή ήταν η ιδεολογική μήτρα της τρομοκρατίας».
Ούτε ακροδεξιά, ούτε δεξιά, ούτε κεντρώα, ούτε καν αριστερή άποψη. Μια αυτονόητη κι αυταπόδεικτη διαπίστωση την οποία συμμερίζεται όποιος κι αν ρωτήσεις στον δρόμο, με εξαίρεση τους θαυμαστές του Κουφοντίνα και τους φίλους του Ξηρού.
Αυτός όμως είναι περίπου ο προσδιορισμός τους ακροδεξιού από τους ακροαριστερούς.
«Ακροδεξιός είναι όποιος διαφωνεί μαζί μας» – και, ευτυχώς για την ευρωπαϊκή δημοκρατία, διαφωνούν πάρα πολλοί.
Οταν λοιπόν ο Τσίπρας μιλάει για «μέτωπα», να ξέρουμε ότι δεν υπάρχει εχθρός. Αν υπάρξει, θα φροντίσουν οι αρμόδιοι, που δεν είναι οι φίλοι του Κουφοντίνα, ούτε ο Παπαδημούλης. Και ο Τσίπρας ψάχνει απλώς ένα κοστούμι να κρυφτεί.
Σαν τον Βερναρδάκη που μας έχει ζαλίσει τον έρωτα ότι τα fake news «στρώνουν τον δρόμο στην επέλαση του ακροδεξιού ολοκληρωτισμού».
Λες και τα νταούλια που θα χορεύουν τις αγορές, τα Μνημόνια που θα σκιστούν και τα άλλα που καταργούνται με έναν νόμο κι ένα άρθρο, ο κατώτατος μισθός και η 13η σύνταξη (για να μείνω στα βασικά) ήταν διασπορά ψευδών ειδήσεων από ακροδεξιούς φασίστες.
Και όχι από το κόμμα του Βερναρδάκη, τον Πρωθυπουργό του Βερναρδάκη και τα υπόγεια του Βερναρδάκη.
Οταν λοιπόν εμφανιστεί η Ακροδεξιά, θα τρέξουμε όλοι στην αντίσταση.
Αλλά προς το παρόν έχουμε εκλογές και δεν κρίνεται ούτε η Ακροδεξιά, ούτε η Ακροαριστερά. Κρίνεται η κυβέρνηση που έχει υπουργό τον Βερναρδάκη.
Τίποτα άλλο.