Είχε άποψη

Ενα από τα μεγάλα μυστήρια του τελευταίου ανασχηματισμού είναι και εκείνο κατά το οποίο βάσκανος μοίρα στέρησε από το κυβερνητικό σχήμα αυτή την υπέροχη μορφή που ακούει στο όνομα Κοντονής. Για λόγους που δεν είναι επακριβώς προσδιορισμένοι ο «κόντε» Σταύρος, όπως περιπαικτικώς αποκαλούνταν υπό συναδέλφων του και παρατρεχάμενων στο εσωτερικό της κυβέρνησης, βρέθηκε εν μια νυκτί εκτός και τώρα αναμιμνήσκεται ημερών σπουδαίων, όταν υπερίπτατο του εδάφους – πού να καταδεχθεί να περπατήσει επί της γης.
Αλλά όσο περνούν οι ημέρες από τον ανασχηματισμό και το πράγμα κρυώνει, αρχίζουν και βγαίνουν προς τα έξω πιθανές εκδοχές για το τι μας αποστέρησε της υπέροχης παρουσίας του από το

Υπουργικό Συμβούλιο.
Μία εξ αυτών θα αναφέρω, όπως μου την εμπιστεύθηκε σοβαρός λειτουργός της Θέμιδος χθες: από ετών έχει τεθεί θέμα εκσυγχρονισμού των δύο βασικών κωδίκων της ελληνικής Δικαιοσύνης, ήτοι του Ποινικού Κώδικα και του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Υπουργοί δημιούργησαν επιτροπές, κόσμος εργάστηκε στις επιτροπές αυτές, σπουδαίοι καθηγητές και δικηγόροι ανάλωσαν ώρες από τη ζωή τους και κάποια στιγμή το έργο ολοκληρώθηκε. Ή σχεδόν. Για την ακρίβεια, έπεσε πάνω στην αξεπέραστη νομική διάνοια Σταύρος Κοντονής και ενώ ήταν έτοιμο προς κατάθεση στη Βουλή, αυτό δεν συνέβη. Ο λόγος είναι ότι ο υπουργός Σταύρος είχε, σου λέει, «άποψη» επί τριών – τεσσάρων θεμάτων που ρύθμιζαν οι Κώδικες και αφού είχε «άποψη», ήθελε αυτή να καταστεί κτήμα των επερχόμενων γενεών στη Δικαιοσύνη…

Στο συρτάρι
Και προσέξτε, παρακαλώ, τη συνέχεια, πάντα κατά τη διήγηση του θεμιστοπόλου που προανέφερα:
Επί ματαίω οι επικεφαλής των επιτροπών Νίκος Παντελής, αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου, και Χριστόφορος Αργυρόπουλος, εξέχων δικηγόρος, προσπάθησαν να τον αποτρέψουν από το να επιμείνει σε πράγματα τα οποία έχουν λύσει ήδη η ζωή και η επιστήμη. Ο εκ Ζακύνθου ορμώμενος, συμπατριώτης του «σιορ Διονύση», αμετάπειστος. Βράχος αμετακίνητος. Εξού και τα σχέδια με τις αλλαγές των δύο Κωδίκων τοποθετήθηκαν σε συρτάρι αεροστεγές, τους έριξαν και χοντρό αλάτι από πάνω για να αποκλειστεί κάθε περίπτωση σκοροφαγίας και αφέθηκαν «στον καιρό», που λέγαμε και στο Ναυτικό.
Προ της αποπομπής του, όταν ερωτάτο «τι θα γίνει με τους Κώδικες;», απαντούσε «τον Σεπτέμβριο» – θα τους κατέθετε στη Βουλή. Αλλά έφτασε Σεπτέμβριος χωρίς τον υπουργό μας με τους δύο Κώδικες στο συρτάρι και τα μύρια όσα προβλήματα για τη Δικαιοσύνη να δηλώνουν βασανιστικά την παρουσία τους εξαιτίας του αναχρονισμού που διέπει τους από δεκαετιών ισχύοντες.
– Ευελπιστούμε ότι ο νέος υπουργός, που είναι και δικηγόρος Αθηνών, θα προωθήσει τα σχέδια στη Βουλή συντόμως, μου ανέφερε συνομιλητής μου.
Μακάρι, θα προσθέσω – αρκεί να μην έχει και αυτός τίποτε «ιδέες», ανώτερες εκείνων των ειδημόνων…

Διάταξη – εκβιασμός
Παρεμπιπτόντως, και ευκαιρίας δοθείσης, ο καινούργιος υπουργός Δικαιοσύνης δεν ρίχνει μια ματιά στην τυποκτόνο διάταξη που προβλέπει τη διαδικασία του Αυτοφώρου για αδικήματα, όπως η συκοφαντική δυσφήμηση, διά του Τύπου;
Και δεν το αναφέρω επειδή προσωπικά το έχω υποστεί (παραλίγο δηλαδή, το επιχείρησε προ 5ετίας, αλλά δεν του βγήκε του Καμμένου μηνυτή μου…) ούτε γιατί επανήλθε και πάλι στο προσκήνιο λόγω της διαμάχης Βαξεβάνη – Ζαχαράκη. Αλλά γιατί η διάταξη αυτή, που τίποτε δεν προσφέρει επί της ουσίας, στην πραγματικότητα λειτουργεί εκβιαστικά εις βάρος της ελευθερίας του Τύπου και των δημοσιογράφων.
Είναι μια καλή ευκαιρία, νομίζω, ο νέος υπουργός να προχωρήσει σε μια τομή η οποία θα απαλλάξει τον Τύπο από ένα επιπλέον βαρίδι – τόσα άλλα έχει άλλωστε φορτωθεί…

Περασμένα μεγαλεία…
Δύο, όλοι κι όλοι (ένας άνδρας και μια κυρία), αψήφησαν τα πρωτοφανή αστυνομικά μέτρα στην Αντιπεριφέρεια Χανίων και αποδοκίμασαν τον πρόεδρο Τσίπρα, αλλά ούτε αυτό αντέχει, φαίνεται, ο λαοφιλής ηγέτης. Ετσι τον μεν άνδρα τον απομάκρυναν σηκωτό οι «φουσκωτοί» του προέδρου, για να μπορέσει εν συνεχεία να τον αποθεώσει το «τσούρμο» που είχε συγκεντρώσει από όλο τον νομό – καμιά πενηνταριά νοματαίους – ο «πολλά βαρύς και όχι» υπουργός Πολάκης, ο οποίος είχε και τον ρόλο του «μετρ ντ» οτέλ» στη χθεσινή επίσκεψη του Πρωθυπουργού.
Παρά το προστατευμένο εντελώς περιβάλλον, υποθέτω, βασίμως, ότι ο πρόεδρος Αλέξης, που δεν είναι και κανένα κορόιδο, λογικά θα έκανε τη σύγκριση με τις άλλες επισκέψεις του στα Χανιά, όταν «ξελιγωμένοι» πασόκοι, κατά κύριο λόγο, έτρεχαν να τον δουν από κοντά, να τον χαιρετήσουν και να τον αποθεώσουν. Τώρα, ερημιά. Πάρα πολλοί αστυνομικοί, περισσότεροι από τους μισούς με πολιτικά (άλλο κόλπο και τούτο για την εικόνα – τους δίνουν εντολή να φορούν μόνο πολιτική περιβολή, και όχι στολή, για να μη φαίνεται ότι ο πρόεδρος και οι υπουργοί του δεν είναι δα και τόσο δημοφιλείς…), κώνοι στους δρόμους για την απαγόρευση στάθμευσης και διακοπή της κυκλοφορίας των αυτοκινήτων. Μιζέρια και καταφρόνια.
(Κι ας σου λέει αυτά που θες να ακούσεις ο Πολάκης, Αλέξη μου…)

Τους χαλάνε τα σχέδια
Από όσα συνέβησαν χθες το πρωί στα Χανιά, εκείνο που μου άρεσε περισσότερο, και δεν αντέχω να μην το μεταφέρω εδώ, είναι οι πανηγυρισμοί των υπογείων του Μαξίμου και των παρακρατικών μέσων που ελέγχουν, ότι μόνο δύο άτομα διαδήλωσαν κατά του Τσίπρα. Με την υποσημείωση δε, που διαστέλλει και το εύρος των πανηγυρισμών, ότι αυτό συνέβη στον τόπο της καταγωγής του προέδρου Κυριάκου, άρα οι δεξιοί δεν μπορούν να κινητοποιήσουν ούτε έναν άνθρωπο, άρα δεν έχει απήχηση ο Μητσοτάκης ούτε στον τόπο του, άρα σκίζουμε.
Δεν ξέρω ποιος τα σκέφτεται όλα αυτά, αλλά αν ισχυρίζεσαι σοβαρά κάτι τέτοιο και το… παροχετεύεις στους υπονόμους τούς οποίους τροφοδοτείς, σημαίνει ότι προφανώς… κάτι πίνεις και δεν μας δίνεις και εμάς των υπολοίπων να το φχαριστηθούμε.
Υποθέτω ότι δεν απαιτούνται ιδιαίτερες νοητικές ικανότητες για να σκεφθεί κανείς ότι η ΝουΔου ή άλλο κόμμα της αντιπολίτευσης, αν θέλει, μπορεί χαλαρά να κινητοποιήσει πενήντα ή εκατό άτομα σε έναν νομό όπως τα Χανιά, να τους βαφτίσει «αγανακτισμένους» και να τους αναθέσει ως κύριο έργο την αποδοκιμασία του Πρωθυπουργού.
Επίσης τα υπόγεια του Μαξίμου νομίζω ότι θα ήθελαν πολύ να δημιουργούνται αντισυγκεντρώσεις εκεί όπου εμφανίζεται ο Πρωθυπουργός, διότι κάτι τέτοιο θα συντηρούσε την πόλωση με τον υποτιθέμενο ακροδεξιό πυρήνα της ΝουΔου και παράλληλα θα κινητοποιούσε τα αντιδεξιά ανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας. Ε, τι λες κι εσύ, ρε Θανάση; Τα λέω καλά;

Ούτε στον μανάβη
Στο μεταξύ, απ» όσα είδα ρίχνοντας μια ματιά στις οικονομικές ειδήσεις, το επιτόκιο του δεκαετούς ομολόγου της χώρας μας σκαρφάλωσε στο 4,6%. Οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι η ευθύνη δεν ανήκει αποκλειστικά στην κυβέρνηση, ότι υπάρχουν και άλλοι πολλοί παράγοντες που έχουν παίξει έναν ρόλο, όπως η κρίση στην Ιταλία και η νομισματική κρίση στην Τουρκία, αλλά η εξέλιξη είναι αποτρεπτική για κάθε σκέψη να βγούμε στις αγορές τώρα. «Υπάρχει περίπτωση, παρ» όλα αυτά, να βγούμε στις αγορές έστω και δοκιμαστικά;» ρώτησα χθες έναν κύριο, ο οποίος κατά το παρελθόν είχε ασχοληθεί ως εκ της θέσεώς του (υπουργός γαρ) με τα θέματα αυτά.
– Με 4,6% ουδέ στον μανάβη της γωνίας δεν πας, μου απάντησε ξερά!
Γκίνια.