Το νεο-εμφυλιακό «διάγγελμα» του Μεγάλου Τιμονιέρη

Λαιστρυγόνες, Κύκλωπες, Λωτοφάγοι, Συμπληγάδες…

Αυτό το θλιβερά κοινότυπο, τρικυμιώδες παραλήρημα του Πρωθυπουργού, από το ειδυλλιακό τοπίο της Ιθάκης, ονομάστηκε «διάγγελμα» για την έξοδο από τα μνημόνια.

Αν θελήσει κανείς να απαριθμήσει τα ψεύδη και τις προσβολές που περιλαμβάνονταν σε αυτό, θα πρέπει να αποδομήσει κάθε φράση του και να γίνει το ίδιο κουραστικός με τον συντάκτη και τον εκφωνητή του κειμένου.

Αρκεί να μείνει κάποιος στην επιλεκτική κριτική. Στο ότι για παράδειγμα κατά τον Πρωθυπουργό,η Ιστορία σταματά πρίν από τριάμισι χρόνια. Όταν ο ψεύτης ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές.

Όλα τα δεινά συνέβησαν πριν από αυτό. Και ευθύνη έχουν όλοι οι άλλοι που κυβέρνησαν. Ο ΣΥΡΙΖΑ που επίσης κυβέρνησε, είναι ο άμωμος πολιτικός οργανισμός της αρετής. Και ας είπε τα περισσότερα και πιο χονδροειδή ψέματα και ας κόστισε στην χώρα όσο όλοι οι άλλοι μαζί.

Κατά τα άλλα, την Ελλάδα είχαν πλήξει οι επτά πληγές του Φαραώ. Μεταξύ αυτών η ανάληψη της πρωθυπουργίας από έναν τραπεζίτη, κάτι που όλοι ξέρουμε ότι συνιστά έγκλημα καθοσιώσεως, ή η τοποθέτηση ενός τραπεζίτη που για λίγο διετέλεσε υπουργός στην θέση του κεντρικού Τραπεζίτη, κάτι που για τον Πρωθυπουργό και την παρέα του συνιστά περίπου θεσμική εκτροπή.

Από εκεί και έπειτα ξεκίνησε η πορεία προς τον εξαγνισμό και όπως όλοι άλλωστε ξέρουμε, χωρίς τον Αλέξη Τσίπρα και τον θίασο που τον ακολουθεί, θα είχαμε καεί στην κόλαση.

Αυτό που εκφώνησε ο Πρωθυπουργός από την Ιθάκη δεν ήταν διάγγελμα – ούτως ή άλλως δεν προβλέπεται για την θέση του κάτι τέτοιο.

Ηταν ένα νέο-εμφυλιακό παραλήρημα και μία αυτοαναγόρευσή του σε μεγάλο τιμονιέρη.

Δεν δίστασε να το πει και αυτό: «Αυτός ο λαός, πριν από τριάμισι χρόνια, πήρε μια ιστορική απόφαση. Να πάρει το τιμόνι της χώρας από αυτούς που την οδήγησαν στα βράχια. Και να το δώσει σε νέους καπετάνιους». Δεν ξέρουμε αν με το «νέους» εννοεί και στην ηλικία, για να μην ξεχνάμε και τον Βερναρδάκη. Σημασία έχει ότι βλέπει πλέον τον εαυτό τους ως καπετάνιο. Ως γνωστόν, ο καπετάνιος κάνει ό,τι θέλει και λογαριασμό δεν δίνει…

Ονειρεύεται ο κ. Τσίπρας ότι με την Ιθάκη, η οποία όπως είπε (εν είδει απειλής, άραγε;) είναι μόνο η αρχή, ξεχνιούνται όλα. Κάνει ένα πολύ μεγάλο λάθος.

Η Ιθάκη του ήταν απλώς μια φτηνιάρικη επινόηση, ενδεικτική του θράσους, της ύβρεως και της πολιτικής του απομόνωσης.

Από αυτήν την θέση θα επιχειρήσει τα πάντα, χωρίς δισταγμούς, αναστολές και δεύτερες σκέψεις, όπως κάνουν άλλωστε οι μεγάλοι τιμονιέρηδες.

Υπάρχουν όμως και οι κωμικές εκδοχές τους…