Επειτα από όσα πέρασε…

Μέχρι πριν από μερικούς μήνες βρίσκονταν σε μια ομάδα που δεν ήξερε αν το απόγευμα μπορεί να κάνει προπόνηση ή αν υπάρχει προγραμματισμένη κάποια απεργία. Σε ένα κλαμπ που δεν του μιλούσε ο ιδιοκτήτης και που άκουγε παράπονα μέχρι και από τους φροντιστές και τους υπαλλήλους του αθλητικού κέντρου για τους μήνες «απληρωσιάς». Σε ένα κλαμπ που φλέρταρε με τη διάλυση.

Οταν λοιπόν έχεις βγει από αυτό, δεδομένα αναθεωρείς πολλές από τις ιδέες σου αναφορικά με το τι μπορεί να σε πειράξει και τι όχι στο ποδόσφαιρο. Για τις συνθήκες δουλειάς. Καθόλου παράξενο λοιπόν αυτό που μεταφέρουν οι ρεπόρτερ της ΑΕΚ αυτές τις ημέρες. Οτι δηλαδή ο Μαρίνος Ουζουνίδης είναι πολύ ικανοποιημένος από τη μεταγραφική αντεπίθεση της Ενωσης, και από τις προσθήκες των Πόνσε, Μπογέ και Αλεφ που σίγουρα θα πέρασαν και από την έγκρισή του.

Οντως μπορεί να είναι και έτσι. Να είναι ευχαριστημένος ο Ουζουνίδης ακόμη και αν ο κάθε ψύχραιμος παρατηρητής καταλαβαίνει ότι ουσιαστικά απομένουν λιγότερες από είκοσι μέρες μέχρι τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ.

Μέχρι την πρόκληση των 35 εκατ. ευρώ και τον πρώτο μεγάλο στόχο της σεζόν. Την πρόκριση στους ομίλους της κορυφαίας διοργάνωσης. Μιας μάχης που ουσιαστικά είναι άγνωστο αν θα δοθεί με τους νεοφερμένους έτοιμους να προσφέρουν λύσεις πρώτης γραμμής. Εκτός αν πιστεύει κάποιος στα αλήθεια ότι μπορεί σε δύο εβδομάδες να χωρέσεις τρία νέα πρόσωπα στις βασικές επιλογές σου. Δεν είναι πρόβλημα του έλληνα προπονητή όλο αυτό. Δεν είχε στην ΑΕΚ τον Γιόχανσον, τον Βράνιες, τον Λάζαρο, τον Κονέ, τον Μασούντ, και τον Αραούχο. Δεν γίνεται και να του λείψουν.

Εκείνος ξεκίνησε να δουλεύει με ένα γκρουπ ποδοσφαιριστών που προφανώς δεν έχει σχέση με το περσινό. Οτι του προέκυψαν λοιπόν, μαζεμένες τρεις προσθήκες είναι σίγουρα καλό νέο. Αν τους κρίνει και καταλληλότερους από τους άλλους, θα τους βάλει να παίξουν. Το πρόβλημα είναι της ΑΕΚ που όχι μόνο δεν μπόρεσε να κρατήσει ένα μεγάλο μέρος του περσινού κορμού της, αλλά που δεν έδωσε και το δικαίωμα στον νέο τεχνικό της να πάει στον… πόλεμο όπως θα ήθελε. Εχοντας δουλέψει με την ομάδα του ένα ικανοποιητικό διάστημα.

Ο ΠΑΟΚ παίζει επίσης προκριματικά Τσάμπιονς Λιγκ, ξέροντας μάλιστα ότι το δικό του μονοπάτι μάλλον είναι αδιέξοδο. Παρά ταύτα την περσινή του ομάδα την έχει διαθέσιμη (έστω και αν του προέκυψαν τώρα μαζεμένοι μια σειρά από τραυματισμούς).

Ψάχνει ακόμη για μεταγραφές, αλλά δεδομένα θα ποντάρει στην ομοιογένεια της προηγούμενης αγωνιστικής εκδοχής έχοντας ενισχυθεί επιπλέον με ποδοσφαιριστές σαν τον Χατσερίντι και τον Ζάμπα, που έκαναν κανονικά την προετοιμασία.

Η προσέγγισή του είναι σαφώς πιο ορθολογική. Είπαμε όμως: έπειτα από όσα είδε και έζησε ο Ουζουνίδης στον Παναθηναϊκό, αυτά είναι πταίσματα. Αλλες συγκρίσεις είναι που κυριαρχούν πλέον στο μυαλό του.