Μετά είκοσι έτη…

Mετά είκοσι έτη, που έλεγε και ο Αλέξανδρος Δουμάς στη συνέχεια του μυθιστορήματος του «Οι Τρεις Σωματοφύλακες»: μετά είκοσι έτη οι Γάλλοι θέλουν να ανέβουν ξανά στο θρόνο του Μουντιάλ, μετά είκοσι έτη προσδοκούν και οι Κροάτες να υπερβούν την… υπέρβαση τους!

Για τους δυο φιναλίστ οι δείκτες του ρολογιού έχει σταματήσει στο 1998: τότε που οι μεν Γάλλοι ως οικοδεσπότες πέτυχαν τον μοναδικό θρίαμβο τους σε Μουντιάλ (και τον τρίτο συμπεριλαμβανομένων των Εuro του 1984 και του 2000), οι δε Κροάτες ανέβηκαν στο βάθρο καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση.

Ο αυριανός τελικός αποτελεί το remake του ημιτελικού εκείνου του Μουντιάλ, στον οποίο οι Κροάτες προηγήθηκαν στο πρώτο λεπτό του δευτέρου ημιχρόνου με τον (νυν πρόεδρο της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας τους) Νταβόρ Σούκερ, αλλά ένα λεπτό αργότερα ισοφαρίσθηκαν από τον Λιλιάν Τουράμ, ο οποίος στο 69’ τους έδωσε και τη χαριστική βολή.

Οι Τρικολόρ είχαν την ευκαιρία να στεφθούν πρωταθλητές κόσμου το 2006 στο Βερολίνο, αλλά έβαλαν τα χεράκια τους κι έβγαλαν τα ματάκια τους: ή μάλλον έβαλαν τα… κεφαλάκια τους, καθότι η κουτουλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι απέβη μοιραία στην εξέλιξη εκείνου του τελικού.

Δώδεκα χρόνια αργότερα οι Γάλλοι επιστρέφουν σε τελικό, που μάλιστα είναι ο δεύτερος μέσα σε μια διετία, μετά την ήττα τους από την Πορτογαλία στον τελικό του Euro 2016, του οποίου υπήρξαν οι αμφιτρύωνες, όπως και του Μουντιάλ του 1998.

Η Γαλλία του (αρχηγού των ομάδων του 1998 και του 2000) Ντιντιέ Ντεσάν παίζει ένα ποδόσφαιρο που μπορεί να μην είναι πολύ ελκυστικό, αλλά αποδεικνύεται εξόχως ρεαλιστικό. Στον αντίποδα οι … κωλοπετσωμένοι και μπαρουτοκαπνισμένοι (σε συλλογικό επίπεδο) Κροάτες προέρχονται από τρεις διαδοχικούς άθλους, αποκλείοντας στα πέναλτι τη Δανία και τη Ρωσία και στην παράταση την Αγγλία.

Τελικός λοιπόν: ένας μάλλον απροσδόκητος τελικός, στον οποίο μπορεί οι Γάλλοι να κουβαλάνε την ετικέτα του φαβορί, αλλά στην αντίπερα όχθη, εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε!