Κι ύστερα λένε πως δεν σκέφτονται τις εκλογές…

Αν αυτό δεν είναι δείγμα πανικού και αγωνίας, τότε είναι κάτι χειρότερο: απόλυτη απουσία σοβαρότητας και συναίσθησης ευθύνης.

Πολύ νωρίς η κυβέρνηση είχε δείξει πως επιχειρεί να παίξει παιχνίδι και με τις δημοτικές – περιφερειακές εκλογές. Ενώ ήταν προγραμματισμένες για τις 26 Μαΐου 2019, ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές, αποφάσισε την μετάθεσή τους μερικούς μήνες αργότερα, τον Οκτώβριο του 2019. Προφανώς και αυτό θα σήμαινε ταυτόχρονη διεξαγωγή με τις εθνικές εκλογές, οι οποίες βάσει της συνταγματικής λήξης της θητείας της κυβέρνησης υποτίθεται ότι θα διεξαχθούν εκείνη την περίοδο.

Εν συνεχεία μετάνιωσαν όμως. Και με τροπολογία που κατατέθηκε από 16 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ κατόπιν εντολής του Μεγάρου Μαξίμου την νύχτα της Τρίτης, ζητήθηκε να επιστρέψουν οι αυτοδιοικητικές εκλογές στην αρχική τους ημερομηνία. Ο α’ γύρος να διεξαχθεί μία εβδομάδα πριν από τις ευρωεκλογές και δεύτερος ταυτόχρονα με αυτές.

Αλλαξαν όμως γνώμη και πάλι, ή δεν είχαν καταλάβει τι τους ζήτησε ο Πρωθυπουργός. Και με τροπολογία της τροπολογίας, πρότειναν την Τετάρτη να γίνει ο πρώτος γύρος των αυτοδιοικητικών εκλογών στις 26 Μαΐου ταυτόχρονα με τις ευρωεκλογές και ο δεύτερος μία εβδομάδα αργότερα.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

Με βεβαιότητα ένα και μόνο ένα: Το μόνο που σκέφτονται στην κυβέρνηση είναι οι εκλογές. Και το πώς θα οδηγήσουν σε παράλυση κάθε δραστηριότητα στην χώρα.

Επειδή δε εκλογές χωρίς αναστάτωση για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχουν, τα σενάρια που κερδίζουν έδαφος έπειτα από αυτές τις μεθοδεύσεις είναι πλέον δύο.

Είτε θέλει ο κ. Τσίπρας να στήσει τετραπλές(!) κάλπες τον Μάιο, με το Σκοπιανό σε εκκρεμότητα και σε περιβάλλον σύγκρουσης με όλους, είτε μελετά τις δυνατότητες απόλυτου αιφνιδιασμού για τις εθνικές εκλογές σε χρόνο σύντομο, ενδεχομένως αμέσως μετά το καλοκαίρι, αφήνοντας όλες τις εκκρεμότητες στην επόμενη κυβέρνηση και ποντάροντας σε έναν κύκλο συνεχών εκλογικών αναμετρήσεων.

Θα ξεκινά αυτός το φθινόπωρο του 2018 και θα κλείνει περίπου έναν – ενάμιση χρόνο αργότερα με την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας, την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ προφανώς και ευελπιστεί ότι και πάλι θα είναι σε θέση να υπονομεύσει.

Όλα αυτά με μια κρυφή ελπίδα ότι μπορεί και να υπάρξει και μία εκλογική αναμέτρηση-μπόνους. Αυτό θα συμβεί αν από τις πρώτες εθνικές εκλογές δεν καταστεί δυνατός ο σχηματισμός κυβέρνησης.

Αυτό κατά τα άλλα λέγεται κανονικότητα της μεταμνημονιακής περιόδου… Καλύτερα να είμαστε προετοιμασμένοι για εκπλήξεις και για άλλη μία περιπετειώδη εμπειρία.