Ένα παράδειγμα προς αποφυγή

Η Anne Applebaum, δημοσιογράφος της Washington Post και κάτοχος του βραβείου Πούλιτζερ, αποφάσισε, σε ένα από τα πρόσφατα άρθρα της, να ασχοληθεί με τη μιζέρια μας. Και μάλιστα, σε μία εμβριθή ανάλυση της πολιτικής μας πραγματικότητας, έβγαλε συμπεράσματα για το μέλλον του μάταιου τούτου κόσμου. Φυσικά, το παράδειγμα της χώρας μας ήταν… προς αποφυγή.

Έχει πραγματικά μία ιδιότυπη ομορφιά να διαβάζεις για την χώρα σου μέσα από τα μάτια ενός ξένου. Έχει μία σκληρή αντικειμενικότητα, που σε κάνει να αναρωτιέσαι πως είναι δυνατόν κάποιος που δεν τα ζει, παρά ταύτα να γνωρίζει τα πράγματα τόσο καλά.

Στο άρθρο αυτό γίνεται λόγος για προσπάθεια απόκτησης του ελέγχου των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης από την κυβέρνηση, για παρεμβάσεις στο χώρο της Δικαιοσύνης, για την πίστη σε θεωρίες συνωμοσίας αναφορικά με το χρέος και για μια γενικότερη περιφρόνηση στην κατά Λένιν «αστική δημοκρατία».

Πράγματι, όλα αυτά τα συστατικά, δημιουργούν το εκρηκτικό κοκτέιλ του ακραίου λαϊκισμού που κατατρέχει τη διακυβέρνηση του τόπου. Κάθε ανίκανη ηγεσία, έχει περιορισμένες δυνατότητες, προκειμένου να γαντζωθεί στις καρέκλες της εξουσίας.

Η πρώτη είναι η ακατάσχετη παροχολογία, που συνοδεύεται από μία καταστροφική οικονομική πολιτική επιδομάτων πείνας και μετάθεσης των ευθυνών στους επόμενους. Σε αυτό η παρούσα κυβέρνηση είναι ασταμάτητη: Αντί να θέσει όρους ανάπτυξης, έστω με τα αιματηρά της πλεονάσματα, επιδίδεται σε έναν επιδοματικό αγώνα άνευ προηγουμένου. Η δεύτερη δυνατότητα είναι ο ακραίος, ο απροϋπόθετος, ο άνευ όρων ισοπεδωτικός λαϊκισμός.

Λαϊκισμός που αυτή η κυβέρνηση έχει τη δυνατότητα να εμποτίζει σε κάθε έκφανσή της. Είτε αυτή αφορά στην προεκλογική φαντασιακή της ρητορική, είτε στην πολιτική της αυταπάτη, είτε στη στερνή επίθεση κατά θεών και δαιμόνων, προκειμένου να αναφανεί μία ιδιότυπη θυματοποίηση. Ότι δήθεν τα κέντρα εξουσίας πολεμάνε τους καλούς Συριζαίους και τους αγαθούς Ανελίτες, την ώρα που εκείνοι αγωνίζονται να στήσουν την πατρίδα στα πόδια της.

«Αν η ήττα του λαϊκισμού περνά αναγκαστικά μέσα από την άνοδο στην εξουσία δυνάμεων του λαϊκισμού που τον εκπροσωπούν (σε κάθε χώρα), τα πράγματα δεν προμηνύονται εξίσου θετικά για τον υπόλοιπο κόσμο», καταλήγει η Applebaum. Πράγματι, είμαστε ένα παράδειγμα προς αποφυγή.

Κι ακόμα κι αν η ίδια αφήνει μία χαραμάδα ελπίδας για νίκη στις επικείμενες εκλογές των κοινωνικά φιλελεύθερων ευρωπαϊστών, ο δρόμος θα είναι σίγουρα ανηφορικός, δύσβατος και μέσα στα συντρίμμια της «βρισιάς», όπως λέει το άρθρο, του να είσαι φιλελεύθερος στην Ελλάδα.

Είναι προφανές πως εκείνοι που βρίζουν, δεν γνωρίζουν το ακριβές νόημα του όρου.

H Σοφία Νικολάου είναι δικηγόρος (www.sofianikolaou.com)