Οι προπηλακισμοί και ο κίνδυνος εθνικού διχασμού

Εάν γυρίσει κανείς το ρολόι του χρόνου πίσω στο 2011 θα θυμηθεί τις συγκεντρώσεις των «Αγανακτισμένων», τις μούντζες στη Βουλή, τους προπηλακισμούς πολιτικών, τα συνθήματα «να καεί το…η Βουλή», «αλήτες προδότες, πολιτικοί», «δοσίλογοι», «ταγματασφαλίτες», κ.α.

Τότε υπήρχε, η πάνω και η κάτω πλατεία Συντάγματος. Τότε το αντιμνημόνιο ένωνε ετερόκλητες δυνάμεις που είχαν ένα και μοναδικό στόχο: την ανατροπή των «μνημονιακών» κυβερνήσεων, όπως τις κατηγορούσαν.

Η οργή ξεχείλιζε και πάρα πολλοί εξέθρεψαν τα καταδικαστέα και θλιβερά γεγονότα που είδαμε να σημειώνονται, όπως οι προπηλακισμοί και το κυνηγητό βουλευτών, οι ύβρεις, οι απειλές, κ.α.

Η «λαϊκή αντίδραση» έλεγαν τότε, «δίνει την απάντησή της». Φωνές ακούγονταν και από τα αριστερά και τα δεξιά. Οι χαρακτηρισμοί, όπως «Μερκελιστές», «Γερμανοτσολιάδες», «τσιράκια των δανειστών», δοσίλογοι», ακόμα και φράσεις, όπως «είστε στα…τέσσερα», κ.α.  κυριαρχούσαν στην πολιτική ζωή του τόπου.

Ελάχιστοι μιλούσαν για την ουσία και η πολιτική αναμέτρηση είχε ως κύριο χαρακτηριστικό της, τις ύβρεις, τις καταγγελίες. Το σπέρμα του διχασμού κυρίαρχο. Αυτή περίοδος όμως έχει περάσει στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

Φθάσαμε εδώ που φθάσαμε με ευθύνη όλων. Όλοι οφείλουν -ακόμα και εμείς οι δημοσιογράφοι- να κάνουν την αυτοκριτική τους, αν δεν την έχουν κάνει. Τα όσα βλέπουμε τις τελευταίες ώρες να εξελίσσονται, όπως π.χ. τα επεισόδια κατά υπουργών, βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ με φόντο την συμφωνία των Πρεσπών, μόνο καταδικαστέα είναι.

Οι χειροδικίες, οι απειλές, οι τραμπουκισμοί και οι προπηλακισμοί δεν είναι πολιτική απάντηση ούτε τώρα, ούτε ήταν τα πρώτα χρόνια του μνημονίου με τους «αγανακτισμένους».

Αυτό που χρειάζεται η χώρα αυτές τις κρίσιμες ώρες είναι ψυχραιμία από κάθε πλευρά. Η χώρα δεν αντέχει έναν νέο εθνικό και κοινωνικό διχασμό.

Τις τελευταίες ημέρες βλέπουμε πολλά που μας γυρίζουν δεκαετίες πίσω. Ας λείψουν οι απειλές, ας εξουδετερωθεί ο αυταρχισμός και ας παραμεριστούν οι φασίζουσες νοοτροπίες που δεν τιμούν κανέναν.

Όλοι ας είμαστε ψύχραιμοι. Ας μην συμβάλλουμε με τις πράξεις μας σε ενέργειες αποδόμησης των δημοκρατικών διαδικασιών και της επιβολής εμφυλιοπολεμικού κλίματος στην κοινωνία.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε, όσο μπορεί ο καθένας από την πλευρά του, να εμφιλοχωρήσει ένας νέος εθνικός διχασμός. Η κατηγοριοποίηση σε πατριώτες και προδότες είναι ότι χειρότερο μπορεί να υπάρξει στην παρούσα χρονική στιγμή.

Η διακήρυξη από ορισμένους ότι η υποστήριξη της συμφωνίας των Πρεσπών μεταξύ Ελλάδας και πΓΔΜ είναι δωσιλογισμός και υποταγή, ενώ πατριωτική είναι μόνο η στάση της άρνησης δεν βοηθάει.

Τούτες όμως τις ώρες δεν υπάρχει περιθώριο για κηρύγματα μισαλλοδοξίας ούτε πρέπει να επικρατήσει ο πολιτικός τζιχαντισμός διαφόρων.

Εξάλλου, όποιος διαφωνεί με τη συμφωνία, το δηλώνει καθαρά, ενδεχομένως διαμαρτύρεται με ειρηνικό τρόπο, όπως έγινε με τα συλλαλητήρια, αλλά δεν δηλητηριάζει την πολιτική, κοινωνική και οικονομική ζωή του τόπου με ακρότητες.

Περιμένει την προκήρυξη των εκλογών, πάει στην κάλπη, ψηφίζει και αναμένει από την επόμενη κυβέρνηση, αφού δεν τον ικανοποιεί η παρούσα, να προχωρήσει σε ακύρωση της συμφωνίας.

Τέτοιες ώρες ας σιγήσουν οι σειρήνες από κάθε πλευρά. Όχι στο νέο κοινωνικό διχασμό…Μην γυρίσουμε πίσω δεκαετίες.

Θα είναι άδικο και κρίμα για όλους…