Οι 50 που αναμένεται να ξεχωρίσουν στο Μουντιάλ (Μέρος Πρώτο)

Μόλις λίγες ώρες πριν το εναρκτήριο λάκτισμα του Παγκοσμίου Κυπέλλου το in.gr σας παρουσιάζει τα κορυφαία ονόματα που θα λάβουν συμμετοχή στην κορυφαία διοργάνωση του ποδοσφαίρου.

Κρίστιαν Έρικσεν (Δανία)

Σίγουρα πολύ ωριμότερος από την τελευταία του συμμετοχή στο Mουντιάλ που διεξήχθη στα γήπεδα της Νορίου Αφρικής το 2010, ο Έρικσεν καλείται να ηγηθεί μια ιδιαίτερα ταλαντούχας Δανέζικης ομάδας. Αν και ο όμιλος με Γαλλία, Περού και Ιαπωνία δεν φαντάζει εύκολος, ο «εγκέφαλος» της Τότεναμ μπορεί να οδηγήσει τους «ερυθρόλευκους» στα νοκ άουτ παιχνίδια.

Ενγκολό Καντέ (Γαλλία)

Πρωτεργάτης στη «παραμυθένια» πορεία της Λέστερ ως τον τίτλο της Πρέμιερ Λιγκ το 2016. Η απουσία του έγινε αμέσως αισθητή μετά την αποχώρηση του από τις «αλεπούδες» με προορισμό το Στάμφορντ Μπρίτζ, λόγω της εργατικότητας του στη μεσαία γραμμή. Ο βραχύσωμος ποδοσφαιριστής αποτελεί έναν από τους καλύτερους ανασταλτικούς μέσους παγκοσμίως, προσφέροντας στη Γαλλία κερδισμένες κατοχές στο κέντρο και γενικά πολλή «βρώμικη» δουλεία.

Τόμας Μίλερ (Γερμανία)

Ο παίκτης-έκπληξη του 2010 για την Γερμανία. Σκοράροντας 5 γκολ στη Νότιο Αφρική και άλλα τόσα στα γήπεδα της Βραζιλίας, ο Μίλερ αποτελεί τον κορυφαίο εν ενεργεία σκόρερ στα Παγκόσμια Κύπελλα, παρά το γεγονός ότι είναι μόλις 28 χρονών. Αν και ο χρόνος συμμετοχής του τα τελευταία χρόνια στη Μπάγερν έχει μειωθεί αρκετά, ο Γερμανός παραμένει ένας «killer» που μπορεί να βρεθεί στο κατάλληλο σημείο την σωστή στιγμή.

Ραδαμέλ Φαλκάο (Κολομβία)

Έτοιμος να πραγματοποιήσει το ντεμούτο του στα Παγκόσμια Κύπελλα μετά από 4 χρόνια «επίπονης» αναμονής. Μπορεί τα καλύτερα χρόνια του «Ελ Τίγκρε» να βρίσκονται πλέον πίσω του, ωστόσο ο έμπειρος Κολομβιανός προέρχεται από δύο καταπληκτικές σεζόν με τη φανέλα της Μονακό σκοράροντας 54 γκολ σε 79 αναμετρήσεις.

Φελίπε Κουτίνιο (Βραζιλία)

Ένας από τους παίκτες που ολόκληρη η Βραζιλία περιμένει πολλά. Ο Κουτίνιο κατάφερε να πάρει τη μεταγραφή στη Μπαρτσελόνα που κίνησε Γη και ουρανό προκειμένου να πραγματοποιηθεί και μέχρι στιγμής οι εμφανίσεις του με τους «μπλαουγκράνα» υπήρξαν ιδιαίτερα ικανοποιητικές. Στη Βραζιλία του Τίτε ο 26χρονος θα αναλάβει αποκλειστικά το δημιουργικό κομμάτι λόγω της άρτιας τεχνικής του κατάρτισης, αλλά και της όρασης του στον αγωνιστικό χώρο.

Μάρκο Ασένσιο (Ισπανία)

Ένα αστέρι που γεννιέται. Ο ταλαντούχος εξτρέμ αν και δεν είναι αυτή τη στιγμή το μεγάλο όνομα των «φούριας ρόχας», είναι σίγουρα το «next big thing» του Ισπανικού ποδοσφαίρου. Με τη δεύτερη γεμάτη σεζόν του στη βασίλισσα να έχει ολοκληρωθεί, ο Ασένσιο δείχνει έτοιμος να πραγματοποιήσει το επόμενο βήμα με το εθνόσημο.

Ρόμπερτ Λεβαντόφσκι (Πολωνία)

Προερχόμενος από ένα επιθετικό κρεσέντο στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου (16 γκολ), ο Λεβαντόφσκι είναι ο σούπερ σταρ της πολωνικής ομάδας. Όπως έχουν δηλώσει τόσο οι συμπαίκτες του στην Εθνική, όσο και ο προπονητής του, ο 29χρονος επιθετικός της Μπαγερν έχει την ικανότητα να πάρει από το χέρι την Πολωνία και να την οδηγήσει όσο πιο μακριά γίνεται στο Μουντιάλ.

Ράφαελ Βαράν (Γαλλία)

To γέννημα-θρέμμα της Λανς διανύει πλέον το 25 έτος της ηλικίας το και πλησιάζει σιγά-σιγά την κορυφή των δυνατοτήτων του. Με τον Κοσιελνί απών, ο Βαράν θα χρειαστεί να ηγηθεί της τελευταίας γραμμής των «τρικολόρ» και μαζί με τον Ουμτιτί να παρέχει αμυντική σταθερότητα.

Μεσούτ Έζιλ (Γερμανία)

Αναμφίβολα ένας από τους κορυφαίος επιτελικούς μέσους του τουρνουά. Αν και την τελευταία διετία στην Άρσεναλ έχει δεχθεί κριτική κυρίως λόγω μη σταθερότητας , ο 29χρονος Γερμανός παραμένει ένας από τους καλύτερους δημιουργικούς παίκτες στον κόσμο.

Σέρχιο Αγουέρο (Αργεντινή)

Με τον Ικάρντι να μην καλείται στην αποστολή και τον Ιγκουάιν (λογικά) στον πάγκο, ο Αγουέρο θα πάρει φανέλα βασικού από τον Χόρχε Σαμπάολι. Παρά το γεγονός ότι ο κορυφαίος σκόρερ στην ιστορία της Μάντσεστερ Σίτι πλέον μοιράζεται τον αγωνιστικό χρόνο του στους «πολίτες» με τον Γκάμπριελ Ζεσούς, η κλάση του είναι αναμφισβήτητη.

Χάρι Κέιν (Αγγλία)

Ίσως ο κορυφαίος επιθετικός στην Ευρώπη την τελευταία σεζόν. Ο Κέιν είναι η αιχμή του δόρατος των «ιπποτών» και ίσως ο παίκτης από τον οποίο περιμένουν τα περισσότερα. Μετά το καταστροφικό Μουντιάλ της Βραζιλίας στο οποίο η Αγγλία αποκλείστηκε από τους ομίλους με μόλις έναν βαθμό, ο επιθετικός της Τότεναμ θα χρειαστεί να πάρει στις «πλάτες» του το σύνολο του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ και να οδηγήσει τα «τρία λιοντάρια» όσο το δυνατόν πιο μακριά.

Λούκα Μόντριτς (Κροατία)

Ο Μόντριτς έχει καταφέρει να ηγηθεί της «χρυσής γενιάς» των Κροατών, όμως τα χρονικά περιθώρια στενεύουν. Ο μέσος της Ρεάλ οδεύει στο 33ο έτος της ηλικίας του και ίσως αυτό το Μουντιάλ αποτελέσει την τελευταία του ευκαιρία να διακριθεί με τους «φλογερούς».

Γουίλιαν (Βραζιλία)

Ο Βραζιλιάνος ήταν ίσως ο καλύτερος παίκτης των «μπλε» σε μια σεζόν που η Τσέλσι κινήθηκε στη μετριότητα. Μάλιστα, ο ικανότατος ντριπλέρ από το Ριμπεϊράο έχει καταφέρει να θεωρείται αναπόσπαστο κομμάτι των πέντε φορές παγκόσμιων πρωταθλητών στο δεξί άκρο της επίθεσης.

Ντιέγκο Γοδίν (Ουρουγουάη)

Κατά πάσα πιθανότητα το τελευταίο Μουντιάλ στο οποίο ο Γοδίν θα συμμετάσχει στο απόγειο των δυνατοτήτων του. Ο αρχηγός της «Ουρουγουάης» οδεύει σιγά-σιγά προς το τέλος της καριέρας του και μαζί με τον συμπαίκτη του στην Ατλέτικο Μαδρίτης, Χοσέ Χιμένες, θα συνθέσει ένα δυναμικό δίδυμο στο κέντρο της άμυνας της «Σελέστε».

Εντέν Αζάρ (Βέλγιο)

Ανανεωμένος εμφανίζεται ο Εντέν Αζαρ τα τελευταία δύο χρόνια, μετά την καταστροφική χρονιά της Τσέλσι το 2015-2016. Ωστόσο οι εμφανίσεις του με το εθνόσημο δεν υπήρξαν οι αναμενόμενες ούτε στον Μουντιάλ του 2014, αλλά ούτε στο Ευρωπαϊκό Κύπελλο της Γαλλίας. Θα καταφέρει άραγε να ξεχωρίσει με τους «κόκκινους διαβόλους» και να οδηγήσει τη χρυσή γενιά του Βελγίου σε μια διάκριση;

Ίσκο (Ισπανία)

Ο άλλοτε αναπληρωματικός της Ρεάλ Μαδρίτης έχει μετατραπεί σε αναντικατάστατο μέλος της «βασίλισσας». Με τεχνική που συναρπάζει και απρόσμενες κινήσεις με την μπάλα στα πόδια, ο Ίσκο ίσως αποδειχθεί ο παράγοντας «Χ» των «φούριας ρόχας» στο φετινό Μουντιάλ.

Ματς Χούμελς (Γερμανία)

Μετά από 8 χρόνια παρουσίας στην εθνική του ομάδα, ο πρώην παίκτης της Ντόρτμουντ και νυν της Μπάγερν Μονάχου καλείται να ηγηθεί της αμυντικής γραμμής των Γερμανών. Με τον Ζερόμ Μπόατενγκ να αποδεικνύεται ιδιαίτερα ασταθής, ο Χούμελς είναι αυτός που θα χρειαστεί να διατηρήσει την σταθερότητα στα μετόπισθεν των «πάντσερ».

Κριστιάνο Ρονάλντο (Πορτογαλία)

Ο σούπερ σταρ της Ρεάλ θα προσπαθήσει για ακόμη μια φορά να οδηγήσει την Πορτογαλία σε εθνική διάκριση. Οι πρωταθλητές Ευρώπης διαθέτουν ένα ιδιαίτερα ταλαντούχο ρόστερ με νεαρούς παίκτες κυρίως μεσοεπιθετικά, με τον Ρονάλντο να είναι στην κορυφή της ομάδας του Φερνάντο Σάντος.

Σάντιο Μανέ (Σενεγάλη)

Ο ταλαντούχος εξτρέμ της Λίβερπουλ συνέθεσε την πιο παραγωγική τριπλέτα της Ευρώπης μαζί με τον Μοχάμεντ Σαλάχ και τον Ρομπέρτο Φιρμίνο, ωστόσο δεν κατάφερε να κατακτήσει κάποιον τίτλο με τους «κόκκινους». Με αρκετούς ταλαντούχους παίκτες όπως τους Κουλιμπαλί, Γκουεγιέ και Κουγιατέ η Σενεγάλη θα προσπαθήσει να κάνει την έκπληξη, όπως έκανε το 2002 στα γήπεδα της Κορέας.

Νταβίντ Ντε Χέα (Ισπανία)

Με πολλούς να τον θεωρούν τον καλύτερο τερματοφύλακα στον κόσμο, ο πορτιέρο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατεβαίνει στο Μουντιάλ μετά από μια συναρπαστική σεζόν με τους «κόκκινους διαβόλους». Με την Ισπανία να μην έχει πλέον την αμυντική σταθερότητα των προηγούμενων ετών, ο Ντε Χέα μπορεί να γίνει ο παράγοντας που θα επηρεάσει θετικά την πορεία των Ιβήρων στη διοργάνωση.

Τόμας Λεμάρ (Γαλλία)

Μαζί με τον Κιλιάν Μπαπέ ήταν ένα από τα «διαμαντάκια» της Μονακό που την οδήγησαν στα ημιτελικά του Chmapions League και την κατάκτηση του Σαμπιονά το 2017. Ο Γάλλος επιθετικός έχει αρκετούς μνηστήρες να τον κοιτάζουν και σε αυτό το Μουντιάλ θέλει να αποδείξει πως είναι έτοιμος για το επόμενο βήμα της καριέρας του.

Μοχάμεντ Σάλαχ (Αίγυπτος)

Ο μεγάλος πρωταγωνιστής της φετινής σεζόν σε παγκόσμιο επίπεδο. Ο Αιγύπτιος μεταγράφηκε από τη Ρόμα στη Λίβερπουλ του περασμένο καλοκαίρι και ουδείς περίμενε την εξέλιξη του. Εν μία νυκτί ο Σαλάχ έγινε το πιο «καυτό» όνομα στην Ευρώπη, προσελκύοντας το ενδιαφέρον της Ρεάλ Μαδρίτης και της Μπαρτσελόνα, ενώ έκανε έκανε δικό του το χρυσό παπούτσι της Πρέμιερ Λιγκ με ρεκόρ τερμάτων. Στους «φαραώ» ο Σαλάχ είναι απελπιστικά… μόνος, με την πρόκριση στα νοκ άουτ παιχνίδια ωστόσο να μην φαντάζει  απίθανη.

Ρομέλου Λουκάκου (Βέλγιο)

Αν και μέχρι στιγμής δεν έχει αποδείξει ότι αξίζει τα 90+ εκατ. ευρώ που ξόδεψε η Μάντσεστερ Γιουναιτεντ για να τον αποκτήσει από την Έβερτον, ο Λουκάκου αποτελεί τον ιδανικό επιθετικό-στόχο για μια ομάδα. Παρόλα αυτά δεν είναι σίγουρη η συμμετοχή του ως βασικός στα γήπεδα της Ρωσίας, καθώς την ίδια θέση διεκδικεί επί ίσοις όροις  και ο φορμαρισμένος Μίτσι Μπατσουαγί.

Νταβίντ Σίλβα (Ισπανία)

Με τον Αντρές Ινιέστα να έχει μεγαλώσει αρκετά, ο Νταβίντ Σίλβα αναλαμβάνει πλέον το δημιουργικό κομμάτι της Ισπανίας. Παρά το γεγονός ότι ο Κέβιν Ντε Μπρόινε ήταν το πρόσωπο της χρονιάς στην υπερηχητική πορεία της Μάντσεστερ Σίτι ως τον τίτλο της Πρέμιερ Λίγκ. Ο Ισπανός ήταν καταλυτικός  για τους «πολίτες» μετρώντας περίπου 84 πάσες ανά αγώνα, έναντι 72 του Βέλγου.

Τόνι Κρόος (Γερμανία)

Ίσως η πιο «value for money» μεταγραφή της τελευταίας δεκαετίας, ο Κρος ήταν ο ακρογωνιαίος λίθος της Ρεάλ στην ξέφρενη πορεία των «μερένχες» ως την κατάκτηση των 4 τροπαίων του Champions League. Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του 2014 είναι ίσως ο πιο ταλαντούχος παίκτης στο υπερπλήρες ρόστερ των Γερμανών, οι οποίοι φιλοδοξούν να κάνουν το «back to back» στη μεγαλύτερη διοργάνωση του παγκόσμιου ποδοσφαίρου.