Η κάλπη θα κρίνει τη συμφωνία

Επειτα από πολλές ωδίνες, έπειτα από 27 χρόνια διαρκών εκκρεμοτήτων, παλινωδιών, εντάσεων, διπλωματικών νικών και ηττών στην υπόθεση της ονομασίας των Σκοπίων, έχουμε μια συμφωνία.

Είναι η πρώτη φορά που ένα γραπτό κείμενο έρχεται μπροστά στους πρωθυπουργούς της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ για να υπογραφεί και να ξεκινήσει μια νέα εποχή, αφού βεβαίως επικυρωθεί από τα κοινοβούλια και γίνει αποδεκτή από τους λαούς.

Δεν είναι η ώρα της αποτίμησης για τα κέρδη και τις ζημιές. Ανάλογα με την πολιτική τοποθέτηση του καθενός το ποτήρι φαίνεται μισοάδειο ή μισογεμάτο.

Το πάρε – δώσε σε μια διαπραγμάτευση ποτέ δεν έχει μόνο χαμένους ή μόνο κερδισμένους, εκτός κι αν προηγείται ένας πόλεμος που έχει νικητή και ηττημένο – ταπεινωμένο.

Στην περίπτωση της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ δεν υπήρξε, ευτυχώς, πόλεμος. Δεν επικρατεί ο ισχυρός, αλλά προωθείται μια συμφωνία που είναι κοινής αποδοχής, αποτέλεσμα μιας πολύμηνης διαπραγμάτευσης με τεχνάσματα, πισωγυρίσματα, εντάσεις, αγωνίες.

Αν θα ήθελε να αποδώσει κανείς την αλήθεια έπειτα από τις ραγδαίες εξελίξεις θα έλεγε ότι αυτή η συμφωνία είναι μια νίκη για τους κ. Τσίπρα και Ζάεφ που πόνταραν όλα τους τα λεφτά πάνω σε έναν συμβιβασμό.

Ο Ελληνας πρωθυπουργός θέλει να καταγραφεί ως ο πολιτικός που κάνει μεγάλες συμφωνίες κι επιλύει εθνικά θέματα που χρονίζουν.

Ο πρωθυπουργός της… Βόρειας πλέον Μακεδονίας, ήθελε να πάει ένα βήμα μπροστά τη χώρα του, να την εντάξει στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, αν άρει τις εκκρεμότητες που την κρατούσαν στο παρελθόν. Και η αλήθεια είναι ότι η μετριοπάθειά του, σε σύγκριση με τον ακραίο Γκρουέφσκι, πρέπει να μνημονευτεί ως βασικό προτέρημα που έφερε και αποτελέσματα. Η γειτονική χώρα δεν είναι πλέον απομονωμένη, αποκτά όνομα και ταυτότητα, συναντά ηγέτες, μπαίνει στο κλαμπ της Ατλαντικής Συμμαχίας και της ΕΕ.

Στην περίπτωση της Ελλάδας τώρα. Μια πρώτη αποτίμηση του διαγγέλματος του πρωθυπουργού είναι ότι έδειξε την αγωνία του να περάσει η συμφωνία στο ελληνικό λαό ως μια τεράστια και ιστορική διπλωματική νίκη. Ατάκες όπως «παίρνουμε πίσω το Μακεδονικό και την ιστορία μας» αλλά και ότι «όλοι οι Ελληνες και οι Ελληνίδες πρέπει να είμαστε περήφανοι», δείχνει ακριβώς τη διάθεση του κ. Τσίπρα να πείσει τους πολίτες ότι η άρση της εκκρεμότητας είναι προς όφελος όλων.

Δεν ξέρουμε αν αυτό μπορεί να γίνει αποδεκτό από τον ελληνικό λαό. Ούτε το ποσοστό αυτών που αισθάνονται περήφανοι.

Η συμφωνία, η νίκη ή η υποχώρηση και όλα όσα διαπραγματεύτηκε ο κ. Τσίπρας, θα κριθούν στις εκλογές. Η κάλπη είναι ο μοναδικός αντικειμενικός κριτής. Ή μήπως δεν είναι αν κρίνουμε την τύχη που είχε ο Ελευθέριος Βενιζέλος όταν έκανε πραγματικότητα τη Μεγάλη Ελλάδα;

Τα όσα γράφονται σε μερικές κόλλες χαρτί και το επικοινωνιακό σόου που στήνεται μπροστά στις κάμερες ξεχνιέται μέσα σε λίγες ώρες. Μια συμφωνία για να είναι καλή και να φέρει κέρδη πρέπει να αντέξει στο χρόνο. Αν όχι τότε θα έχει γίνει μια τρύπα στο νερό.