Εμίλ Λοτεάνου: ακούραστος μελετητής του πολιτισμού των Τσιγγάνων

Εκτός από τις οκτώ νέες ταινίες που από την ερχόμενη Πέμπτη ανοίγουν στις αίθουσες (στις οποίες θα αναφερθούμε εκτενώς αύριο), βρίσκουμε επίσης και μια παλαιότερη που επαναπροβάλλεται αποκλειστικά στον ΖΕΦΥΡΟ των Ανω Πετραλώνων, μετά από χρόνια εξαφάνισης. Πρόκειται για το δράμα «Στις ρεματιές με τα βατόμουρα» που σκηνοθέτησε ο Εμίλ Λοτεάνου, ο οποίος δικαίως έχει κερδίσει τον τίτλο του πιο χαρακτηριστικού εκπροσώπου του μολδαβικού κινηματογράφου (ήταν επίσης ποιητής και συγγραφέας). Το έργο του μολδαβού σκηνοθέτη θεωρείται σημαντικό διότι κατάφερε να εγγραφεί στα μητρώα και στον πυρήνα της σύστασης του ίδιου του μολδαβικού έθνους.

Στην ουσία, το «Στις ρεματιές με τα βατόμουρα» είναι ένα αγροτικό / ερωτικό δράμα περιπλάνησης στο οποίο μια ερωτική ιστορία συνδυάζεται με τον ευρύτερο σχολιασμό και τη βαθύτερη κοινωνική αγωνία που αντανακλάται στην ταινία: όταν τα βοσκοτόπια ενός συνεταιριστικού αγροκτήματος της Σοβιετικής Ενωσης (γνωστά και ως κολχόζ) καταστρέφονται από την κάψα του ήλιου, οι βοσκοί αποφασίζουν να μεταφέρουν τα κοπάδια τους στις ρεματιές με τα βατόμουρα, όπου η ελπίδα για τη σωτηρία τους παραμένει ζωντανή.

Η ιστορική αξία

Τα πρόσωπα που συνθέτουν το ερωτικό σκέλος της ιστορίας είναι ένας από τους βοσκούς, ο Σάβα, η Ιλούτσε που είναι ερωτευμένη μαζί του και ένας δημοσιογράφος. Η αξία της ταινίας είναι επίσης ιστορική διότι αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα του κινηματογράφου που παραγόταν στη Σοβιετική Ενωση τα χρόνια της δεκαετίας του 1960 και ενώ ο Ψυχρός Πόλεμος κορυφωνόταν.

Πριν από λίγο καιρό, μέσα στον Μάιο, η κινηματογραφική εταιρεία New Star πραγματοποίησε εκτενές αφιέρωμα στο σινεμά του Εμίλ Λοτεάνου του οποίου η δημιουργική καριέρα άρχισε με την ταινία «Θα συναντηθούμε την αυγή» και τελείωσε το 2003, τη χρονιά του θανάτου του, σε ηλικία 66 ετών. Ακολούθησαν περισσότερες από 20 ταινίες μέχρι τον θάνατό του στη Μόσχα το 2003, σε ηλικία 66 χρόνων. Αφησε πίσω του ανολοκλήρωτη την ταινία «Yar».

Διαβάστε περισσότερα εδώ