Οκτώ βλέμματα στις Κάννες

Ο Γιάννης Ζουμπουλάκης θυμάται οκτώ στιγμιότυπα καθημερινότητας από το 10ήμερο του 71ου φεστιβάλ των Καννών, από τα οποία λείπει σχεδόν ολοκληρωτικά το glam και το κόκκινο χαλί που κάθε Μάιο αποτελεί το σήμα κατατεθέν της πόλης.

Κυκλοφοριακό χάος λίγο πριν από την επίσημη πρεμιέρα του απογεύματος. Τα έργα του Δήμου έκαναν τα πράγματα χειρότερα…

Aποψη του μπαλκονιού της αίθουσας Τύπου του Palais De Festival όπου κάποιοι γράφουν στα laptop τους, κάποιοι κάνουν ένα διάλειμμα για να συνεχίσουν μέσα και κάποιοι απλώς ξεκουράζονται σκοτώνοντας την ώρα τους. Δίπλα ακριβώς, βρίσκεται η αίθουσα Lumiere με το κόκκινο χαλί και η κόκκινη κορδέλα σημαίνει ότι δεν μπορείς να την περάσεις για να φωτογραφήσεις.

Η Κίρστεν Στιούαρτ ενώ μπαίνει στην αίθουσα Λιμιέρ για την τελευτή έναρξης του φεστιβάλ. Η φωτογραφία είναι τραβηγμένη μέσα στην διπλανή αίθουσα Claude Debussy όπου η τελετή μεταδιδόταν ζωντανά για τους δημοσιογράφους.

Ένα χρήσιμο νούμερο στην πλατεία του Δημαρχείου των Καννών. Στο πόστερ, πίσω από την ταμπέλα ένας σκηνοθέτης που έχει γράψει ιστορία στις Κάννες με το «Pulp Fiction». Ο Κουέντιν Ταραντίνο.

Ο καιρός ήταν άστατος εφέτος στην Κυανή Ακτή και η φωτογραφία αυτή στο Λιμάνι είναι τρανή απόδειξη. Εκείνη την μέρα έβρεξε ασταμάτητα.

Άποψη του Λιμανιού και της πόλης των Καννών από το μπαλκόνι της Terrasse Audiovisuelle του Palais, λίγο πριν από τη συνάντησή μου με την Ιταλίδα σκηνοθέτρια Αλις Ροχρβάχερ

Οι Κάννες «στο πιάτο». Φωτογραφία τραβηγμένη από το Club Albane στην ταράτσα του ξενοδοχείου JW Marriott λίγο πριν την συνέντευξή μου με τον Ασγκάρ Φαραντί

Ένα από τα καλά του φεστιβάλ είναι ότι προσφέρει δωρεάν καφέ (ποικίλλων χαρμανιών) γιατί συνεργάζεται με τη Nespresso. Συμπτωματικά, στη οθόνη της τηλεόρασης, διακρίνομαι εγώ από τη συνέντευξη Τύπου της ταινίας Under the Silver Lake