Η δικαίωση του Λάζαρου

Δεν νομίζω ότι ένοιωσε κανείς έκπληξη για το γεγονός ότι ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος αποφάσισε να μην συνεχίσει την καριέρα του στην ΑΕΚ. Ο ποδοσφαιριστής έκανε φέτος μια καταπληκτική χρονιά – πιθανότατα την καλύτερη της καριέρας του. Το αποτέλεσμα αυτής της χρονιάς ήταν να ζητήσει ένα νέο συμβόλαιο με αυξημένες αποδοχές. Αν η ΑΕΚ είχε σκοπό να του δώσει τα παραπάνω χρήματα, που θέλει, θα τον είχε φωνάξει μέσα στη χρονιά και θα του είχε κάνει μια βελτιωμένη πρόταση. Από τη στιγμή που δεν το έκανε, ο Χριστοδουλόπουλος θα έψαχνε την επόμενη ομάδα του και θα την έβρισκε γρήγορα κι εύκολα. Ο Ολυμπιακός τα χρήματα που ο παίκτης ψάχνει τα έδινε πέρυσι για αναπληρωματικούς του: θα του τα δώσει. Και θα τα δώσει και στον Κουρμπέλη, πιστεύω, αν κι αυτός μείνει ελεύθερος, γιατί θέλει να έχει του χρόνου περισσότερους Ελληνες παίκτες. Νομίζω ότι με ένα παράξενο τρόπο είναι όλοι ευχαριστημένοι: και ο παίκτης και ο Ολυμπιακός, αλλά και η ΑΕΚ.

Και στους τέσσερις

Ο Χριστοδουλόπουλος θα πάρει το συμβόλαιο που ψάχνει και θα πάει σε μια ομάδα της οποίας υπήρξε οπαδός μικρός: για τον ίδιο όλη η ιστορία μοιάζει με δικαίωση, διότι το να πάει στον Ολυμπιακό το επιδίωξε χρόνια τώρα. Το 2014, στη διάρκεια του μουντιάλ της Βραζιλίας, όπου και είχε κάνει δυο πολύ καλά ματς, ο Χριστοδουλόπουλος είχε μιλήσει με τον Ολυμπιακό κι ήταν έτοιμος να επιστρέψει στην Ελλάδα ως δανεικός. Η μεταγραφή έμοιαζε κλεισμένη και κανείς ποτέ δεν κατάλαβε γιατί χάλασε – πιθανότατα να μην έδωσε την συγκατάθεσή του ο Μίτσελ, που τότε ήθελε πολύ τον Ντουρμάζ. Ο Λάζαρος είναι η περίπτωση του ποδοσφαιριστή, που για να δίνει το κάτι παραπάνω χρειάζεται συνεχώς νέα κίνητρα: αν αισθάνεται ότι δεν είναι αγαπητός και χρήσιμος μιζεριάζει. Αν πάει στον Ολυμπιακό θα κάνει κάτι που δεν έχει κάνει άλλος και δεν θα κάνει και κανείς άλλος ποτέ: θα έχει παίξει και στις τέσσερις μεγάλες ελληνικές ομάδες! Ποιος θα το έλεγε…

Επιλογή του Μαρινάκη

Ο Ολυμπιακός τον θέλει τον Λάζαρο, όχι για να κάνει μια κίνηση φιγούρας δείχνοντας στην ΑΕΚ ότι μπορεί να της πάρει όποιον παίκτη θέλει, αλλά γιατί ο Βαγγέλης Μαρινάκης, πρώτος από όλους, κρίνει ότι η ομάδα τον χρειάζεται. Ο Μαρινάκης πιστεύει ότι παίκτες που έρχονται στον Ολυμπιακό από άλλες μεγάλες ελληνικές ομάδες δίνουν το κάτι παραπάνω γιατί συγκρίνουν το που βρίσκονται με το που ήταν: συνέβη με τον Μανωλά και τον Τζεμπούρ και ο Μαρινάκης πιστεύει πως θα γίνει κάτι ανάλογο και με τον Χριστοδουλόπουλο. Πιστεύω ότι όπως και με τους άλλους δυο, έτσι και με τον Λάζαρο, θα χτίσει μια προσωπική σχέση: την απόκτησή του την έχει πάρει πάνω του. Τον χρειάζεται ο Ολυμπιακός τον Χριστοδουλόπουλο; Ο εφετινός τον είχε σίγουρα ανάγκη διότι ο Καρσελά, ο Πάρντο κι ο Σεμπά δεν έδωσαν τίποτα. Αυτός που ετοιμάζεται του χρόνου είναι μυστήριο, οπότε πρέπει να περιμένουμε. Πάντως αν στον Ολυμπιακό θέλουν να δουν του χρόνου ένα καλό Χριστοδουλόπουλο, πρέπει να πάρουν κι ένα παίκτη που να διεκδικεί τη θέση του: ο Λάζαρος πρέπει να έχει μπροστά του κάποιον να κυνηγάει, κάποιον που να νοιώθει ότι θα του πάρει τη θέση. Σε όλη του την καριέρα ο Λάζαρος κάποιον ανταγωνίζεται: όταν είναι καλύτερος του παίζει και κάνει τη διαφορά, όταν δεν είναι καλύτερός του, κάθεται στον πάγκο γιατί μπροστά του έχει ένα σπουδαίο ποδοσφαιριστή. Κανείς δεν χάρισε φανέλα βασικού στο Χριστοδουλόπουλο: νομίζω μια τέτοια χάρη δεν την θέλει ούτε ο ίδιος.

Και η ΑΕΚ δεν έχασε

Κερδισμένη είναι και η ΑΕΚ – βέβαια δεν ξέρω αν θα το καταλάβουν οι οπαδοί της. Ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος είναι το καλύτερο παράδειγμα για το τι παίκτες πρέπει να έχει η νέα ΑΕΚ, η ομάδα του Δημήτρη Μελισσανίδη που επέστρεψε από την Γ΄ Εθνική σοφότερη. Τον απέκτησε δυο χρόνια πριν δείχνοντάς του εμπιστοσύνη μετά από μια μετριότατη σεζόν του – ίσως την χειρότερη της καριέρας του. Ο Λάζαρος είχε ταλαιπωρηθεί από μικροτραυματισμούς και είχε καταλήξει δανεικός από την Μπολόνια στην Σαμπντόρια, στην οποία είχε κάνει δέκα εμφανίσεις, όλες κι όλες. Η ΑΕΚ του έδειξε εμπιστοσύνη και απέκτησε τις υπηρεσίες του πληρώνοντάς τον λίγα – πολύ λίγα. Η εμπιστοσύνη αποδείχτηκε το καλύτερο γιατρικό: ο παίκτης βρήκε τη φόρμα του, έκανε φέτος μια σπουδαία σεζόν και δυο χρόνια μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα θα πάρει ένα καινούργιο συμβόλαιο με διπλάσια σχεδόν χρήματα από αυτά που πήρε όταν ήρθε. Θα πει κάποιος ότι δεν θα συνεχίσει όμως στην ΑΕΚ: σωστά. Μόνο που στο μεταξύ η ΑΕΚ χάρη στα δικά του γκολ πήρε ένα πρωτάθλημα, έπαιξε δυο τελικούς στο κύπελο και πέρασε και τον όμιλο του Γιουρόπα λιγκ μετά από χρόνια: για τα χρήματα που τον πλήρωσε πήρε πάρα πάρα πολλά. Συγχρόνως τον χρησιμοποίησε και ως ένα ωραίο παράδειγμα για άλλους ποδοσφαιριστές, που βλέποντας πόσο καλά τον μεταχειρίστηκαν, κατάλαβαν ότι η νέα ΑΕΚ επιτρέπει σε όσους δουλεύουν να χτίσουν καριέρες. Τον Χριστοδουλόπουλο ακολούθησε ο Κλωναρίδης και μετά και ο Κονέ κι ο Μασούντ και ίσως ο επόμενος είναι ο Φετφατζίδης: το κριτήριο επιλογής (και της ομάδας και των ποδοσφαιριστών) θυμίζει την περίπτωση του Λάζαρου. Δεν βγήκαν όλοι, αλλά αν κάτι το κάνεις με συνέπεια θα αποδώσει. Είναι κανόνας.

Η ΑΕΚ τον χάνει γιατί δεν θέλει να του δώσει παραπάνω χρήματα στα πλαίσια μιας οικονομικής πολιτικής που είναι αρκετά ξεκάθαρη – κι αυτό εγώ για μια ΠΑΕ το θεωρώ χρήσιμο: η ΑΕΚ των υπερβάσεων και των μεγάλων συμβολαίων χρεοκόπησε, η ΑΕΚ της λιτότητας πήρε το πρωτάθλημα με μια ομάδα φτηνότερη και από αυτή του Ολυμπιακού και από αυτή του ΠΑΟΚ. Δεν χρειάζονται ούτε απειλές στον παίκτη, ούτε τσαμπουκάδες για τα μάτια του κόσμου. Κατά τη γνώμη μου ο κόσμος της θα πρέπει να μάθει να εκτιμά την συνέπεια της πολιτικής της – ειδικά βλέποντας τι συμβαίνει στον Παναθηναϊκό.

Θα δούμε ποιος κέρδισε

Δεν υπάρχει καμία πιθανότητα να κρατήσει τον παίκτη η ΑΕΚ γιατί έχει, όπως ισχυρίζεται, δικαίωμα μονομερούς ανανέωσης: αυτά δεν υπάρχουν. Για να ισχύσει η προέκταση ενός συμβολαίου πρέπει να συμφωνούν και τα δυο μέρη – είναι απλός κανόνας. Ο Χριστοδουλόπουλος θα πάει στον Ολυμπιακό και η ΑΕΚ θα ψάξει τον αντικαταστάτη του: ένα δυσαρεστημένο παίκτη δεν τον χρειάζεται κι ας της έχει δώσει πολλά – αυτό πρέπει όλες οι ομάδες και όλοι οι οπαδοί να το καταλαβαίνουν. Το να μην κρατάει μια ομάδα ένα παίκτη που της χρειάζεται, (ο Χιμένεθ είχε ζητήσει την παραμονή του…),  είναι πικρό, αλλά είναι ακόμα χειρότερο να πνίγεται στα χρέη, γιατί δεν μέτρησε σωστά τις οικονομικές της δυνατότητες. Σήμερα πρέπει να είναι όλοι ευχαριστημένοι: η ΑΕΚ γιατί ο Λάζαρος της έδωσε πολλά και θα λειτουργεί πάντα ως ωραίο παράδειγμα, ο παίκτης γιατί βρήκε το συμβόλαιο που ψάχνει και ο Ολυμπιακός γιατί τον απέκτησε. Τον επόμενο χειμώνα θα ξέρουμε ποιος κέρδισε πραγματικά. Ούτε κατάρες χρειάζονται, ούτε πανηγύρια.

Πηγή: Karpetshow.gr