Πιερ Ασκί: O Μακρόν έχει το πλεονέκτημα της αμφιβολίας

Ακριβώς έναν χρόνο στη γαλλική προεδρία συμπληρώνει σήμερα ο Εμανουέλ Μακρόν –σε μία Γαλλία σοκαρισμένη από μία ακόμη τζιχαντιστική επίθεση, με φόντο έναν κόσμο σε ολοένα και μεγαλύτερη αναταραχή. Ζητήσαμε από έναν βετεράνο της γαλλικής δημοσιογραφίας, τον Πιερ Ασκί, συνιδρυτή του ιστότοπου Rue89, αρθρογράφο του περιοδικού L’Obs, πρώην διευθυντή σύνταξης της εφημερίδας Libération, πρόεδρο εδώ και έναν χρόνο της οργάνωσης Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα, έναν μικρό απολογισμό: είναι τελικά θετικό ή αρνητικό το πρόσημο της πρώτης χρονιάς της προεδρίας Μακρόν;

«Η πρώτη επέτειος της ανόδου του Εμανουέλ Μακρόν στην εξουσία χαιρετίστηκε με πολλά άρθρα, ντοκιμαντέρ, δημοσκοπήσεις, και… διαδηλώσεις! Πρέπει να πούμε πως οι Γάλλοι είναι μοιρασμένοι, μπερδεμένοι, κάποιοι γοητευμένοι, άλλοι ιδιαίτερα εχθρικοί απέναντι σε αυτό τον νεαρό, 40χρονο πρόεδρο που σπάει τους κώδικες, και έχει βαλθεί να μετασχηματίσει τη Γαλλία με φρενήρεις ρυθμούς», επισημαίνει ο Πιερ Ασκί.

«Οι δημοσκοπήσεις, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία στιγμιαία απεικόνιση της κοινής γνώμης, δείχνουν μία Γαλλία μοιρασμένη ανάμεσα σε δύο κομμάτια λίγο πολύ ίσα. Το πρώτο στηρίζει τη δράση του προέδρου με επιφύλαξη, του αφήνει όμως το πλεονέκτημα της αμφιβολίας, του αφήνει μια ευκαιρία να δείξει πως έχει δίκιο όσον αφορά τις οικονομικές και κοινωνικές μεταρρυθμίσεις που οραματίζεται.

Οι Γάλλοι αυτοί δεν είναι βέβαιοι πως έχει δίκιο, εκτιμούν όμως πως μετά την ακινησία των δύο προηγούμενων προεδρικών θητειών, έπρεπε με τον έναν ή τον άλλο τρόπο να κινηθούν τα πράγματα σε μία χώρα τραυματισμένη από την υψηλή ανεργία και το οικονομικό τέλμα. Αυτό το ‘πλεονέκτημα της αμφιβολίας’ εξηγεί και τον περιορισμένο χαρακτήρα της κοινωνικής αμφισβήτησης, παρά τις θεαματικές απεργίες, για παράδειγμα των σιδηροδρομικών υπαλλήλων».

Και η δεύτερη ομάδα; Η «άλλη» Γαλλία; «Η δεύτερη ομάδα είναι εχθρική απέναντι στο όραμα του κόσμου και της Γαλλίας που αναπτύσσει ο Εμανουέλ Μακρόν, μία δριμεία κριτική που προέρχεται κυρίως από τους ψηφοφόρους του Ζαν-Λικ Μελανσόν, επικεφαλής της ριζοσπαστικής Αριστεράς, και της Μαρίν Λεπέν, επικεφαλής του Εθνικού Μετώπου», εξηγεί ο Πιερ Ασκί. «Αυτά τα δύο ρεύματα, που είναι αντίθετα σχεδόν σε όλα, συναντώνται κρίνοντας πως ο Εμανουέλ Μακρόν εφαρμόζει ένα ‘θατσερικό’, βάναυσο οικονομικό σχέδιο».

Η κατακλείδα του βετεράνου γάλλου δημοσιογράφου μπορεί να εκληφθεί και ως προειδοποίηση: «Η πρώτη χρονιά του νέου προέδρου κύλησε πολύ γρήγορα, με μεταρρυθμίσεις που αποσκοπούν στην επανεκκίνηση της οικονομικής μηχανής, συχνά σε βάρος του κοινωνικού τομέα.

Εναπόκειται στον Εμανουέλ Μακρόν να δείξει, με απτά αποτελέσματα που καθυστερούν να έρθουν, πως έχει βάλει το σωστό στοίχημα, πως μία περισσότερο αποδοτική οικονομία θα ωφελήσει αναγκαστικά τον κοινωνικό τομέα. Ειδάλλως, κινδυνεύει να δει την εύθραυστη βάση της δημοτικότητάς του να καταρρέει, και την κοινωνική αμφισβήτηση να γιγαντώνεται.»