Βασιλικοί έρωτες

Εγώ πάντα με την Καμίλα ήμουν. Από τότε δηλαδή που έγινε γνωστό το ειδύλλιό της με τον Κάρολο, ενώ εκείνος ήταν ακόμη παντρεμένος με την Νταϊάνα. Και ο λόγος ήταν ότι σε αυτήν την ιστορία των βασιλικών ερώτων ανατράπηκαν όλα τα κλισέ.

Είκοσι ετών ήταν η Νταϊάνα όταν παντρεύτηκε τον κατά 13 χρόνια μεγαλύτερό της διάδοχο του αγγλικού θρόνου. Ενα ντροπαλό κορίτσι που μεταμορφώθηκε σε μια εντυπωσιακή γυναίκα. Επαληθεύοντας όλα τα λογοτεχνικά στερεότυπα, τα εκ του Τολστόι και της «Αννας Καρένινα» εκπορευόμενα.

Η πλήξη στον γάμο με τον ισχυρό, η κατάθλιψη, ο έρωτας ως διαφυγή, η φυγή, το (έστω και σε άλλο σκηνικό) τραγικό τέλος. Υπέροχη η Νταϊάνα, κομψότατη, ουσιαστικά φιλάνθρωπος, σταρ, αλλά κατά κάποιον τρόπο «προαναγγελθείσα».

Η έκπληξη ήρθε από την άλλη πλευρά. Η Καμίλα μοιάζει σε εκείνες τις γυναίκες των αγγλικών αγροκτημάτων με τις τουίντ φούστες που περιγράφει έξοχα η Αγκαθα Κρίστι. Μια γυναίκα – λοχίας, με ό,τι αυτό σημαίνει. Δεκαπέντε, σχεδόν, χρόνια μεγαλύτερη από την Νταϊάνα, ένα από τον Κάρολο.

Σε καμία περίπτωση δεν θα εικονογραφούσε τον όρο «μοιραία». Και όμως, σε αυτή την ιστορία είναι εκείνη που πυροδότησε το μεγάλο πάθος. Ενα πάθος που φαίνεται να κρατάει σαράντα χρόνια.
Διάβαζα πρόσφατα ότι ο Κάρολος δεν περνάει με την Καμίλα περισσότερο χρόνο απ’ όσο περνούσε με την Νταϊάνα. Η διαφορά είναι ότι στον πρώτο του γάμο αυτό συνέβαινε διότι οι δύο σύζυγοι δεν άντεχαν ο ένας τον άλλον, ενώ τώρα πρόκειται για μια «συνταγή» της δούκισσας της Κορνουάλης ώστε να διατηρείται η σχέση τους ζωντανή – μια σχέση που περιγράφεται ως «συνωμοτική». Σε αυτό έγκειται η ανατροπή που ανέφερα πιο πάνω.

Η θηλυκότητα δεν είναι βλέμματα και πόζες στον φωτογραφικό φακό. Αναδεικνύεται από την ικανότητα μιας γυναίκας να γίνεται κάθε φορά η γυναίκα που, τη δεδομένη στιγμή, χρειάζεται ο σύντροφός της. Και η Καμίλα αυτό φαίνεται ότι ξέρει να το κάνει πολύ καλά.